ႏွင္းမိုး ရဲ့ ဘေလာ့ေလးမွ ၾကိဳဆိုပါတယ္...

Wednesday 5 January 2011

မင္းနဲ႕...ငါ့ရဲ႕ရွင္သန္ျခင္း...

မင္းရဲ႕မ်က္လံုးေတြနဲ႔

ငါ့ရင္ထဲကတစ္စံုတစ္ရာကို..ရွာေဖြပါ...

ဒါေပမဲ့လည္း...ရွာေတြ႕တဲ့အခါ

ဆြဲထုတ္ျပီး မလႊင့္ျပစ္လိုက္ပါနဲ႔

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့...ငါရင္ခြင္္ဗလာနဲ႔ဆို...

အသက္ဆက္ႏုိင္မွာမဟုတ္လို႔...



မင္းရဲ႔အသံေလးနဲ..

ငါ့အိမ္မက္ရဲ့ေတးသြားကို..ဆိုျငီးပါ..

ဒါေပမဲ့လို႔...အဲဒါကို..

လြင့္ပ်ံေပ်ာက္ရွသြားေအာင္မလုပ္လိုက္နဲ႕...

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့..အဲဒီထဲမွာ.....

ငါ့ရဲ႔ႏွလံုးေသြးေတြ...လည္ပတ္ေနလို႔...



မင္းရဲ႕အရွိန္အ၀ါေတြနဲ႕

ငါ့ဦးေႏွာက္ရဲ႕အခန္းေတြထဲမွာ..ေနရာအျပည့္ယူထားပါ...

ဒါေပမဲ့....အဲဒီအခန္းေတြကို

မခ်ိတ္ပိတ္ပစ္ပါနဲ့...

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့...အဲဒီအခန္းေတြထဲမွာ..

မင္းေပးတဲ့ရွင္သန္မႈအမွတ္တရေတြ...ငါသိမ္းခဲ့မိလို႕...



မင္းရဲ႕လက္ေတြနဲ႔...

ငါ့အနာဂတ္စကၠဴျဖဴေပၚ..ေရးျခစ္လိုက္ပါ...

ဒါေပမဲ့.့..အဲဒီစကၠဴကို...

မျဖဲဆုတ္လိုက္ပါနဲ႔..

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့...ဒီအရာဟာ

ငါ့တစ္ဘ၀လံုးစာေနရာျဖစ္ေနလို႔...



......ခ်စ္သူ..ျဖစ္တည္ျခင္းဟာငါဆိုရင္..

ဖန္ဆင္းျခင္းကိုမင္းသာတတ္ႏုိင္သလို..

ဖ်က္ဆီးျခင္းကိုမင္းျပဳခဲ့ရင္..

ေသဆံုးသူဟာ...ငါျဖစ္မွာဘဲ...




4 comments:

Anonymous said...

ကဗ်ာေလး ဖတ္သြားတယ္ေနာ္

ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး

အဂၤါဟူး said...

ကဗ်ာေလး ဖတ္သြားပါတယ္.

ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္ အဂၤါဟူးပါ

maungmaung said...

ကဗ်ာေလး ကတယ္ေကာင္းပါလားဗ် ကုိတင္စိန္ လက္ရာေတာ႔ ဟုတ္မယ္မထင္ဘူး

ဟုတ္ကဲ႔ က်ေနာ္ေမာင္ေမာင္ပါ

မငံု said...

ကဗ်ာေလးၾကိဳက္တယ္

အားလံုးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေန႔ေလးကိုပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေစေနာ္...