မင္းနဲ႕...ငါ့ရဲ႕ရွင္သန္ျခင္း...

မင္းရဲ႕မ်က္လံုးေတြနဲ႔

ငါ့ရင္ထဲကတစ္စံုတစ္ရာကို..ရွာေဖြပါ...။

ဒါေပမဲ့လည္း...ရွာေတြ႕တဲ့အခါ

ဆြဲထုတ္ျပီး မလႊင့္ျပစ္လိုက္ပါနဲ႔ …

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့...ငါရင္ခြင္္ဗလာနဲ႔ဆို...

အသက္ဆက္ႏုိင္မွာမဟုတ္လို႔...။



မင္းရဲ႔အသံေလးနဲ..

ငါ့အိမ္မက္ရဲ့ေတးသြားကို..ဆိုျငီးပါ..။

ဒါေပမဲ့လို႔...အဲဒါကို..

လြင့္ပ်ံေပ်ာက္ရွသြားေအာင္မလုပ္လိုက္နဲ႕...

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့..အဲဒီထဲမွာ.....

ငါ့ရဲ႔ႏွလံုးေသြးေတြ...လည္ပတ္ေနလို႔...။



မင္းရဲ႕အရွိန္အ၀ါေတြနဲ႕

ငါ့ဦးေႏွာက္ရဲ႕အခန္းေတြထဲမွာ..ေနရာအျပည့္ယူထားပါ...။

ဒါေပမဲ့....အဲဒီအခန္းေတြကို

မခ်ိတ္ပိတ္ပစ္ပါနဲ့...

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့...အဲဒီအခန္းေတြထဲမွာ..

မင္းေပးတဲ့ရွင္သန္မႈအမွတ္တရေတြ...ငါသိမ္းခဲ့မိလို႕...။



မင္းရဲ႕လက္ေတြနဲ႔...

ငါ့အနာဂတ္စကၠဴျဖဴေပၚ..ေရးျခစ္လိုက္ပါ...။

ဒါေပမဲ့.့..အဲဒီစကၠဴကို...

မျဖဲဆုတ္လိုက္ပါနဲ႔..

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့...ဒီအရာဟာ

ငါ့တစ္ဘ၀လံုးစာေနရာျဖစ္ေနလို႔...။



......ခ်စ္သူ..ျဖစ္တည္ျခင္းဟာငါဆိုရင္..

ဖန္ဆင္းျခင္းကိုမင္းသာတတ္ႏုိင္သလို..

ဖ်က္ဆီးျခင္းကိုမင္းျပဳခဲ့ရင္..

ေသဆံုးသူဟာ...ငါျဖစ္မွာဘဲ...။