ႏွင္းမိုး ရဲ့ ဘေလာ့ေလးမွ ၾကိဳဆိုပါတယ္...

Monday 31 May 2010

ဒီေန႔



ခု ကၽြန္မ ဘေလာ့ေလး အသက္ ၁ လ ျပည့္ပါတယ္..။ တေန႔ ကို တပုဒ္ႏႈန္း တင္ႏိုင္ေအာင္ ေဇ ႏွင့္ ကၽြန္မ ရွာရွာေဖြေဖြ ၾကိဳးၾကိဳးစားစား ေရးၾကပါတယ္…။ ဘေလာ့ေရးတယ္ ဆိုတာကလဲ အြန္လိုင္းမွာ အျမဲတမ္းရွိေနၾကပါတယ္…။ ကၽြန္မတို႔လို ဘေလာ့ဂါ ေပါက္စ ေတြေပ်ာ္ခဲ့ရတဲ့ ျဖစ္ရပ္ကေလးေတြ ေျပာပါခ်င္ပါတယ္..။
ကၽြန္မဆို စစခ်င္း ကိုယ္ေရးထားတာေလးေတြ publish လုပ္လိုက္ျပီး page ေပၚမွာစာေတြေပၚလာရင္ ေက်နပ္ပီတိ ျဖစ္မိတယ္ေပါ့…။ ဒါေတာင္ဘယ္သူမွ မဖတ္ေသးဘူးေနာ္..။ ကိုယ့္စာကို ကိုယ္ဖတ္ၾကည့္တဲ့ အဆင့္ပဲရွိေသးတယ္..။ အဲမွာ စစခ်င္း နာမည္ေက်ာ္ ဘေလာ့ေတြလည္ၾကတယ္ေပါ့..။ လင့္ေတြထားခဲ့ ၊ ျပီးေတာ့ ကိုယ္ကလဲ လင့္ေတြခ်ိတ္ေပါ့…။ အဲမွာ ေဇတာရာ ဆိုတဲ့ စာဂ်ပိုးက ကၽြန္မဘေလာ့ရဲ့ ပထမဆံုး စာဖတ္သူေပါ့…။ စီပုံးမွာ စစခ်င္းေအာ္ခဲ့တာလဲ ေဇ ပါပဲ…။ သူက ဘယ္ပိုစ့္က ဘာေပါ့ ..၊ ဘာလိုတယ္..၊ ဘယ္လိုေလးေရးပါလားဆိုျပီး အက်န္ေပး..အဲ  အၾကံေပး ေ၀ဖန္ေလကန္ျပီး ဆရာၾကီးလုပ္တယ္ေပါ့…။ အဲမွာ ကၽြန္မက နင္လဲ ေရးပါလား..။ ငါပိုစ့္မွာ တပုဒ္ေလာက္ေရး ေပးပါဆိုျပီး ေတာင္းေတာ့ သူက ဟာ… မေရးခ်င္ပါဘူး ဆိုျပီးျငင္းတယ္မ်ားထင္သလား…၊ ေျပာတာက တကယ္လား ?? တဲ့ ။ အဲမွာသူက ေရးေတာ့တာပါပဲ…။ သူ႔ရဲ့ အရည္အခ်င္းေတြ ကိုေတာ့ လက္ဖ်ားခါခဲ့ပါတယ္..။ ေဇ ဟာစာေတာ္ေတာ္ ဖတ္တဲ့ သူမွန္း အဲမွာ သိလိုက္ပါတယ္..။ သူေရးသမွ်ကို စာလံုးေပါင္းစစ္ရ ၊ စာပုဒ္ခြဲရတဲ့ တန္ဆာဆင္ရတဲ့ အလုပ္ကို ကၽြန္မက ဒိုင္ခံ လုပ္ရပါတယ္..။ စာေတြက ေကာင္းျပီး စာလံုးေပါင္းမွားမွားၾကီးေတြ နဲ႔ တင္လိုက္ရင္ စာေရးဆရာ နာမည္ပ်က္မွာ စိုးလို႔ပါ ( အမွန္ေတာ့ ကၽြန္မဘေလာ့လဲ မ်က္ႏွာငယ္မွာ  စိုးလို႔ပါ ) းP ။
တေန႔တေန႔ သူေရးျပီးသမွ်ေတြ ျပင္ေနတာ ကၽြန္မ စာေတြ မဖတ္ျဖစ္ေတာ့ ပါဘူး ၊ စာေတြမဖတ္ျဖစ္ေတာ့ ဘာစာမွ မေရးျဖစ္ေတာ့ ဘူးေပါ့ ..။ အဲခ်ိန္ၾကရင္ သူက ကၽြန္မ ကိုဆူပါတယ္… ဘေလာ့ ပိုင္ရွင္ျဖစ္ျပီး သူ႔ေလာက္ေတာင္ အက္တစ္ မျဖစ္ဘူးတဲ့…။ အဲ ဘေလာ့ အေၾကာင္းေျပာေနရာ ကေန ဘယ္လိုလုပ္ ေဇတာရာ ဂုဏ္ေဖၚေနမိပါလိမ့္..။ခုျပန္ေျပာမယ္…ဘေလာ့မွာ လူအမ်ားဆံုး စလာတာ ၂၃ ေယာက္ေတာင္ရွိတယ္တဲ့… ((အိုး)) ေပ်ာ္လိုက္ေနာ္…. ။ ညဘက္ဆိုရင္ ကၽြန္မက အြန္လိုင္းဆက္မသံုးႏိုင္ေတာ့ ေဇ့ ကို အိမ္ေစာင့္ထားခဲ့ ပါတယ္..။ ေနာက္ေန႔ ေဇ က ဒီေန႔  ဘယ္ႏွေယာက္ေတာင္ လာတယ္ ဆိုျပီး မက္စိ အဲ မက္ေဆ့ခ်္ ဆိုတာ ထားခဲ့ပါတယ္ ။ သူနဲ့ ကၽြန္မ ပင္တိုင္ေရးခဲ့ တာက ေတးထပ္ေတြပါ..။ ေတးထပ္ ေတြကို ဖတ္ျပီး ေတးထပ္အေၾကာင္းေတြ ကို သူက ပဲ ရွင္းျပခဲ့ တာပါ..။ ျပီးေတာ့ ေဇ က ေဇနဲ့ ပတ္သတ္ တဲ့ မိသားစုအေၾကာင္း၊ သူငယ္ခ်င္းေတြအေၾကာင္း ၊သူ႔အေၾကာင္း အမွန္အကန္ ေတြကို ဟာသ ေနွာျပီး ေရးတတ္လုိ ၊ (ေၾကာက္ပါျပီ ေဖေဖ ) လိုသူတို႔ ရဲ့ အေၾကာင္းေတြကို အတုယူတတ္ေအာင္ ေရးခဲ့ပါတယ္..။ ခုေျပာခ်င္တာ  ကၽြန္မတို႔ ေရးထားသမွ်ေတြဟာ သူမ်ားေတြ အေၾကာင္းကို ခံစားျပီးေရးထားတာ မဟုတ္ပဲ ကၽြန္မတို႔ ျဖတ္သန္းခဲ့ရ တဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ေရးထားတာလို႔ ေျပာခ်င္တာပါ…။
 ဘေလာ့ေရးျပီးျပီ ဆိုရင္ ကြန္မန္႔ ေတြကိုလဲ ေမွ်ာ္တတ္ၾကပါတယ္…။ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုေတာ့ အတင္းဖတ္ခို္င္းျပီး အတင္းကြန္မန္႔ မလုပ္ခိုင္းပါဘူး..။ ကၽြန္မ ဘေလာ့ ေရးေနတယ္ဆိုတာ ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေတာင္မသိပါဘူး..။ အြန္လိုင္း မိတ္ေဆြေတြ ပဲသိၾကပါတယ္..။ ကြန္မန္႔ ၁ ခုစစခ်င္းရေတာ့ တေနကုန္ အဲကြန္မန္႔ ေလးကိုပဲ tab တခုဖြင့္ျပီးၾကည့္ေနပါတယ္…။ ေဇ ရဲ့ ပိုစ့္မွာ ကြန္မန္႔ ၈ ခုရေတာ့ ေပ်ာ္တဲ့ အေပ်ာ္ဟာ…ခုထိမေမ့ ႏိုင္ပါဘူး…။ သူကေတာ့ ေျပာပါတယ္ ေတြ႔ျပီမလား ေဇ ဘာေကာင္လဲဆိုတာ ဆိုျပီးေျပာပါတယ္..  :P ။ တခါက ေဇ့ ဘက္မွာ စီေဘာက္ၾကီးက မဲေနတာကို သူေတြ႔ေတာ့ ကၽြန္မ ကို ((( ႏွင္း..စီေဘာက္က ဘာျဖစ္သြားတာတုန္းးးးး ၊မဲေနတယ္ လုပ္ပါအံုးးးး၊ ဒါမွမဟုတ္ မင္းဘာလုပ္လိုက္တာလဲ ဆိုျပီး ))) ဂ်ီေတာ့ ကေန ရန္ေတြ႔ပါတယ္….။ ကၽြန္မလဲ လန္႔သြားတယ္…ဟာ ဘာျဖစ္တာလဲေပါ့…ေနာက္ေတာ့မွ ကြန္နက္ရွင္ေၾကာင့္ မဲေနတာတဲ့…။ ခုေကာင္းသြားျပီတဲ့…။ ဟူးးးး ကၽြန္မတို႔ ဘေလာ့ေလး တခုခု ျဖစ္သြားျပီလား ဆိုျပီး လန္႔ေတာင္ သြားတယ္…။
 ျပီးေတာ့ နာမည္ၾကီး ဘေလာ့ဂါ အန္တီခင္ဦးေမ တို႔ ၊ ဦးလူေထြးတို႔ ၊ ကိုျမစ္က်ိဳးအင္း တို႔  ၊ ကိုဖိုးစိန္တို႔ လာလည္ရင္လဲ တျပံဳးျပံဳးေပါ့ ၊ ျပီးေတာ့ ဘေလာ့အိမ္လည္ရတာလဲ အက်င့္ျဖစ္ေနပါတယ္ ။ ကၽြန္မ ကို ဘေလာ့ေရးျဖစ္ေအာင္ တိုက္တြန္း ခဲ့တာ ကိုကိုးအိမ္ ပါ..။ အစက ကၽြန္မ  စာအုပ္ေတြမွာ ၊ ကၽြန္မရဲ့ ဒိုင္ယာရီ ထဲမွာပဲ ေရးတာပါ့…။ ဘေလာ့ေတြကိုေတာ့ ဖတ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါျပီ ၊ အားက်ေနရံုက လြဲျပီး ဒီလိုေရးဖို႔ လက္တြန္႔ ေတြးေၾကာက္ေနခဲ့ တယ္ေပါ့..။ ကိုကိုးအိမ္က ဘေလာ့စေပါ့ မွာေရးပါလား ၊လုပ္ရတာ လြယ္တယ္ ၊ ဆိုျပီး ဘယ္လိုလုပ္ရတယ္ ဆိုတာ သင္ေပးခဲ့ပါတယ္… ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုကိုးအိမ္ ေရ..။
ေဇ နဲ႔ ကၽြန္မ ပိုစ့္ေတြ တင္တာ ၂ ပတ္ေလာက္ၾကာလာေတာ့ ကၽြန္မ ဘေလာ့မွာ ၂ ေယာက္ေရးတာလားလို႔ ေမးၾကပါတယ္.. ၊ ကၽြန္မဘေလာ့ရဲ့ စာေရးဆရာ ကို မိတ္ဆက္ဖို႔ ေမ့သြားတာပါ..။  တခ်ိဳ႕ ေတြက ေျပာပါတယ္ တေယာက္ထဲ သန္႔သန္႔ ေလးေရးပါလားတဲ့..။ ဒါဆို ေဇ ကညစ္ပတ္ေနလို႔ လားေပါ့…။ သူပဲ ေရ ေန႔တိုင္းမခ်ိဳးလို႔ လား ၊ အီးပါျပီးတိုင္း ဒီအတိုင္းပဲ ထြက္လာတတ္လို႔ မ်ားလားေပါ့..။ ဒီေလာက္စာေရးေတာ္တဲ့ ေဇတာရာ ကို ကၽြန္မ စာမူခ တလကို စတာလင္ေပါင္ ၁၀၀၀၀ ေပးျပီးဌားထားရတယ္ဆိုတာ ခုပဲ ေၾကျငာလိုက္ပါတယ္..။ ဒီႏႈန္းက သူေတာင္းတဲ့ ေစ်းပါ..။ သူ႔က တလကို အဲေလာက္ပဲေပးပါ ဆိုျပီး ကြန္ပလိမ္း တက္ျပီး ေတာင္းတာပါ ။ ကၽြန္မက ေပးမယ္ ဆိုျပီး အာမဘေႏၱ မခံထားပါဘူး ။
ျပီးေတာ့ ေျပာၾကပါတယ္..။ ေဇတာရာ ကို အိမ္ခြဲေရးပါလို႔ ေတာင္းဆိုၾကတဲ့ သူေတြရွိပါတယ္ ။ ကၽြန္မ နဲ့ စာခ်ဳပ္မခ်ဳပ္ထားပါဘူး …။ သူဘာသာ သူခြဲေရးမယ္ဆိုလဲ ေရးလို႔ရပါတယ္…။ ကၽြန္မ ဘေလာ့ကေနေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ေမာင္းမထုတ္ပါဘူး  ။ ကၽြန္မကလဲ အတၱၾကီးျပီး အတင္းဆြဲ ထားတာလဲ မဟုတ္ပါဘူး ..။ အဲဒီ အေၾကာင္းကိုလဲ သူနဲ႕ ကၽြန္မ ေဆြးေႏြး ဖူးပါတယ္ ..။ က်န္တာ သိခ်င္ရင္ ကိုကုိေဇ ကိုသာေမးပါရန္… ။
ခုေတာ့ ဘာလိုလို နဲ႔ ကၽြန္မ ဘေလာ့ေလး အသက္ ၁ လ ျပည့္သြားပါျပီး ။ ကၽြန္မ တို႔ ဒီေနရာ ေလးမွာ ပဲ ခံစားမိတာေတြ ကို မေရးတတ္ေရးတတ္နဲ႔ ေရးၾကပါတယ္ …။ မေကာင္းတာေတြ ၊ မွားတာေတြ ၊ အလိုမက်တာေတြ ကို အားမနာတမ္း ေ၀ဖန္ေပးၾကပါ…။ ျပီးေတာ့ မွန္တာေတြ ၊ ေကာင္းတာေတြ ဆိုရင္လဲ ကြန္မန္႔ ေလးေတြခ်ီးျမွင့္ခဲ ၾကပါလို႔ ……………။
ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္မ ႏွင္းမိုးမိုး ပါရွင့္………..။   ။

Sunday 30 May 2010

ေဇ...ပံုေျပာျပမယ္ ...


ကြ်န္ေတာ္က ဟာသပုံၿပင္ေလးေတြေၿပာေၿပာၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြကိုစည္းရုံးတတ္တဲ႕အက်င္႔ရွိ တယ္ ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကလဲ ပုံၿပင္ေလးေတြကိုနားေထာင္ေပးတယ္ ၊ သူတို႕ေၿပာၿပရင္လဲနား ေထာင္ေပးေတာ႕ ေက်းဇူးခံေက်းဇူးစားအေနနဲ႕ ၿပန္နားေထာင္ေပးတဲ႕သေဘာပါ ၊ သူငယ္ခ်င္းက မ်ားမ်ား စားစားလဲမရွိပါဘူး ၊ ရန္ကုန္မွာတုန္းက ေတာ႕ ၁၀ေယာက္ေလာက္ရွိတယ္ ၊ ဘယ္သြား သြား ပူးတြဲပူးတြဲနဲ႕မုိ႕ ၊လင္မယားလုိ႕လဲ သမုတ္ၾကပါတယ္ ၊ ဘယ္လိုဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ေလ ရြယ္တူေတြ မေသာက္မစား မရမ္းမကားဘဲ ၊ တဟီးဟီး တဟားဟား လူေရွ႕မေရွာင္သူေရွ႕မေရွာင္ ရီႏုိင္ေမာႏုိင္ တာကိုက ၊ ေပ်ာ္စရာၾကီးမဟုတ္လား ။
ဒီကိုေရာက္ေတာ့လဲ သူငယ္ခ်င္း ေၿခာက္ေယာက္ေလာက္ထပ္ရတယ္ ။ သိတဲ႕အတိုင္းဘဲေလ  ရတနာရွိရာ ရတနာလာဆိုေတာ႕  ဗရုသုကၡရွိတဲ႕ ကြ်န္ေတာ႕ေနရာကို  ၊ ဗရုသုကၡသူငယ္ခ်င္းေတြဘဲ လာတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ ေရာက္စကေတာ့ ဆရာၾကီးေတြဘဲ ၊ အထာၾကီးေတြနဲ႕ ဘုရင္ခံသားလိုလို ၊ ေ၀လမင္းသားလိုလို ၊ ခ်ားမင္းသားလိုလို အဲလိုေကာင္ေတြေပါ႕ ၊ ဘိုလိုကလဲညွပ္ညွပ္သုံးေသးတယ္ ။ ဗမာအခ်င္းခ်င္းကို ဘိုလိုလာေၿပာတာေလာက္ မ်က္စိေနာက္တာမရွိဘူး ။ အဲဒါနဲ႔ စဥ္းစားရေတာ့တာေပါ့  ဒီေကာင္ေၿခာက္ေကာင္ထဲမွာ ဘယ္ေကာင္က ဗုိလ္လဲေပါ့ ၊ အဲထဲမွာ ထက္ၿမတ္ဆိုတဲ့ ေကာင္ကဗိုလ္ အခုေတာ႕ တြတ္ပီအမည္ ခံယူထားတဲ႕ေကာင္ေပါ႕ ။ လူကေတာ့ လူလည္ပါ  ဒါေပမဲ့ တပတ္မၿပည့္တာ ဆုိးတယ္ ။ မသိတာ ဘာမွ မရွိသလို မတတ္တာလဲဘာမွမရွိဘူး ။ အစုံလုပ္ႏုိင္သလို အစုံလဲေၿပာႏုိင္တယ္ ။ ဒါေပမဲ႕ ဘာမွတိတိက်က်မသိဘူး ၊ ေသေသခ်ာခ်ာေမးလိုက္ရင္ တလြဲကမ်ားတယ္ ။ အေဆာင္တူတယ္ဆိုေတာ႕ ၊ အလာဘ သလာဘေလး ေၿပာရေအာင္ ကိုယ္ကစၿပီး ခ်ဳပ္ရမယ္ေပါ႕ ဒါနဲ႕ ၊ အိပ္ထဲပါလာတဲ႕ ၊ လဖက္္တို႕ ဘာတို႕ထုတ္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းတို႕လာၾကေဟ႕ ဘာညာနဲ႕ အဘိယာစကၿပဳလိုက္ ေတာ႕ေရာက္ခ်လာပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ႕အဲထဲမွာ ထက္ၿမတ္မပါဘူး ။ သူကဆရာၾကီးဆုိေတာ႕ သြား  ၿပီးသပ္သပ္ပင္႔ရတာ ။ လူကေတာ႕ေတာ္ေတာ္ခ်င္တယ္စေတြ႕ကတည္း ေထာင္႔မက်ိဳးတာဘဲ ။ ကဲသူငယ္ခ်င္းတို႕ စကားေလးဘာေလးေၿပာရေအာင္ ဆိုၿပီး ညရွစ္နာရီေလာက္ကတည္းက ထိုင္ ေၿပာၾကတယ္ ။ ဘုရားထီးတင္တဲ႕အေၾကာင္းပါတယ္ ၊ ေဆာ္ကိစၥပါတယ္ ၊ အပိုလို၁၂အာကာသ လြန္းပ်ံယာဥ္အေၾကာင္းပါတယ္ ၊ ဂိမ္းမ်ိဳးစုံအေၾကာင္းပါတယ္ ၊ ရတနာမုိင္အေၾကာင္းပါတယ္ ျငင္းၾကခုန္ၾက မင္းကဘာသိလုိ႕လဲ ငါကအဲအိမ္နားေနလာတာကြ ။ မင္းဂိမ္းေဆာ႕တယ္ဆိုတာ ပ်င္းေတာင္ပ်င္းေသးတယ္ သုံးရက္ဆက္တိုက္ ေဆာ႕ဘူးတယ္ကြ ၊ ငါက ၿပည္ပကို၅ႏိုင္ငံေလာက္ ေရာက္ဖူးတယ္ ။ ငါ႔အေဖကဘာညာ ၊ ေရာက္တတ္ရာရာေတြေၿပာလိုက္ၾကတာ ၁၀နာရီထိုးလို႕လဲ မၿပီးဘူး ။ လဖက္ပုဂံလဲ ေခြးလွ်က္သထက္ေၿပာင္ေနၿပီ ၊ အဲခ်ိန္ထိ ကြ်န္ေတာ္က တခြန္းမွမေၿပာရေသးဘူး  ။ တရားနာပရိတ္သတ္လုပ္တုန္း ၊ နားဒုကၡေရာက္လုိက္ပုံေတာ႕ ေၿပာရင္ ငုိေတာင္ငုိခ်င္ပါတယ္ ။ အဲ ဒါနဲ႕ ကိုယ္ကစၿပီး ဟာသေလးဘာေလးေၿပာၾကပါလားကြာ ၊ ငါက ဟာသတို႕ အေၿပာင္အပ်က္တုိ႕ သိပ္၀ါသနာပါတယ္လို႕ ေၿပာလိုက္ေတာ႕ ကိုတြပ္ပီကဘဲစေၿပာေတာ႕တာဘဲ ၊ သိပ္မရီရပါဘူး အဲဒါ နဲ႕ကိုယ္႕အလွည္႕ေရာက္ၿပီဆုိၾကပါစုိ႕။

Saturday 29 May 2010

အိမ္သာစာ...


Latrine; toilet; lavatory; water closet.





အိမ္သာစာဆိုတာၾကားဘူးၾကလားေတာ႕မသိဘူး ။ အမ်ားစုကေတာ့ ေခါင္းေလာင္းမွာေရးၾက၊  ေနာက္ ဘုရားေစတီေတြ မွာေရးၾက ၊ အင္းယားလိုေနရာမွာလဲ အပန္းေၿဖဘို႔ လုပ္ထားတဲ့ ထိုင္ခုံေလးေတြ ရွိၾကေတာ့ အဲလိုေနရာေတြ ေရးၾကတယ္ ။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဘက္စ္ကား ထိုင္ခုံမ်ိဳး၊ ဘူတာထိုင္ခုံေလး ေတြမွာလဲ ေရးတတ္ၾကတယ္ေလ ။ စာေလးေတြက ၀မ္းနည္းစရာေလးေတြ ေရးခဲ့ၾကသလို ၊ ၀မ္းသာစရာေလးေတြ ၊ အမွတ္တရေလးေတြ  ေရးၾကတယ္ ။ ေရႊတိဂုံေပၚမွာေရးခဲ့တဲ့ စာေလးတခုၾကေတာ့ (၂၁ . ၈ ၂၀၀၃ သူနဲ႕လာခ်ိန္းေတြ႕တယ္ ေပ်ာ္လိုက္တာ) တဲ့အဲလိုေလး...။ အင္းယားက ထုိင္ခုံတခုမွာၾကေတာ့ (ေက်ာ္ေက်ာ္ဖာေဂါင္း) တဲ့။ ေနာက္ စိမ္းလန္းစိုေၿပထဲက ခုံတစ္ခုမွာ ဖတ္လိုက္မိတာၾကေတာ့ ၀မ္းနည္းစရာေလးဘဲ (ခ်စ္ေသာသူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ ေနာက္ဆုံးစားေသာက္ေပ်ာ္ပါးခဲ့တဲ့ ဒီဇင္ဘာ ၁၁ ရက္ တဲ့) အဲလိုေလးေတြေပါ့ေလ ။ လြမ္းေမာစရာေလးေတြ ၊ ေပ်ာ္ရြင္စရာေလးေတြ ၊ ၀မ္းနည္းစရာေလးေတြေပါ့ ။ အဲလိုစာမ်ိဳးေလးေတြကို ၿမန္မာႏုိင္ငံ အရပ္ရပ္က ေစတီပုထိုးေတြ ၊ ထုိင္ခုံေတြ ၊ ေခါင္းေလာင္းေတြမွာ ေရးတတ္တယ္ၾကတယ္ေလ ။ အမ်ားစုကေတာ့ အမွတ္တရနဲ႔ ေရးၾကတာပါ ။ ဘုရားမွာေရးခဲ့ရင္ ဘုရားစာေပါ႕ ၊ ေခါင္းေလာင္းမွာေရးရင္ ေခါင္းေလာင္းစာ ေလ ၊ ထုိင္ခုံမွာေရးေတာ့ ထိုင္ခုံစာ ၊ အိမ္သာမွာေရးေတာ့ အိမ္သာစာၿဖစ္ကေရာ......။

အခုေရးမဲ့ဟာက အိမ္သာစာအေၾကာင္းပါ ။ အိမ္သာစာေရးရင္ ကြ်န္ေတာ့အေၾကာင္းပါ အရင္ေၿပာမွၿဖစ္မွာမို႔ နဲနဲေၿပာပါရေစ ။ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ေရာဂါတခုရွိတယ္ အိမ္မွာေနရင္ တေန႔တခါဘဲ ေရအိမ္ ၀င္တယ္ ။ အၿပင္သြားရင္ ခဏခဏ ေရအိမ္သုံးတတ္ပါတယ္ ။ ဘယ္လိုသေဘာလဲမသိေပမဲ့ ဒါကအက်င္႔လိုကို ၿဖစ္ေနပါၿပီ ။ မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္ တလႊားမွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္မသုံးဘူးတဲ့ အိမ္သာမရွိပါဘူး လို႔ေၿပာရင္ေတာင္ လြန္မယ္မထင္ပါ... junction8 ကအိမ္သာဆိုရင္ သက္ေစ့ေတာင္မကေတာ႕ပါဘူး ၊ Ocean ကအိမ္သာဆိုလဲ မဆိုးပါဘူး သက္ေစ့ေလာက္ တက္ခဲ့ဘူးပါတယ္ ။ ၿမိဳင္ေဟ၀န္  ပန္းၿခံထဲက စည္ပင္သာယာအိမ္သာလဲ တတ္ဘူးပါတယ္ ။ ကမၻာေအးဘုရား၀င္းထဲက စည္ပင္သာယာ အိမ္သာ ဆိုလဲမလြတ္သလို ၊ ဂမုန္းပြင္႔ ၊ ပန္းဆိုးတန္းလမ္းက ေဂ်ႏိုးနပ္ ၊ ကုန္တိုက္တခုကို ေရာက္သြားရင္ မ၀ယ္ဘဲသာၿပန္လာတာရွိရမယ္ အီးအီးမပါဘဲနဲ႔ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွၿပန္မလာဘူး ။ ေအာ္ လမ္းမေတာ္လမ္းက စည္ပင္သာယာအိမ္သာၾကီးလဲ တတ္ဘူးပါရဲ႕ ။ ဟိုစိမ္းလန္းစိုေၿပထဲက အိမ္သာဆိုရင္ လူကိုေတာင္ အဲက ဘြားေတာ္ကမွတ္မွိေနၿပီ ။ ဟိုအတြင္းထဲက ဆိုင္ကေၿပာတာမ ဟုတ္ဘူးေနာ္ ။ အင္ယားထဲ၀င္သြားရင္ အရင္ဆုံးေတြ႕ရတဲ့ ဆိုင္.. အဲဆိုင္က တခါတက္မွ ၂၀လားရယ္ တန္တယ္ နဲနဲေတာနံသေပါ႕ ။  ေနာက္ၿပည္သူ႕ရင္ၿပင္အိမ္သာ ၊ ဟတ္ပီးေ၀ါ ၊ ေနာက္ မႏၱေလးေရာက္ေတာ့ မဟာၿမတ္မုနိဘုရားၾကီးထဲက အိမ္သာ ၊ မန္းေတာင္ေပၚက အိမ္သာ ၊ နန္းတြင္းထဲက အိမ္သာ ေတာ္ေတာ္စုံပါၿပီ ။ ဒီေတာ႕ အိမ္သာကြ်မ္းက်င္ (သို႕မဟုတ္) အိမ္သာအေတြ႕အၾကဳံရင္႔က်က္သူ လို႕ေၿပာရင္လဲရပါတယ္ ။

Friday 28 May 2010

ေရာင္စံုေဘာလ္ပင္


ဘာအေရာင္နဲ႔ ေရးေရး
စကားလံုးေတြ အဓိပၸါယ္မေျပာင္းဘူး…
အစိမ္းေရာင္နဲ႔ေရးလဲ သစ္ရြက္ပဲ
အ၀ါေရာင္နဲ႔ေရးလဲ သစ္ရြက္ပဲ
ေ၀မယ္ ၊ ေၾကြမယ္ ၊အဓိပၸါယ္…
ေရာင္စံုေဘာလ္ပင္ေလး ရတဲ့ေန႔ကစျပီး
ေရာင္စံုစာလံုးေလးေတြ ေရးမိတယ္
ေကာင္းကင္ ၊ ပင္လယ္
ေတာင္တန္းနဲ႔ ကၽြန္မနာမည္ …
ေတြးမယ္ ၊ ေငးမယ္
ကၽြန္မစာမ်က္ႏွာမ်ား
အစြန္းအထင္းမ်ားလွတယ္ …
ကုန္ၾကမ္းေပးပင္မဲ့
ကုန္ေခ်ာမရခဲ့ …
ဘ၀ရယ္
တစ္ခုေလာက္ေတာ့ ေအာင္ျမင္ခ်င္ပါရဲ့ …
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
အေရာင္ အနံ႔ အရသာကင္းမဲ့တဲ့
ေရတစ္ခြက္ေတာ့ ေသာက္ခ်င္မိတယ္… ။   ။



Thursday 27 May 2010

ျမိဳ႕ေရာက္ဘၾကီးေထာ္က ေတာရွိဇနွီးထံေပးစာ

ဟဲ့…မခင္ျမ

ျမိဳ႕ဆိုတာတယ္ေကာင္းကိုး ။ဒီကမင္းရဲ့တူေတြဆီက ကြန္ပ်ဴတာဆိုတာမ်ား အဂၤလိပ္ခလုတ္ေတြ တေျဗာင္းေျဗာငး္ ႏွိပ္တာမ်ား တယ္လီေဗးရွင္းေပၚမွာ ျမန္မာစာေတြေပၚတယ္ဟ ။

အလုပ္ေတြကလဲ မ်ားေနတာပဲ ။ေငြကိုင္စာေရးတစ္ေယာက္လိုလို႔တဲ့ ရွာေနတယ္ ။ေငြကိုင္စာေရးအေဟာင္းကိုလဲ ရွာေနတယ္ေျပာတာပဲ ။

မင္းတူလဲ မိန္းမရျပီးကတည္းက ထမင္းစားေကာင္းလိုက္တာတဲ့ေလ ။

တို႔တူ၀ရးီ ၂ ေယာက္ဆိုင္ေတြခ်ည္းထြက္စားေနၾကတာပဲ ။အမယ္..သူ႕မိနး္မက အခ်က္မျပဳတ္ေတာ့တတ္တယ္ေျပာတာပဲ ။ခင္ဗ်ားတူကသာ မစားတတ္တာ။

သူ႕ေမာ္ေတာ္ကားကလဲ သိပ္ေကာင္း ။ရပ္ထားတဲ့ အခ်ိန္ဆိုျငိမ္ေနတာပဲ ။ရန္ကုန္ကေန မႏၱေလးသြားတာ ဘရိတ္ရွဴး ၆ ခုေဆာင္သြားရတယ္ ။မႏၱေလးက ျပင္ဦးလြင္တက္ေတာ့လဲ ခဏေလးနဲ႔ ေရာက္သြားတယ္ ။က်ဳပ္တို႔က သူမ်ားကားနဲ႔တက္တယ္ ၊သူ႔ကားက မီးရထားနဲ႔တက္တယ္ ။ေတာင္ဆင္းမ်ားေတာ့ျမန္လိုက္တာ တ၀ွီး၀ွီးပဲ ။ရပ္ခိုငး္တာေတာင္ရပ္လိုက္လို႔မရဘူး ။

အခုေဆးရံုေပၚကေနေရးလိုက္တာ ။

ေဆးရုံၾကီးကလဲ သိပ္ခန္းနားတာပဲဟာ ၊ သူနာေတြအျပည့္ပဲ ၊ေတာ္ရုံက်န္းမာတဲ့လူနာကေတာ့ မတ္တပ္ရပ္အိပ္ရတယ္ ။

မနက္ပိုင္းမွာ ဆ၇ာ၀န္ေလးက ခန္႔ကခန္႔သဘိနဲ႔လာေျပာတယ္ ။

ဘၾကီးကို သတင္း ၂ခုေပးစရာရွိတယ္ ။

၁။ဘၾကီးဟာကၽြန္ေတာ္တို႔ ခြဲစိတ္တာကို ေကာင္းေကာင္း ခံႏိုင္ရည္ရွိတယ္ ။သိပ္က်န္းမာတာပဲ ။၂..။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေကာင္းတဲ့ေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းကို မွားျဖတ္မိတယ္ ။အမွန္အတိုင္းျပန္ျဖတ္ဖို႔ ေဆးရုံမွာျပန္ၿပအံုးမယ္..ဆိုပဲ ။

ေတာ္ေသးျပီ ။ခုထိေတာ့က်န္းမာပါ၏ ။

ေမာင္ေထာ္

စာၾကြင္း။ ျမိဳ႕ဆိုတာက်န္းမာေနရင္ တယ္ေကာင္းကိုး ။

(ေကေဂ်ဟာသမ်ားမွ ေကာက္ႏုတ္ေဖၚျပသည္။)

Wednesday 26 May 2010

တြတ္ပီနဲ႕ဘုန္းၾကီး

ယိုးဒယားလူမိ်ဳးေတြ နတ္အယုံအၾကည္ရွိတယ္ ။ အင္း ၊ အုိင္ ၊ ခလွဲ႕ ၊ လက္ဖြဲ႕၊ ေဗဒင္ ၊ ယၾတာ ဓာတ္ရိုက္ ၊ ဓာတ္ဆင္ ၊ သိပ္၀ါသနာပါၾကတယ္ ။ လူတိုင္းေဗဒင္ေမးၾကတယ္ ။ ဦးေအာင္ေဇယ်ရဲ႕ ဘာဆုိလား (အဲဒါေလးလဲ) ေဆာင္ၾကတယ္ ။ မေဆာင္ရင္ဘာၿဖစ္တုန္းဆိုရင္ ေခါင္းကိုက္နာေစး အစရွိတဲ႕ စမ္းသပ္လို႕မရတဲ႕ ေရာဂါေတြၿဖစ္တယ္တဲ႕ ။ အဲကိုေရာက္တဲ့ ၿမန္မာေတြလဲဓာတ္ကူးတာ နဲ႕တူတယ္ ။ ဦးေအာင္ေဇယ်ရဲ႕ ဟ၀ါကို ေဆာင္ၾကတယ္ေလ။ ခါးမွာခ်ီထားရတာ...ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ကေတာ့ လူငယ္ေတြဆုိေတာ့ ရွက္တာကိုး မေဆာင္ပါဘူး။ ေအာ္ တေန႕က်ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သတင္းထူးပါလာတယ္ဆုိလို့ ဘာလဲလို႔ ေမးၾကည္႕ေတာ့ ခ်င္းမုိင္မွာ ထိုင္း အေခၚ လုံေဖာ ၿမန္မာလုိဆိုရင္ ဘုန္းၾကီးေပါ႕။ ေဗဒင္မွန္တဲ့ ဘုန္းၾကီးတပါးရွိသတဲ႕ ။ တို႕သြားေမးၾကမယ္ဆိုၿပီး လူေတြစုလိုက္ၾကတာ တရုံးရုံးဘဲ ။ အဲဒါနဲ႕ ဘန္ေကာက္ကေန ခ်င္းမုိင္ေရာက္ၿပီဆိုၾကပါေတာ့ဗ်ာ ။ ဘုန္းၾကီးနဲ႕ေတြ႕ၿပီ ဒါေပမဲ႕ ဘုန္းၾကီးက လူေတြမ်ားလို႕ ၿပန္လို႕လဲမၿဖစ္ေတာ့တာမို႕ ဟိုတယ္ ေပါက္စေလးတခုမွာ တည္းလိုက္ၿပီး မနက္ေစာၾကီးထသြားၾကတယ္ ။ အဲဘုန္းၾကီးဆီကို ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ အထဲမွာ တြက္ပီက ထုိင္းစကားတတ္တယ္ ။ ထမင္းစား ေရေသာက္ တင္မကဘူး ေရးႏိုင္ဖက္ႏုိင္တဲ႕ အေနအထားထိရွိတယ္ ။ ေဗဒင္ကလဲ ေတာ္ေတာ္ေလး၀ါသနာထုံပါတယ္ ။ အိမ္ေၿမာင္စုတ္ထုိး ရင္ေတာင္ သူနဲ႕မလြတ္ဘူး ၊ ညဘက္စုတ္ထုိးရင္ ဘာၿဖစ္တယ္ ညာၿဖစ္တယ္ ။ ေန႕ဘက္ထုိး ေတာ႕ဘယ္လို ၊ မ်က္ခုံးလႈတ္ရင္ ဘယ္ကလႈတ္ရင္ မေကာင္းဘူး ညာကလႈတ္ရင္ ေကာင္းတယ္ ။ ဘာညာ သူကအခါေတာ္ေပး...အေဆာင္မွာေတာ့ ။ သူက အရင္ဆုံးဘုန္းၾကီးကိုေမးတယ္ ။ ယိုးဒယားလို သူၿပန္ေၿပာၿပပုံေလးကို အခုေရးၿပပါမယ္………..

ဘုန္းၾကီး း ဘာသိခ်င္လဲဒကာေလး

တြတ္ပီ း ေဗဒင္ေမးခ်င္လို႕ပါဘုန္းဘုန္းဘုရား

ဘုန္းၾကီး း ဘာအေၾကာင္းေမးမွာလဲ

တြတ္ပီ း တပည္႕ေတာ္ စာေမးပြဲအေၾကာင္းပါ

ဘုန္းၾကီး း ေအာင္မယ္ဒကာ

တြတ္ပီ း တပည္႕ေတာ္ၾကီးပြားမဲ႕လူလား

ဘုန္းၾကီး း ငါမေၿပာေသးဘူး

တြတ္ပီ း ဒါဆို မၾကီးပြားဘူးလားဘုန္းဘုန္းဘုရား

ဘုန္းၾကီး း အဲလိုငါမေၿပာဘူး ခ်မ္းသာဆင္းရဲဆိုတာမင္းရဲ႕ၾကိဳးစားမႈနဲ႕သာဆုိင္တယ္

တြတ္ပီ း မွန္လွပါတယ္ဘုရား

ဘုန္းၾကီး း ဘာေမးအုံးမလဲ

တြတ္ပီ း တပည္႕ေတာ္ က်မ္းမာေရးသိခ်င္ပါတယ္

ဘုန္းၾကီး း မင္းဟာ ေရတာ၀ေအာင္မေသာက္ရေပမဲ႕ ေသရင္ေတာ႕ေရနစ္ေသမယ္…

တြတ္ပီ း ဘုန္းဘုန္းတပည္႕ေတာ္ေၾကာက္လိုက္တာဘုရားကယ္ပါအုံး

ဘုန္းၾကီး း ငါအေဆာင္ေပးလိုက္မယ္ မင္းအဲဒါေလးတသက္လုံးလည္ပင္းမွာဆြဲထားရမယ္

တြတ္ပီ း စြဲပါ႕မယ္ဘုရား ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဘုရား (ဦးသုံးၾကိမ္ခ်)

ဘန္ေကာက္လဲၿပန္ေရာက္ေရာ အဲဒီတြတ္ပီဆိုတဲ့ ငနဲေတာ္ေတာ္နာမည္ၾကီးသြားတယ္ ။ သူကေရ ရွားတဲ့ အရပ္မွာ ေမြးတာကိုး ။ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းမွာ သူ႕ကိုေမြးခဲ႕တာ ၊ ၾကီးေတာ့ သူက ရန္ကုန္ မွာ ၊ ေဟ့ ေရ၀ေအာင္မေသာက္ရေပမ့ဲ ေရနစ္ေသမဲ့ေကာင္ ထမင္းစားမယ္ေဟ႕ ၊ ဟို ေရနစ္ ေသမဲ႕ေကာင္ ေဘာသြားကန္မယ္ကြာ ၊ ဟိုေရနစ္ေသမဲ႕ေကာင္ ေရခ်ိဳးရေအာင္ေဟ႕ ၊သူ႕ကို အကုန္လုံး ေရနစ္ေသမဲ့ မသာေလာင္းလ႔ိုဘဲ စေနၾကလို႕ တစ္ပတ္လုံး စကားမေၿပာဘူး သူကစိတ္ ေကာက္တယ္ ၊ အဲဒါနဲ႕ မစၾကေတာ့ဘူးလို႕ အားလုံးညိွႏႈိင္းလိုက္ေတာ႕မွ သူကစိတ္ေကာက္ေၿပတယ္ ။ တႏွစ္ေလာက္ၾကာမွ ၊ ၿပန္ေပၚလာတယ္ ဟိုေရတအားငတ္ေနတဲ႕ မုံရြာဘက္မွာမိုးသက္ေလ ၿပင္းေတြက်ေတာ႕အိမ္ေတြေတာင္ၿပဳိတယ္လို႕ သတင္းေတြကို ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြဘေလာ႕မွာ ဖက္ရတာကိုး အဲဒါနဲ႕ ေပါသြပ္နဲ႕ေပါတိက သူ႕ကိုစတယ္ ။ ဟိုဘုန္းၾကီးေဟာတာ မွတ္မွိေသးလားဟ ဘာတုန္း ေရသာ၀ေအာင္မေသာက္ရတာ ေသရင္ ေရနစ္ေသမယ္ဆိုတာေလ ။ ေတာ္ေခြးမသားေတြ ဘာညာနဲ႕ တဟီးဟီး တဟားဟားနဲ႕ ရီေမာေနတုန္း တပတ္ေတာင္မၿပည္႕ေသးဘူူး ။ ဟဲဟဲ ဟိုမဂၤလာေစ်း မီးေလာင္ပါေရာလား။ ရန္ကုန္ကလူေတြေတာ႕ လွ်ပ္စစ္မီးမမွန္ဘူးၾကားတာဘဲ။ ကံၾကမၼာမ်ားဆန္းက်ယ္ လုိက္တာ လွ်ပ္စစ္မီးသာမမွန္တာ xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx အဲလိုနဲ႕တူတယ္ေနာ္ ေအာ္ ဘုန္းၾကီး တြတ္ပီကို ေဟာခဲ႕တဲ႕ ေဗဒင္ေလးကို သတိရမိလို႕ပါ ။ ဒါေလးကို ေတြးမိလို႕ ေရးလိုက္မွိပါတယ္ ႏွင္းေရ…………………..။

အဂၢိေတာ၀ါ- လွ်ပ္စစ္မီးပ်က္ၿခင္းေဘး ၊ ေလာင္မီးေဘးမွကင္းေ၀းက်ပါေစသတည္း။

ရီးစားဦး..............


လူတိုင္းရွိတတ္ပါတယ္။ ရီးစားဦး ဆိုတာေတာ့ ညားတာ မညားတာကေတာ့ အပထားေပါ႕ေလဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ မညားတာမ်ားတယ္ဗ်။ အိမ္ေထာင္က်တယ္ဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေမးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုနဲ႔ မိဘက ေပးစားလို႔ လိုလုိ ကိုယ့္ဘာသာပဲ စြန္႔စားတာလိုလိုနဲ႔ ရီးစားဦးနဲ႔ မရတာ မ်ားတယ္ ။ တစ္ရာမွာ ၈၈ေယာက္က ရီးစားဦးနဲ႔ ညားတာမဟုတ္ဘူး ။ အဲထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္က အဆိုးဆုံးဘဲ ။ သူမ်ားေတြ ရီးစားဦးေတြမ်ား ဘုရားသြားရတာနဲ႔ ၊ ခ်ိန္းေတြ႕ရတာနဲ႔ ၊ ငါးစာ သြားေၾကြးရတာနဲ႔ ၊ ေရွာပင္းထြက္ရတာနဲ႕ စုံလို႕။ ဒီကေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။
                                         
စကတည္းက ယဥ္သကိုဆိုသလို အိမ္ကေခြး အၿပင္ထြက္လို႕ လိုက္တာ သူကိုေတြ႕တာဘဲ။ အိမ္ကေခြးနာမည္က ၿဖဴကြတ္တဲ႕ ။ ေနာက္တေကာင္က ငမဲလို႕ေခၚတယ္ ။ သူကေတာ့ အာဂႏၱဳက စာရင္းထဲထည့္လို႔ရတယ္ ။ ဘာလို႕လဲဆိုရင္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာလဲ ေနထိုင္တတ္တယ္။  အိမ္မွာၿမဲတာကေတာ့ အခုေၿပာတဲ့ ေရႊဖူးစာေရးနတ္ကို ပင္႔ဖိတ္ေပးမဲ့ ကိုၿဖဴကြတ္ဘဲ။  အဲေကာင္က ၿခံတခါးဖြင္႔တာ နဲ႕ထြက္တယ္။  ဒီကလဲ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသား ဆုိေတာ့ ညေနဘက္ က်ဴရွင္တက္ရမယ္ေလ ။ က်ဳရွင္က ကိုးမုိင္းရွမ္းရြာထဲမွာ အၿပင္ထြက္ေတာ့ တံခါးေလးဟခါရွိေသး ဟိုအေကာင္ၿဖဴကြတ္က ၀ရုန္းသုန္းကားနဲ႔ အရင္ထြက္သြားတာ “ေအာင္မေလး”  လို႕ ေအာ္သံ အလတ္စားေလး ၾကားလိုက္ေတာ႕ လူလဲတအားကို ကယ္တင္ရွင္ လုပ္လိုက္ခ်င္စိတ္က တဖြားဖြားေပၚလာတာကိုး ။ ဟဲ႕ၿဖဴကြတ္ ဘာညာအခု၀င္ေပါ႕ေလ။  ဟုတ္တာမဟုတ္တာ အပထား ဟိန္းေဟာက္ၿပလိုက္ေတာ့ ။ မ်က္လုံးေလးကလယ္ကလယ္နဲ႕ ေၿခစုံရပ္ေနတဲ့ သူေၿခေထာက္ခေလး ၿမင္လိုက္ရတာ ၿမတ္စြာဘုရား ရင္ခုန္လိုက္တဲ႕ၿဖစ္ျခင္း။   ရင္ေတြတင္ဘယ္ကမလဲ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာရွိတဲ႕ သုံးဆယ္ႏွစ္ကြတ္ဌာသကို ခုန္တယ္လို႔ ကိုေၿပာရမွာ  ။
အာ ..ေဆာရီးေနာ္.. လန္႕သြားလားဟင္ ေရေသာက္မလား…
လူလာတာမၿမင္ဘူးလား.. ေခြးရွိရင္ ၾကိဳးနဲ႕ခ်ည္ထားရတယ္ဟဲ႕
အင္းပါ
ငါ႔ကိုကုိက္ရင္ေတာ႕ မလြယ္ဘူးမွတ္
ဟုတ္ကဲ႕   လိုက္ပို႕ရမလား …ဘယ္နားမွာေနတာ…
ယူ႕အပူမပါ ပါဘူး ဘယ္နားေနေနေပါ႕ ……….
ေဆာင္႔ေဆာင္႔နဲ႔ ထြက္သြားလိုက္ပုံမ်ား မဟာပထ၀ီေၿမၾကီး ဘယ္လိုေနတယ္မသိ ။ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ႏွလုံးသားဟာ ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း နဲ႔ခုန္ေနပါတယ္။  သူက ေၿပာဆိုသြားတာေတြ ဘာေတြမွန္း လုံးစိပတ္စိ မသိလိုက္ေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္တာေတာ့ စာထဲမွာဖတ္ဘူးတဲ့ ပဥၥသိဥၡနတ္သားရဲ႕ ေဗလု၀ နတ္ေဆာင္းသံ ဆိုတာ ဒါမိ်ဳးမ်ားလား..။ ဟိုနတ္မင္းၾကီးမႈတ္တဲ႕ သခၤါခရုသင္းဆိုတာ ဒီအသံမ်ိဳးေလးနဲ႔ တူရဲ႕လို႔ ေတြးေနမိပါတယ္။  ေက်ာင္းကၿပန္လာကတည္းက ဒီအေၾကာင္းဘဲေတြးတယ္ ။ ဒီလမ္းထဲကဘဲ ၿဖစ္ရမယ္… စုံစမ္းမွ ၿဖစ္မယ္ ။ အိမ္ဓားလြယ္ခုတ္မွာက ၀ိဇၨာသိပၸံဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္း ရွိတယ္။ ကိုရင္ေလးေတြ ေမးရင္ သိေလာက္ရဲ႕ဆိုေတာ႕ …သိဘူးတပါးမွ  ။
အဲဒါနဲ႔  ညဘက္ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ဖြင္႔ ဟုိတာရာမင္းေ၀စာအုပ္ထဲက ကူးထားတဲ့ ေတးထပ္ေလးကို အဲဒီထဲမွာ ေရးထည္႔ …။ ဘာတဲ႕ေတးထပ္က……..

ေကာင္းေၿခာက္ဆယ္ေလးရပ္ ၊
ေသြးထပ္ထပ္ရုပ္ညီ ။
ေရွးနိပါတ္ထုတ္မွီသည္ ၊
ဖုႆတီထြက္ထား ။
ပိမၺာနတ္ ကိႏၷရီလို ၊
တသိဂီၤ ရိုးေတာ႕မမွား ။
ဥမၼာဒ ရုဇာႏွယ္ ၊
ႏုရွာတယ္အသား ။
သမုႏြယ္ ႏႈတ္ဖ်ားက ၊
ပတၱၿမားသဖြယ္ ။
ၾကယ္ဥကၠာညဥ္႕ေရာင္းမီးလိုပ ၊
ခင္႔ေမာင္ၾကီးထင္လိုက္ပါေတာ႕မယ္ ။
ၿမင္႔ေဆာင္ထီး ေညာင္လယ္မွာ ၊
ရႈစဘြယ္ပ၀င္းလို႕ ။
လမင္းထက္ႏွစ္ေလးသာ ၊
ေအးၿမလိုက္တာ ။
ၿမင္ရသူေဖသက္သာတယ္ ၊
ေရႊမ်က္ႏွာ ၾကည္လြန္းလို႕ေလး ။
ေနာက္တပတ္ၾကာေတာ့ ၀ိဇၨာသိပၸံေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားက သတင္းေပးတယ္ ။ ေက်ာင္းေရွ႔အိမ္ကတဲ့…။ အိမ္နဲ့ဆို ေလးအိမ္ေက်ာ္ရွိေတာ့တာေပါ့ ။ ဒါမ်ိဳးဘာရမလဲ ပန္းစည္းသြားထားမယ္ ဆိုၿပီး ညကိုးနာရီ အိမ္ကေနတိတ္တိတ္ခေလးထြက္ သူတို႕ၿခံတံခါးမွာ ပန္းစည္းေလးသြားညွပ္ထား… (((အုိး))) ရင္ေတြခုန္လိုက္တဲ့ ၿဖစ္ခ်င္း… ဟိဟိ။  မနက္ေစာေစာ ဒီဘက္ကို လာၾကည္႕ရမယ္ ။ မုိးလင္းေတာ႕ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း၀င္းထဲကေနေခ်ာင္း ေအာင္မေလး…ပန္းစည္းေလးကိုယုယုယယကိုင္ၿပီး ကိုင္ေပါက္လိုက္ပုံမ်ား ပန္းစည္းမုိ႔ လူသာဆို ေဆးရုံပို႔ရေလာက္တယ္ ။ ဟန္ပန္ကလဲ စူပုတ္ၿပီး ပါးစပ္ကလဲ ပြစိပြစိနဲ႔ ပုတီးစိပ္ေနသလိုဘဲ။ ဟူး မၿဖစ္ေခ်ဘူး… တမ်ိဳးၾကံအုံးမွ ….။
ေဖေဖ ေဇ ဒီလမ္းထဲက ေကာင္မေလးကို ရင္နဲနဲခုန္လို႕။
ေအာင္မယ္ ဟုတ္လွေခ်လား  ။ ပါး ေတာင္မသိပါလားကြ ။
အဲဒါအၾကံညာဏ္ေလးလုပ္ပါအုံး
အုိ မင္းအေမကို လိုက္တုန္းကေတာ့ တေယာသြားထုိးတာဘဲ ။ မိန္းခေလးဆိုတာ ဂီတၾကိဳက္တယ္ဟ ။
ဘယ္လို သီခ်င္းမ်ိဳးေတြ ထိုးသင္႔တုန္း
ေအာ္ကိုကိုေဇ ငါ႔သားသိပ္ညံ႕တယ္ ။ မင္းေကာင္မေလးကဘယ္လိုပုံစံရွိတုန္း ။
မာနၾကီးတယ္နဲ႕တူတယ္
ေအာ္ …ဒါဆို မာနရွင္သီခ်င္းသြားထိုးေပါ႕ကြ ။
အာ ခတ္လိုက္တာသီခ်င္းၾကီးက
ဒါဆို ပပ၀င္းရတယ္မို႕လား  ။
အင္းရတယ္
အဲဒါေလး သြားစမ္းလိုက္ေလ…။
အိုေက……………… ညက်ေတာ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း အုတ္တံတုိင္းေဘးမွာ သီခ်င္းေလး သြားျငီးတယ္။
((((ဆြတ္ခ်ဳရန္ခတ္ပါတဲ႕ xxxxမ်က္ပါနဲ႕သက္လည္ရယ္xxxxxအုံ႕ပုန္းေမာင္႔မ်က္ႏွာငယ္မွာxxxxxxxx
မ်က္မေၿပႏုိင္ေသးxxxx ေရႊငုံးမင္းအမိေမွ်ာ္သလိုxxxခရီးေတာ္..နီးလွ်က္နဲ႕ေ၀း…ေ၀း…..ေဟးxxxx))))
အိုေကၿပီ…။ ဒီေလာက္ဆိုသိေရာေပါ႕ ။ ေဖေဖ ေစာင္႔ေနတယ္ ။ (အုိေကလား) အုိေကတယ္ထင္တာဘဲ။ ေအးေဆးလုပ္ဟ တဲ႕…။ ဒါနဲ႔ မာနရွင္သီခ်င္း တီးဘို႕ေလ႕က်င္႔ ။ ေန႕စဥ္ သူတို႕ အိမ္ေရွ႕မွာ ေၿခေယာင္ၿပ  ၿပဳံးၿပရီၿပ ပုံမွန္ဘဲ ။ ဘယ္လိုမွတုန္႕ ၿပန္မလာဘူး။ ဒါနဲ႕ ညေနဘက္ စြယ္ေတာ္ ကန္ေဘာင္ဘက္လမ္းေလွ်ာက္….အိုး ေတြ႕ၿပီေဟ႕ ။ ထိပ္တိုက္ဘဲ ။ ဘယ္သူမွမပါဘူး  ။  ဒီကလဲတေဗြထဲ အိုေကတယ္ သူ႕လက္ထဲက အထုပ္ထဲမွာ ဒုတ္ေခ်ာင္းေတြ အေ၀းကၿမင္ရတယ္ ။ ကိုးရီးယား ဒုတ္ထုိး ထြက္၀ယ္စားတာထင္တယ္။  စားရကံ ၾကံဳေတာ့ မုတ္ဆိတ္ပ်ားဆြဲရုံ မဟုတ္ဘဲ ပ်ားလဘို႕ပါလာခ်ိပ္တာေပါ႕ ။
အဟမ္း….ဘယ္ကလာတာလဲ
ယူ႕အပူဘာပါလဲ
အဲ… ေအာ္ အဲလိုေတာ႕လဲမဟုတ္ပါဘူး တလမ္းထဲသားခ်င္းဆိုေတာ႕ ႏုတ္ဆက္တာပါ
မဆက္နဲ႕မၾကိဳက္ဘူး
(အို အင္ထရုိကလဲညက္လွခ်ည္လား) စိတ္ထဲကေန ေတြးမိသြားတယ္ ။ ပါးစပ္ကလဲ ဘာမွကိုေၿပာမထြက္ဘူး ဆင္ဖမ္းမယ္က်ားဖမ္းမယ္ ဓါတ္တုိင္ သြားၾကားထိုးမယ္နဲ႔ အခုၾကေတာ့ က်ားေရွ႕ေရာက္တဲ႕ယုန္သငယ္လိုတုတ္တုတ္မွ်မလႈပ္ရဲတ့ဲ အၿပင္ အသက္ရႈ မရပ္ေအာင္ဘဲ မနဲထိန္းေၿပာေနရတယ္ ။ ဒူးကလဲေခ်ာင္ခ်င္သလိုလိုေလး ဒါနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ကို ထြက္သြားေတာ့
(ေဟ႕ေနအုံး)   ေတာ္ေတာ္ေလးေပ်ာ္သြားပါတယ္ ။ ရင္ထဲမွာႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူ လွည္႕သလို ေပ်ာ္လိုက္တဲ့ ၿဖစ္ခ်င္း ဘာမ်ားေၿပာမလဲမသိဘူး ။ ကိုယ္႕အေတြးနဲ႕ကိုယ္…။
ယူ႕ကို ေၿပာစရာရွိလုိ႕
“ဟိုက္” ေၿပာစရာရွိလို႕ဆိုပါလား ေတာင္းပန္မယ္နဲ႕တူတယ္ မ်က္ႏွာေလးကိုနဲနဲေမာ႕ သည္းခံစိတ္ရွိတဲ့ လူၾကီးလူေကာင္းေတြရဲ႕ဟန္ပန္လို မ်က္ႏွာကိုနဲနဲၿပဳံး သြားေလးနဲနဲၿဖီး
ေၿပာေလ ဘာေၿပာမလို႕လဲ 
ယူဟိုဒါၾကီးနဲ႕ ညဘက္ညဘက္လာလာမဆိုနဲ႕ နားယားလို႕အဲအသံၾကီးကို ေနာက္ၿပီး အိမ္ကလဲဆူတယ္။  ဒီညလာဆိုရင္ ယူ႔တုိ႕အိမ္နဲ႕တုိင္မယ္ ယူတို႕အိမ္ဖုန္းနံပါတ္ကို စုံစမ္းၿပီးၿပီ 

မဟာပထ၀ီေၿမၾကီးဟာ ရဟတ္ယာဥ္ ပန္ကာေလာက္ကို လည္သြားပါတယ္။ လမ္းေတာင္ ဘယ္လိုဆက္ေလွ်ာက္ရမွန္း မသိေပမဲ့ သူကေတာ့ ဒုတ္ထုိးစားမပ်က္ဘဲ ခရီးဆက္သြားပါတယ္။  
ပါး ဖုန္းဆက္မယ္တဲ႕ဘယ္လိုလုပ္မလဲ
ပါးပါးသားရာ မငး္ကလဲ ေဖေဖေသြး မပါလိုက္တာ။  ပါးတုန္းကလဲ ဒီလိုဘဲဟ  ။ ေနာက္ေတာ့ လက္ခုတ္ေတြေတာင္ တီးၾကတာ ။ ဒါနဲ႔ ေနပါအုံး…။ မင္းေကာင္မေလးက တေယာေတာင္ မသိဘူးလား ။ ဟိုဒါၾကီးေခၚရေအာင္ ….
အာ ပါး ကလဲဗ်ာ..။ မဟုတ္ေတြမေၿပာစမ္းပါနဲ႕…။ စိတ္ညစ္ရတဲ႕အထဲ
ကဲ ဘာမွမပူနဲ႕ ေဇ မင္းဒီည ဖိုင္နယ္ဘဲသား ။ ဒီည ၾကိဳးစားၾကည့္လိုက္ ဟုတ္ပလား။  ဖုန္းနားမွာ ေဖေဖထိုင္ေနမယ္ … တိုင္လာရင္လဲ ေအးေဆးေပါ႕ကြာ ။
အဲ ညက ကၽြန္ေတာ္ သီခ်င္းသြားဆုိတယ္။  သီခ်င္းကေတာ့ ရပါတယ္ ။ တေယာက လက္မက်ဘူး ၿဖစ္ေနတယ္။  ေ၀႕တာ ၀ိုက္တာ ေတြကလဲပါတာကိုး ။
(((မာနရွင္ရယ္..xxx မုန္းမာန္မ၀င္နဲ႕ကြယ္ xx)))စိတ္ကလဲသီခ်င္းထဲကို မေရာက္ပါဘူး ။ အိမ္ေရာက္လိုက္ ဟိုေတြးလိုက္ဒီေတြးလိုက္။  ဖီးလ္ကိုမၿဖစ္ဘူး ။ ဒါနဲ႕ဘဲကၽြန္ေတာ္ၿပန္လာခဲ႕တယ္ ။ ေဖေဖ တံခါးလာဖြင္႔ေပးတယ္ ။ ဖုန္းဆက္လာတယ္ သားတဲ့…။ စိတ္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ထိခုိက္သြားပါတယ္ ။  အဲဒါနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ ဒိုင္ယာရီထဲမွာ ေတးထပ္တပုဒ္ ဒီလိုေလး ေရးထည္႕ထားလိုက္တယ္ ………..။

ဤကာေယ အရိုးစု ၊
ပိုးအထု ရွစ္ဆယ္ ။
ဆိုးသမုညစ္တြယ္တယ္ ၊
ခ်စ္စဘြယ္မေကာင္း ။
တေန႕ထက္တေန႕အုိ ၊
တေရြ႕ေရြ႕ကို ေတာေမ်ာက္အေလာင္း ။

ေသမင္းက မညွာယူလွ်င္ ၊
ခႏၶာမူရုပ္ေဟာင္း ။
မၾကာသူ ပုတ္ေရွာင္းလို႕၊
တုတ္ခေနာင္းသဖြယ္ ။
ခ်စ္တဲ႕သူေကြ႕ကြင္း ၊
ေသမင္းကခြဲပါလိမ္႕မယ္ ။

မ်က္ႏွာယုတ္ လပ္အုပ္ကြယ္သည္ ၊
စက္ဆုပ္ဘြယ္ ေရွာင္ရွားလို႕ ။
ေနာင္မ်ားကဲ႕ပမာ ၊
ေ၀းကပင္ခြာ ။
တရားႏွင္႔အသားရွာလွ်င္ ၊
အလကားဟာ ေကာင္ပုတ္ပေလး ။
အဲဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ ရီးစားဦး အေၾကာင္းပါဘဲဗ်ာ ။ အဲကတည္းက ေစ်းဦးေပါက္ မေကာင္းခဲ႕လို႔ လားမသိဘူး။  ခုထိကို မစြန္ေသးဘူး ဗ်ိဳ႕  ဟဲဟဲ ေၾကာ္ၿငာ၀င္တာပါ…………………။

Monday 24 May 2010

ေကာလိပ္ေက်ာင္းရွိ သားထံ အေမ့ေပးစာ

ခ်စ္စြာေသာ သား
အေမအသက္ရွင္ဆဲပဲ ရွိတယ္ဆိုတာသားသိရေအာင္စာလွမ္းေ၇းလိုက္တာပါ..။
မင္းစာျမန္ျမန္မဖတ္ႏိုင္မွန္းသိလို႔ အေမ ဒီိစာကိုေျဖးေျဖးပဲေရးးေပးလိုက္တယ္ေနာ္။
မင္းအိမ္ျပန္လာရင္ အိမ္ဘယ္မွာမွန္းသိမွာမဟုတ္ဘူး ။
အေမတို့ေျပာင္းသြားၾကျပီ ။
မင္းအေဖလား အခုအလုပ္ေကာင္းေကာင္းတစ္ခုရေနျပီ ။သူ႔ေအာက္မွာလူ ၅၀၀ ေလာက္ရွိတယ္..။သခ်ိဳင္းမွာျမက္ရိပ္ေနတယ္ေလ..။
အခု အေမတို႕ အိမ္အသစ္မွာ အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္တစလံုးရွိတယ္..။
သိပ္ေတာ့မေကာင္းလွပါဘူး။ျပီးခဲ့တဲ့အပတ္က အေမအဲဒီိစက္ထဲ ရွပ္အကၤ်ီ ၁၄ ထည္ထည့္တယ္..ျပီးေတာ့ သံၾကိဳးကိုဆြဲလိုက္တာအကၤ်ီေတြကို အဲဒီကတဲ ကျပန္မေတြ႔ေတာ့ဘူး။
သား အမ ေမရီလဲဒီေန႔မနက္ပဲ ကေလးေမြးတယ္ ။သားေလးလား ၊သမီးေလးလား ေတာ့အေမမသိေသးဘူး ။အဲဒီေတာ့ မင္းအန္တီျဖစ္မလား ၊အန္ကယ္ျဖစ္မလား ေတာ့အေမလဲ မေျပာတတ္ဘူး ။
ျပီးခဲ့တဲ့ အပတ္ထဲမွာ မင္းရဲ့အန္ကယ္ ဒစ္လဲတို႔ျမိဳ႔က အရက္ခ်က္စက္ရုံမွာ ၀ီစကီကန္ထဲက်ျပီးနစ္လို႔ …သူ႔လုပ္ေဖၚကိုင္ဘက္တခ်ိဳ႕ကခုန္ဆင္းျပီးကယ္ၾကေသးတယ္..။
ဒါပင္မဲ့ သူက ကယ္သူအားလံုးကို သတၱိရွိရွိ တြန္းလွန္ႏိုင္ခဲ့တယ္ ။သူ႕ကိုသျဂိဳလ္ေတာ့ အဲဒီမီးျငိွမ္းရတာ ၃ ရက္ၾကာတယ္။
ျပီးခဲ့တဲ့အပတ္က မိုး ၂ခါရြာတယ္ ၊တစ္ခါက ၃ ရက္ၾကာျပီး ၊တစ္ခါက ၄ ရက္ၾကာတယ္။ တနလၤာေန႔တုန္း ေလေေတြတိုက္တာတအားပဲ..။ျခံထဲက ၾကက္မတစ္ေကာင္ဟာ ၾကက္ဥတစ္လံုးထဲကို ၄ခါဥရတယ္ ။
အသုဘ အေလာင္းျပင္ဆင္ေပးတဲ့ အိမ္ကစာတေစာင္မေန႔က ရတယ္။
သူတို႔က အေမတို႔ ေပးစရာရွိတဲ့ ေၾကြးက်န္ကို ၇ ရက္တြင္းမေပးရင္ မင္းဘြားေအၾကီးကို ျပန္ထလာေအာင္လုပ္လိုက္မယ္တဲ့..။
ခ်စ္တဲ့
အေမ
P.S. အေမသားအတြက္ ေဒၚလာ ၅၀ ထည့္ေပးမလို႔ပဲ ။ဒါပင္မဲ့ စာအိတ္ ပိတ္ျပီးသြားျပီ။
(ေကေဂ်ဟာသမ်ားမွ ေကာက္ႏုတ္ေဖၚျပသည္။)

Sunday 23 May 2010

မိန္းမခ်စ္ ေတးထပ္တဲ႔ေနာ္

မ်က္ႏွာကိုေျခႏွင့္ေက်ာက္ေစေတာ့
ေသြမေဖာက္ခုေနာ္ ။
လင္ငါးေယာက္ခုေပၚေစ
ကၽြန္ေတာ္ကမလြဲ ။
တစ္သက္လံုးလင္ငယ္ေနပါ
သည္ေမကိုရုိးျပာက်စြဲ ။
ခ်စ္လွလို႔သည္းညည္းခံတယ္
ဆဲေရးသံကိုလည္း
အၿငိမ့္သံဇာတ္ပြဲလို
စိတ္ထဲကထင္တယ္ ။
ကြာမည္ကိုမဆိုလိုက္နဲ႔
မယ္ရုိက္ရင္ဘုန္းခံပါ့မယ္ ။
ဖိနပ္နဲ႔အရပ္လည္မွာ
မျပတ္ကြယ္ရုိက္ေစေတာ့
နာလိုက္တဲ့စိတ္ကယ္ေနာ္
ေရြးမွ်မေပၚ ။
ခင္ေလးကၾကင္ေရးေမွ်ာ္လွ်င္
ထမီေလွ်ာ္ခိုင္းပါေတာ့ေလး ။ ။

ဒီေတးထပ္ေလးကေတာ့ ဦးပုည ေတးထပ္ေလးေပါ့..။ ဒီထဲက ဇာတ္ေကာင္ ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ အခ်စ္ၾကီးတဲ့သူလို႔ထင္ပါတယ္…။ ဒါမွမဟုတ္ ေတာ္ေတာ္တံုးတဲ့ သူေပါ့ေနာ္..။ ဒီေခတ္မွာ ဒီလိုေယာက္က်ား မ်ိဳးလဲ ရွိေတာ့ပါဘူးရယ္…။

အားလံုးပဲ ေတးထပ္ေလးကို ဖတ္ျပီး ျပံဳးမိသလိုလို ျဖစ္သြားၾကမယ္ ထင္ပါတယ္..။
အားလံုးပဲ ဘ၀အေမာေတြ ေျပၾကပါေစ…..။ ။



Saturday 22 May 2010

ပဥၨင္းအမ............

ေအာ္ ေက်ာင္းကၿပန္လာေတာ႕ပ်င္းတာနဲ႕ မီဒီယာေတြေလွ်ာက္ၾကည္႕မိေတာ႕ ရွပ္နီလက္ႏွက္ခ်ၿပီ တဲ႕ေလ ရွပ္နီေခါင္းေဆာင္ ၇ဦးလက္ႏွက္ေတြခ် ေခါင္းေဆာင္ေတြၿပဳိၿပီဆိုေတာ႕ေနာက္လုိက္ ေတြလဲ ေအာ္တို လက္ႏွက္ခ်ၾကတာေပါ႕ ထူးထူးၿခားၿခား ရွက္နီေတြနဲ႕ေရာဆႏၵၿပတဲ႕ဆရာေတာ္ ၾကီးႏွစ္ပါးလဲ အဖမ္းခံရတာကို ရုပ္ၿမင္သံၾကားကေနၿမင္လိုက္ရေတာ႕ မ်က္ေရေတာ႕ ၀ဲခ်င္သလိုလိုဘဲ။ ေဇက ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ႕ဘုန္းၾကီးေတြကုိ အဲလိုၿမင္လိုက္ရရင္ မ်က္ေရသိပ္၀ဲ တာဘဲ။ လူကလဲနဂိုကတည္းက ေပ်ာ႕ေတာ႕ေတာ႕ေလ။ ဒါနဲ႔ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ၿပီး သီခ်င္းေလးဘာ ေလးညီးအုံးမွ ဆိုေတာ႕ ခါတိုင္းလို ႏွင္းေပ်ာက္တဲ႕ေႏြတို႕ ဘာတုိ႕ ေပၚမလာဘူးေလ ။ ေခါင္းထဲ၀င္ လာတဲ႕သီခ်င္းက ဘဘေရႊတိုင္ညြန္႕ေရးခဲ႔ၿပီၤး ဘြာဘြားေဒၚၾကည္ေအာင္ရဲ႕ပဥၹင္းအမသီခ်င္းေလ မဆိုတာ ၾကာလို႕နဲနဲေတာ႕ေမ႕ေတ႕ေတ႕ၿဖစ္ေနပါၿပီ လက္ကြတ္ေတြလဲေပ်ာက္လုေပါ႕ ဒါေပမဲ႕ ခတ္ေတာ႕ခတ္သားဘဲအႏုပညာဆိုတာ အာရုံခံစားမႈအေပၚမွာ မူတည္တာ ပီယာႏုိေပၚလက္တင္ ထားလိုက္ေတာ႕ လက္ေတြကအလိုလိုေရြ႕သြားလို႕ သီခ်င္းေလးလဲရုပ္လုံးေပၚသြားပါတယ္ ဘယ္ ေလာက္ အာရုံကက်က္စားသြားသလဲဆိုရင္ အဲသီခ်င္းေလးကို ျငီးေနတုန္းမွာဘဲ ေဇ႕စိတ္ေတြဟာ

အတိတ္ကိုၿပန္ေရာက္သြားလိုက္တာ……………………………………………………………………။

ေမၾကီးေရ ကိုပဥၹင္းခံမလို႕ကြာ သကၤန္းနဲ႕လိုအပ္တာေလးေတြ ၀ယ္ထားေပးပါ တဲ႕ေဖေဖက မားကုိ လွမ္းေၿပာတာေလ အဲခ်ိန္မွာေဖေဖက ေမ႕ေမ႕ကိုေက်ာေပးစာဖက္ေနတဲ႕ ကြ်န္ေတာ္႕ကို လဲ ေဇ မင္းကိုရင္ေလးလုပ္မလားလုိ႕ ေမးလာပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္ကလဲ မလုပ္ခ်င္ေၾကာင္းၿပန္ေၿပာ လိုက္တာေပါ႕

သာသနာ႔အေမြခံ ရည္သန္ပါတဲ႔ ပ်ိဳစိတ္ထားျမတ္စြာဘုရား၏ သားတပည့္သံဃာေတာ္၊ ပရိကၡရာအစံုသပိတ္သကၤန္းရယ္နဲ႔၊ လွဴဒါန္းခဲ႔ၿပီေနာ္၊ ေဗ်ာသံၾကားရင္ တရားတရားနာ ၾကြလွည့္ပါေမာင္ေတာ္။ ျပည္နိဗာန္နန္း ရည္မွန္းကာေမွ်ာ္၊ (သာသနာေတာ္ အတြင္း)2
သြတ္သြင္းတဲ႔ အလွဴေတာ္၊ ဒါနကိုအထူးေပ်ာ္၊ ပကာသနမပါဘူးေနာ္၊ ပဥၹင္းအမနဲ႔တူေပ်ာ္ေပ်ာ္၊ အထူးသဒၵါေပါက္ေသာ္၊ အလွဴ႕ဒကာေမာင့္ကိုေမွ်ာ္။
(ေစတနာေကာင္းနဲ႔ေတာ္၊ မေနာၾကည္ျဖဴလွဴပါသေနာ္၊ ပ်ိဳစိတ္ထားျမတ္တဲ႔ ပရမတၱေထရ္ရွင္ သံဃာေတာ္ ရည္ေမွ်ာ္)2။

သီခ်င္းတပုိဒ္ၿပီးသြားေပမဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕လက္ေတြဟာ တစထက္တစၿမန္လာသလို အေတြးပုံရိပ္ေတြကလဲ တစထက္တစ ၿမန္ဆန္လာပါေတာ႕တယ။္ ရဟန္းခံတာ ရွင္ၿပဳတာကို အလႈလို႕ေခၚၾက တယ္မို႕လား။ စည္ေတြ ေၿဗာေတြနဲ႕ လူေတြရႈတ္ယွက္ခတ္ေနတာေလ။ ဒါေပမဲ႕ေဖေဖကို ဘုန္းၾကီး ၀တ္ေပးတုန္းကေတာ႕ ဘာစည္ဘာေၿဗာမွမပါသလို လူေတြလဲမ်ားမ်ားမပါပါဘူး။ အိမ္နဲ႕ ေက်ာင္းက မ်က္ေဆာင္းထုိးေလးမွာကိုး။ ဒါမို႕လုိ႕ သကၤန္းေတြ ဘာေတြကုိ ေန႕လည္က ကိုရင္ေတြကလာသယ္ သြား ေဖေဖက မွာစရာေတြရွိတာကို ေမ႕ေမ႕ကိုမွာ...ညေနၾကေတာ႕ ေက်ာင္းကိုလမ္းေလွ်ာက္သြား ။ မွတ္မွတ္ရရ ေဖေဖရယ္ ေဇရယ္ ေမေမရယ္ ရုံးကေဖေဖ နဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ၄ဦၤးေလာက္ရယ္ပါ ဘဲ ။ေက်ာင္းကိုသြားၾကတာေပါ႕ ။ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ႕ ေဖေဖရယ္ ေမေမရယ္ ဧည္႕သယ္ေတြရယ္ က တရားနာ ေဇကအိမ္ကိုၿပန္ၿပီး ေခါင္းရိုတ္တဲ႕ဂ်ဴတ္ဗူးၿပန္ယူ ေက်ာင္းၿပန္ေရာက္ေတာ႕ ေဖေဖရဲ႕ ေခါင္းမွာ ဆပ္ၿပာေတြေဖြးလုိ႕ေပါ႕။ ေဖ႕ေဖ႕ ကိုေခါင္းရိတ္ေတာ႕ ေဇကတဘက္ေမေမကတဘက္ သဘက္ၾကီးနဲ႕ခံတယ္ ။ ေမေမက မ်က္ေရေတြ စို႕လို႕ေပါ႕ ။ ဒီညငါနဲ႕သူ တူတူအိပ္လို႕မရေတာ႕ဘူးလို႕ မ်ားေတြးေနတာလား။ ငါတုိ႕ အိမ္ဦးနတ္ၾကီး ၿမင္႔ၿမတ္တဲ႕ ဘုန္းၾကီးၿဖစ္သြားလို႕လား ။ လူေတြမ်ားရင္ မသိသာေပမဲ႕ နဲသြားရင္သိသာတယ္ေလ ။ အိမ္ဆိုတာ ေနာက္ၿပီးေတာ႕ေလွ်ာ႕တာကလဲ ကိုကိုတို႕ ေဇတို႕လို ကိုးလလြယ္ ဆယ္လဖြား သားမ်ားမဟုတ္ၾကဘူးမို႕လား။ ငယ္ကခ်စ္ႏွစ္တရာ ပုဆိုး တန္းတင္အၾကင္လင္မယားရယ္လုိ႕ ၿဖစ္လာခထဲ ခရီးထြက္တဲ႕အခိ်န္ကလြဲရင္ ညကိုးနာရီ ဆုိ ပုံမွန္ ေရႊလက္တြဲၿပီး အိမ္ခန္းထဲ၀င္ခဲ႕ၾကတဲ႕ အၾကင္လင္မယားေလ ။ အိမ္ေထာင္က်ခါစက လင္နဲ႕မယားေပါင္းမွ ေငြ၆၀၀သာရွိခဲ႕ၿပီး ဒိုးတူေဘာင္ဖက္ ဒီလိုဘ၀ေရာက္ေအာင္ရုန္းကန္လာၿပီး လွပတဲ႕ အိမ္ေထာင္တခု ၿပဳစုၿပိဳးေထာင္လာတဲ႕ အိမ္ေထာင္ဘက္လဲၿဖစ္ေတာ႕ မခြဲစဘူးအခြဲထူးသို႕ ။ ေမ႕ေမ မ်က္ႏွာဟာ ရီတာလဲမဟုတ္ ငိုတာလဲမက် ၿပဳံးတယ္လဲမေခၚ ဘာလိုေသာ္ႏိႈင္းလို႕မရ ၿပဳံးစစေလး လို႕ဘဲ ေၿပာရမလား။ ဒါမွမဟုတ္ ေဖၾကီးႏွယ္ေတာ္ ဘယ္လုိေၾကာင္႔ အိမ္ကခေလးေတြမရွိတဲ႕ အခ်ိန္က်မွဘာ စိတ္ရႈးထၿပီး ဘုန္းၾကီး၀တ္ခ်င္ရတာတုန္း က်မကိုက်ေတာ႕ ထားခဲ႕တယ္.. လို႕မ်ားေတြးၿပီး ေဒါသေရာင္သန္းေနတဲ႕ မ်က္ႏွာေလးလို႕ ေၿပာရမလား ။ ဒါလိုမွမဟုတ္ သိပ္ၾကာၾကီး မ၀တ္နဲ႕ေနာ္ အိမ္မွာကလူရွိတာ မဟုတ္ဘူး ေဖၾကီးလဲသိရက္နဲ႕ အိမ္မွာက ေဖၾကီးရွိမွေပ်ာ္စရာ ေကာင္းတာ ေဖၾကီးမရိွရင္ အိမ္ကေၿခာက္ေတာက္ေတာက္ၾကီးေတာ႕ ကုသုိလ္လုပ္တာကိုတား တာေတာ႕မဟုတ္ပါဘူးေတာ္ သိပ္အၾကာၾကီးေတာ႕မလုပ္နဲ႕ေပါ႕လို႕ မွာခ်င္ေနတဲ႕ မာခ်င္ေဇာနဲ႕ မ်ားေမွ်ာေနတဲ႕ပုံရိပ္ေလလား ….လား……လား…..လား ။ အဲေန႕က လား မ်ိဳးစုံတဲ႕ေမေမ႕ပုံရိပ္……


(ေခမာျပည္ရည္ေဆာင္သေနာ္၊ ၾကည္ေအာင္ ကုသိုလ္ေတာ္)2 ၊
အမွ်ေ၀ပါတယ္ေနာ္၊ ေပါင္းသဟာတစု သာဓုသာဓုသာဓု ေခၚေစေသာ္။
(သဒၵါတရားပြားမ်ားခဲ႔သေနာ္၊ အလွဴအတန္း ေပးကမ္းဘို႔ေမွ်ာ္၊ ေမာင္ရတဲ႔ေငြေတြ မလစ္ဟင္းပါေစနဲ႔ေတာ္)2
(အလွဴေရစက္လက္နဲ႔မကြာေစရန္ ကုသိုလ္ျပဳပါေသာ္)2 ၊
သာသနာအေမြခံ ဧကန္မွန္ေသာ္ ပ်ိဳ႕ေမာင္ေတာ္။

သီးခ်င္းေလး ဆုံးခါနီးေလ အတိက္ကပုံရိတ္ေတြက ရုပ္ရွင္ၿပကြက္ေတြလို သိပ္ၿမန္လာေလ… ပီယာႏုိေပၚ တင္ထားတဲ႕လက္ေတြကလဲ ၿမန္ဆန္လာသလို ကြ်န္ေတာ႕ရဲ႕ရင္ထဲမွာလဲ စုိ႕လာပါတယ္ ။ ေဖၾကီးစံခ်ၾကီးလို႕ သကၤန္း၀တ္လုိက္ေတာ႕ ဘယ္လိုၾကီးမွန္း မသိေတာ႕ဘူးေလ ။ စိတ္ထဲ မွာလဲ ေဖေဖေခၚရမွာလား ဘုန္းဘုန္းၾကီး လို႕လား ဒါမွမဟုတ္ ဦးပဇင္းၾကီးလား ဘယ္လိုေခၚရမွန္း မသိဘူး ေလ ။ ေန႕တုိင္း ေဖၾကီး ေဖေဖ ပါးလို႕ ေခၚေနတဲ႕ ဒီပါးစပ္ဟာ ဒီမိသားစုအတြင္း တခါမွ ရင္းႏွီးမႈ႕မရွိတဲ႕ ေ၀ါဟာရသစ္ကို မိတ္ဆက္ဘို႕ ၀န္ေလးေနမွိတယ္ ။ စိတ္ထဲကေတာ႕ဘုန္းဘုန္း လို႕ေခၚမယ္လို႕ ရီရြယ္လိုက္ေပမဲ႕ တကယ္တန္းေခၚၿဖစ္ေတာ႕ ထုံးစံတုိင္း ေဖၾကီးရယ္လို႕ေပါ႕ ။ အရင္က ကစားေဖာ္ ကစားဘက္ ရန္ၿဖစ္ေဖာ္ရန္ၿဖစ္ဘက္ ေဖေဖ႕ကို ဒီသကၤန္းဆိုတာၾကီးရယ္ အစိမ္းေရာင္သန္း ေနတ႕ဲ ဦးေၿပးကတုံးၾကီးရယ္က သားဖႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ခ်စ္ခ်င္းကို ၿမစ္တစင္းၿခား လိုက္သလိုဘဲ ။ ဘာဆိုဘာမွ ေၿပာမထြက္ေတာ႕သလို ခပ္ငယ္ငယ္ အရုပ္နဲ႕ေဆာ႕ေနတဲကဘ၀ တုန္းက ကိုယ္႕အခ်စ္ဆုံး အရုပ္ခေလးကိုသူမ်ားလုသြားသလို ဒါမွမဟုတ္ေပ်ာက္သြားသလုိမ်ိဳးနဲ႕ တူတဲ႕ခံစားခ်က္ၾကီးက ရင္ထဲမွာ တစ္ဆို႕ဆို႕ၾကီးေလ ။ အခုအိမ္ၿပန္ရင္ ေမေမနဲ႕ေဇ ၊ ေဇနဲ႕ ေမေမသာ ရွိေတာ႕မယ္ ။ သူအိမ္ကို ၿပန္လိုက္မလာေတာ႕ဘူးေလ။ ဟိုအရင္ခရီးေတြသြားတုန္းက ခရီးထြက္တယ္လို႕ သိထားေတာ႕ သူကုိလဲမၿမင္ရ ဘာမွမၿဖစ္ခဲဲ႕ပါဘူး။ ခုလို အိမ္ေရွ႕တံခါးဖြင္႔လိုက္ တာနဲ႕ သူသတင္းသုံးမဲ႕အခန္း သူအိပ္မဲ႕ေနရာကိုၿမင္ေတြ႕ေနရ မီးေရာင္မႈန္ၿပၿပေလးမွာ ၿငိမ္သက္တဲ႕ ၾကည္လင္စြာထုိင္ေနတဲ႕သူ႕ပုံရိပ္ဟာ ဟုိေမေမေၿပာတဲ႕ မင္းေဖေဖကတရားထူးသိ သြားရင္ ေမေမတို႕မိသားစုကိုထားခဲ႕ေတာ႕မွာ…လို႕ေၿပာတဲ႕စကား နားထဲၿပန္ၾကားမွိေတာ႕ အဲလို ၾကီးတကယ္သိသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ဟိုေငးဒီေငး ဟိုေတြးဒီေတြးနဲ႕ ပါးစပ္ကရုက္တရုက္ ေဖေဖ ဘယ္ေလာက္ၾကာမွာလဲဟင္လို႕ ေမးလိုက္ေတာ႕ ၇ ရက္တဲ႕ဟာ ေဖေဖကလဲ ၾကာလုိက္ တာဗ်ာ တရားေတြရသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ေဇတုိ႕က အိမ္ကိုၿပန္ေခၚမွာေနာ္လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္ ေတာ႕ ဦးဇင္းလို႕ေခၚရတယ္တဲ႕ ဘာလို႕ေခၚရမွာလဲ ကိုယ္႕ေဖေဖဟာ ေဖေဖေပါ႕ ဒါေပမဲ႕ သူက ၿပဳံးၿပီး ဦးဇင္းၿပန္ၾကြလာမွာပါတဲ႕ ။ ၃ရက္ဘဲ၀တ္ေနာ္ သိလား ေဖ႕ေဖ႕နဲ႕ ဦးေရခဲလမ္းက မုန္႕ဟင္း ခါးကို ညဘက္သြားစားမယ္ေလ ဟုတ္တယ္မလား ေမေမၾကီး လို႕ ေမ႕ေမ႕ကိုလွည္႕တုိင္ပင္ေတာ႕ ေမေမက တဟင္႔ဟင္႔နဲ႕ရိႈတ္ေနၿပီေလ ။ေဇကနဂိုကတည္းက ငိုခ်င္ပါတယ္ဆို ေဘးကေမေမက အလုိက္မသိေတာ႕ ေရာငုိလိုက္မွိပါတာေပါ႕ ။ ဟိုအရင္ေတြငုိခဲ႕တာေတြနဲ႕ မတူဘူးဘယ္လိုငုိခ်င္ တာၾကီးမွန္းကို မသိပါဘူး ငုိခ်လိုက္ေတာ႕ အင္းအင္းတဲ႕ ၃ရက္ဘဲ၀တ္မယ္ေဇရယ္ ငရဲေတြၾကီးပါ႕ ပါ႕မယ္တဲ႕ ။ ေမေမက ေဇ႕ကို ေဖေဖကို ကန္ေတာ႕ဘုိ႕ အရိပ္အကဲၿပေတာ႕ သားမိႏွစ္ေယာက္ ထုိင္၀တ္ခ်လိုက္တာေပါ႕ ။ ပါးစပ္က ဘာေတြဆုေပးေနမွန္းမသိေပမဲ႕ ေဖေဖမ်က္လုံးေတြ ၾကည္႕လိုက္ ေတာ႕ သူကေတာ႕ရင္ထဲကငုိေနၿပီေလ။ ပါးလဲဘယ္ခြဲခ်င္ပါ႕မလဲ လို႕ ေၿပာခြင္႔သာရမယ္ဆိုရင္ သူလဲ ေၿပာခ်င္မယ္ထင္ပါတယ္ ။ေမေမက ဦးဇင္းၾကီးတပည္႕ေတာ္တို႕သားမိၿပန္အုံးမယ္ေနာ္ ေဇ႕ ကိုေၿပာတဲ႕ရက္ေလာက္ ဘဲ၀တ္ေပါ႕တဲ႕ ။ေမေမ႕လက္ကိုစြဲၿပီး ၿပန္လာရေပမဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ၾကီးမပါ ဘဲေလထဲေၿမာက္ေနသလိုၾကီးေလ…..။

(ၾကည္ေအာင္ ေမာင့္ကုိေျပာမယ္ေနာ္၊ ရဟန္းဘ၀ကိုရႏိုင္ရန္ခဲတဲ႔ ပ်ိဳ႕ေမာင္ေတာ္)2
(ေမာင္လဲဘဲ သာသနာ႔၀န္ထမ္းသကၤန္း၀တ္ ၀တ္မယ္ဆုိေသာ္) 2
(ခ်စ္ေပမယ္လို႔ မခြဲခ်င္ေပမယ္လို႔ တရားနဲ႔သာေပ်ာ္၊ မဖ်က္ဆီးတယ္ မဂၤခရီးသည္ ရက္အနည္းခယ္ ခြင့္ျပဳႏုိင္မယ္ေတာ္) 2
ေစတနာေကာင္းနဲ႔ေတာ္…………………………။…………………………………သာဓုေခၚေစေသာ္ ။

သီခ်င္းေလးလဲ ဆုံးေရာ ေဇ႕မ်က္လုံးေတြဟာ နံရံမွာခ်ိပ္ဆြဲထားတဲ႕ ေဖေဖရဲ႕ဓာတ္ပုံေလးကုိ ေငးတိေငးငိုက္ၾကီးေနမိၿပီး ေအာ္ ငါမ်က္ေရေတြက်ေနပါလား… လို႕ သတိ ထားမွိလိုက္ပါေတာ႕ တယ္……၊ ေအာ္ ငါဘယ္လိုၿဖစ္ပါလိမ္႕ ေအာ္သိၿပီ ဟုိရွပ္နီ ဆရာေတာ္ ႏွစ္ပါးလုပ္တာ နဲ႕ ဟီဟိ ရွက္တာ ဘယ္သူမွမသိေအာင္ မ်က္ေရေလး ခိုးသုတ္လိုက္အုံးမ ဟိုေကာင္ တြက္ပီ ကလာစေနအုံးမယ္…အဟမ္း အဟမ္း ….ဟင္းခ်က္မယ္ေဟ႕ တြက္ပီတုိ႕ ေပါတိ တို႕ ဘယ္မွာတုန္း ဂီတဆုိတာကလဲ သိေတာ္မူတဲ႕အတုိင္းဘဲေလ ပီယာႏုိေပၚမွာ လက္မရွိေတာ႕ရင္ ္အရင္တုိင္းဘဲ……ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ဆူဆူညံညံေပါ႕ဗ်ာ..အခုေတာ႕ငိုထားမွန္းမ သိေအာင္ ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ေလးနဲ႕ အသံကုန္ဟစ္ထားအုံးမွ ေဟ႕ေကာင္ေတြ ဟင္းခ်က္ မယ္ ေခြးမသားေတြ...စားခါနီးမွ ငတ္ေနတာလိုလို မစားရတာလိုလို မလုပ္ၾကနဲ႕ဗ်ား လုပ္စရာရွိတာ ကူၾက အဲလို အသံေကာင္းဟစ္ၿပီး တေဆာင္လုံးမွာ ဆရာၾကီး လုပ္ေနပါေတာ႕တယ္ခင္မ်ာ....။

Friday 21 May 2010

ငါ႔မိသားစုမွာ........

ဒီေန႔ ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္း ျဖိဳးေမာင္ အိမ္လာလည္ပါတယ္…။

ဟဲ့… ငါ့စိတ္ညစ္ေနတယ္…

အမ္… နင္လို အစစ အရာရာ အဆင္ေျပေနတဲ့ ေကာင္က မ်ား စိတ္ညစ္တယ္…ေအာင္မေလးေတာ္.. နင္ကေတာ့ လာလာခ်ည္ေသးတယ္…

ေျပာ… ဘာေတြမ်ား စိတ္ညစ္ေနတာတုန္းဟ…

ငါ့ကို အိမ္က ၀ိုင္းပယ္ထားၾကတယ္ဟာ… ငါ မိသားစုက ငါ့ကိုလူရာ မသြင္းသလိုၾကီးပဲ ဟ ။

ေအးေလ.. နင္က လူမွ မဟုတ္တာ….. :P

ငါတကယ္ေျပာေနတာဟ ။ ခုဆို အငယ္ေကာင္ကေတာင္ ငါ့ကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳလာတယ္..။ ငါက ညီ ဆိုျပီးမေျပာခ်င္ လို႔ေနေနတာဟာ…။ ျပီေတာ့ အေမကလဲ အဲေကာင္ကိုထိရင္ ဆတ္ဆတ္ထိမခံ ဆိုေတာ့ဟာ ။ အမကလဲ နင္က ဘာမွသံုးစားလို႔ မရပါဘူးဆိုတာပဲ ေျပာေနတယ္ ။ ကိုၾကီးကလဲ မင္းဘာသာ မင္းေအးေဆးေနပါတဲ့..။ အေမက လဲ ဟိုအေကာင္ ဘာျပႆနာ ရွာအံုးမလုိ႔လဲ ဆိုတာၾကီးပဲ..။ ငါဘာမွားလို႔ လဲ..။ အေဖ တေယာက္ပဲ ငါကိုနားလည္ေပးတယ္ ။ ငါလဲ ငါေနတတ္သလိုေနတယ္…။ ငါ့ျပႆနာကို ငါ့ဘာသာငါ ရေအာင္ ေျဖရွင္းတယ္ .. ။ဘယ္ေတာ့မွ အိမ္က မလိုက္ရေအာင္ ကုိယ့္ဘာသာကို္ယ္ ေျဖရွင္းတယ္… ။ ငါဘာမွားေနတာလဲ ။ သူတို႔က ငါကိုေျပာတာ မိသားစုနဲ႔ တိုင္တိုင္ပင္ပင္ မေနဘူး ။ အျမဲမိသားစုအျပင္ ထြက္ေနတာၾကီးပဲ တဲ့ ။ ငါတကယ္ပဲ အသံုးမက်တဲ့ ေကာင္ျဖစ္ေနျပီလားဟာ…။ ငါေလ ငါ့မိသားစုကုို အရမ္းခ်စ္တယ္…ဒါပင္မဲ့ သူတို႔သိေအာင္ မေျပာျပတတ္ဘူး..။ မေျပာျပခ်င္ဘူးဟာ..။

သူေျပာတဲ့ စကားေတြၾကားျပီးေနာက္မွာ ကၽြန္မေတြေ၀သြားပါတယ္…။ သူလိုလူေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ရွိေနလဲေပါ့..။ သူဟာ သူ႔မိသားစုကို အလြန္ခ်စ္ရွာပါတယ္ ။ဒါပင္မဲ့ သူ႔အခ်စ္ေတြကို ထုတ္ေဖၚေျပာေလ့ မရွိပါဘူး ။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုတာ ထုတ္ေဖာ္ျပမွ အသက္၀င္တာလား..။ တိတ္ဆိတ္စြာ ေနခဲ့ရင္ေကာ ေအးစက္သြားတတ္လား။ ကၽြန္မ အေဖ နဲ့ အေမ ကို ခ်စ္တယ္လို႔ တခါမွ မေျပာဖူးပါဘူး ။ သူတို႔လဲ ကၽြန္မေရွ႔မွာ တခါမွ ထုတ္ေဖာ္မေျပာဖူးပါဘူး..။ ဒါပင္မဲ့ သူတို႔ကၽြန္မ ကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ကၽြန္မ ခံစားသိရွိပါတယ္..။ ကၽြန္မလဲ အေဖ နဲ့ အေမကို သိပ္ခ်စ္ပါတယ္..။ ကၽြန္မ ကိုကို ေတြနဲ႔ ဒီလို အျပန္အလွန္ပါပဲ..။ ထုတ္ေဖာ္ မေျပာပင္မဲ့ အားလံုး ခံစားနားလည္ၾကပါတယ္…။ ဒါပင္မဲ့ တခါတေလ ကၽြန္မတို႔ လ်စ္လ်ဴ႐ွဴခဲ့တာေတြ ၊ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့တာေတြ ရွိေကာင္းရွိႏိုင္ပါတယ္…။

ကၽြန္မ ဒိုင္ယာရီမွာ ကူးမွတ္ထားတဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္ကိုျပန္ရွာေတြ႔လိုက္ပါတယ္…။ စိုင္း၀င္းျမင့္ေရးတဲ့ မိသားစု ဆိုတဲ့ကဗ်ာေလးပါ..။

မိသားစု

မိသားစုဆိုတာ

တေယာက္ေရွ႔ေရာက္ဖို႔

တေယာက္ေနာက္ဆုတ္ရတယ္ ။

သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္းထိုးထြက္ဖို႔

သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္း အခုတ္ခံရတယ္ ။

မိသားစုသီခ်င္းဟာ အတက္အဆင္းရွိတယ္ ။

သံစံုျမည္တယ္ ။

မိသားစုဆိုတာ

လူေျခာက္ေယာက္ရွိရင္ လူေျခာက္ေယာက္

လက္ဆယ္ေခ်ာင္းရွိရင္ လက္ဆယ္ေခ်ာင္း

ေခတ္ကေတာင္းဆိုတဲ့ အတိုင္းလႈပ္ရွားရတယ္

အိမ္ရွိလူကုန္ ။

မိသားစုဆိုတာ

ရွင္သန္ဖို႔ အတြက္အဆက္မျပတ္တုိက္ပြဲ ၀င္ရတယ္

ရန္ကုန္ ဟာစစ္ေျမျပင္ ။

လဲက်သြားတဲ့ ငါ့အေဖေနရာကို

ငါ့ညီေလး ၀င္ခဲ့တယ္

ယုိုင္န႔ဲသြားတဲ့ ငါ့အေမေနရာကုိ

ငါ့ညီမေလး၀င္ခဲ့တယ္

မိသားစုကိုငါမျမင္ခဲ့ဘူး ။

ငါ့အေတြးအေခၚက

သားသမီးဆိုတာ သီးျခားရွင္သန္ရတဲ့ ဘ၀တစ္ခု ။

ငါဟာလမ္းေပၚမွာ ၾကီးျပင္းခဲ့လို႔

လမ္းနဲ႔ ေသြားသားေတာ္စပ္တယ္လိ္ု႔ ထင္တယ္ ။

ငါ့မိသားစုမွာ ငါဟာ မလင္းတဲ့ မီး

ငါ့မိသားစုမွာ ငါဟာ မလံုျခဳံတဲ့ ထရံ

ငါ့ၾကိဳးကို တီးခတ္လိုက္တုိုင္း သံေၾကာင္ထြက္တယ္

ငါ့မိသားစုမွာ

မိုးယိုေပါက္ေလး တစ္ေပါက္ရွိေနတယ္ဆိုလည္း

ငါပဲျဖစ္မွာ

ငါ့မိသားစုမွာ

ၾကမ္းခင္းတစ္ခ်ပ္ ၾကိဳးပဲ့ေနတယ္ဆိုလဲ

ငါပဲျဖစ္မွာ

မေအာင္ျမင္တဲ့ ေဘာလံုးအသင္းဟာ ငါ့မိသားစုပဲ

မ၀င္တဲ့ ဂိုးေတြ ငါသြင္းခဲ့တာ ။ ။

ဒီကဗ်ာေလး စိတ္ထဲ ရွိသလို ခံစားနားလည္ႏိုင္ပါတယ္….။ အားလံုးပဲ ေႏြးေထြးေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ မိသားစုေလးကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါၾကေစ………။ ။

Thursday 20 May 2010

ေတးထပ္ဆိုတာ.....(၃)

ေတးထပ္ဆိုတာ..(၂) မွာ ကိုးမိုင္စာဆိုေက်ာ္ ကိုေဇတာရာက အက်ယ္တ၀င့္ ရွင္းျပသြားျပီဆိုေတာ့ ကၽြန္မကလဲ ဥာဏ္မွီသေလာက္ အားက်မခံ ႏွမ္းျဖဴးပါရေစရွင္..။

ေပါရာဏကထာကုိ၊

အခါခါဥာဏ္ရႈလုိ႔ ။

ဧခ်င္းစု လကၤာေတြ၊

ကၽြမ္းက်င္လွေစ ။

ေတးထပ္ရုိး သုအေျခကုိ၊

ဥပေဒ မွတ္ပါၾကေလး။

ဟုတ္ကဲ႕ရွင္ ဒီအပိုဒ္ေလးကေတာ႕ ေတးထပ္စပ္နည္း ေတးထပ္ေလးရဲ႕ေနာက္ဆုံးအပိုဒ္ပါ ။

ပဌမအပုိဒ္မွာတုန္းကေတာ႕ ေတးထပ္ကိုေရးစပ္တဲ႕အခါ စကားလုံကဘယ္ေလာက္အပိုဒ္ေရ

ကဘယ္ေလာက္လို႕ညြန္ၿပထားတာပါ။ ဒုတိယအပိုဒ္ၾကေတာ႕ အဲအပိုဒ္ေတြမွာဘယ္လိုကရန္ေတြ

အစပ္ေတြ အသက္ေတြထည္႕ရမယ္ဆိုတာကိုၿပခဲ႕တာပါဘဲ ။ ခုေနာက္ဆုံးပိုဒ္ခေလးကေတာ႕ေပါရာဏ ကထာလို႕ေခၚတဲ႕ ေရွးကဗ်ာပညာရွင္ၾကီးေတြ ကေရးစပ္ခဲ႕တပ္ ေတးထပ္ပုံထပ္နည္းေတြကို

ေလ႕လာဘို႕ တိုက္တြန္းထားတာပါရွင္။ ေဇ အထက္ကေရးခဲ႕သလိုပါဘဲ ေရွးကစပ္ခဲ႕တဲ႕နည္းေတြ

ကို ေလ႔လာထားၿပီးမွ နည္းမွီၿပီးစပ္ဆိုဘို႕ေပါ႕ရွင္။

ေတးထပ္မွာ.......

ရိုးရိုးေတးထပ္ ၊

ေတးထပ္ၾကီး ၊

ရွစ္ဆယ္ေပၚ၊

ထပ္ကြန္႕ေတးထပ္ ၊

ပုလဲသြယ္ေတးထပ္ ၊

ညက္ၾကီး ....ဆိုတဲ႕ဟာေတြရွိပါေသးတယ္...။

အဲဒါေတြကို စပ္တဲ႕နည္းက ရွစ္ခုပါ...။ အဲဒီရွစ္ခုကို နေဘစပ္နည္းရွစ္ပါးလို႕ ေခၚပါတယ္ရွင္ ။ ဒါေတြေရွးပညာရွိေတြက မွတ္ရလြယ္ေအာင္ဆိုၿပီး ...

နေဘ ျပန္ကဟပ္၊ ႐ြက္ခ်ပ္ ကတၱရာ၊
ခ်ိန္ခြင္ညႇာ ျခေသၤ့၊ ေတ့ဆက္ (တေထြ)၊
နေဘျပန္ကဟပ္၊ ဤ႐ွစ္ရပ္သည္၊
အစပ္ နေဘ ႐ွစ္ပါးတည္း ...လို႔ လကၤာေလးနဲ႔ နဲ႕ေရွးပညာရွိမ်ားေရးစပ္ခဲ႕ပါတယ္ရွင္

ေအးဒါကိုက်မက ေတးထပ္ဥပမာေလးေတြနဲ႕တခုခ်င္းရွင္းၿပသြားပါမယ္ရွင္

၁။နေဘစပ္နည္းပါရွင္ နေဘစပ္ဆိုတာ ေရွ႕ကစကားလုံးနဲ႕ေနာက္ကစကားလုံးတသံခ်င္း

တူေအာင္စပ္ထားတဲ႕နည္းေပါ႕ရွင္ လိႈင္ထပ္ေခါင္တင္ရဲ႕ေတးထပ္ခေလးမွာပါတယ္မုိ႕လား

ငယ္ဓေလ႕ေဂါရီ ၊

ဘယ္အေလ႕ေလာကီကုိ။ အဲဒီမွာ ေဂါရီနဲ႕ ေလာကီ ဟာနေဘထပ္လို႕လို႕ဒီနညး္ေလးကိုန

ေဘထပ္စပ္နည္းလို႕ေခၚပါတယ္ရွင္...။

၂။ၿပန္ကဟပ္စနည္းလို႕ေခၚတယ္ရွင္႔

ဒါကေတာ့ အကၡရာအနည္းအမ်ားအလိုက္ အပိုဒ္အခ်င္းခ်င္းကာရန္တူစပ္ဆိုနည္းပါဘဲ။

* ဥပမာ -ေလာကိ၊ ေဗာဓိ၊ ေမာဠိ။ တတ္မ်ိဳး၊ ျမတ္ႏိုး၊ မွတ္ႀကိဳး (၂လံုးစပ္)
* မွားခဲ့ၿပီ၊ သြားတဲ့ဆီ၊ အားႏြဲ႔မွီ။ ျမတင္ေမ၊ ညစဥ္ေပ၊ လွျပင္ေန (၃လံုးစပ္)
* မဲဇာေတာင္ေျခ၊ သဲသာေသာင္ေျမ၊ ပဲြခါေညာင္ေရ (၄လံုးစပ္၊ မဲဇာေတာင္ေျခ ရတု အခ်ီပိုဒ္မ်ား)

မယ္တို႔နယ္မွာ ဆြမ္းတသပိတ္မွ် မလြမ္းတဲ့ျပင္
ပယ္ဘို႔ပယ္ရာ ခြၽန္းအနိစၥ ကမၼ႒ာန္းေတြနဲ႔
ဘယ္သို႔ဘယ္ညာ ၫႊန္းစိတ္က မမွန္းရေအာင္
က်မ္းျပဳသမွ် ဟိတ္တြင္မွ ပရိတ္ ျဗဟၼစိုရ္အေျခ
(အိုကြယ္) ပ႒ာန္းကုသလ တိတ္ကယ္ႏွင့္ စိတ္ကိုေျဖ (သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း)

၂။ၿပန္ဂဟတ္စပ္နည္းပါရွင္ ေ႐ွ႕ကာရန္ေတြကို ေနာက္ကာရန္က တစ္ခ်က္ျပန္ငံုၿပီး အစံုအလင္

ဟပ္လို႔စပ္သြားတဲ့ နည္းေပါ႕ရွင္။ ဥပမာအေနနဲ႕ကေတာ႕ဆရာၾကီးဦးေ၀ေရးခဲ႕တဲ႕ သိဂုၤတၱရ

ေတာင္ေတာ္ဖြဲ႕ရွစ္ဆယ္ေပၚေတးထပ္ၾကီးကိုၾကည္႕လိုက္ရင္ဒီနည္းနဲ႕စပ္ထားတာေပါ႕

ဖလ္ေျမ မွန္ေျမ ရံေ၀ဘိ၊

စံေ႐ႊအတိ ျပည့္ခ်က္္ၫွာ၊
ဟံေဗြမဟိ စည့္မ်က္ႏွာ၀ယ္၊
႐ွက္ျဖာ ဆက္ကာ စၾကာမ်ိဳး၊
မီးဓါတ္ ညီးလွ်ပ္ ႀကီးမတ္ေျပာင္တယ္၊

ထီး ဓါတ္တန္ေဆာင္ မွန္ကင္းထူလို႔မိုး။ ဖလ္ေၿမ စံေရႊ ဟံေဗြ ဆိုတာေတြက ေရွ႕ကာရန္ေတြကို

ေနာက္ကကာရန္ေတြကငုံၿပီးစပ္သြားတာမ်ိဳးေပါ႕ရွင္...။

(၃) ႐ြက္ခ်ပ္ စပ္နည္း
သစ္႐ြက္ႏွစ္႐ြက္ထပ္ေနသလို အစပိုဒ္ရဲ့ကာရန္ကုိ အဆံုးသတ္မွာ ထပ္ၿပီးစပ္ဆိုတာကို ႐ြက္ခ်ပ္စပ္နည္း လို႔ေခၚေၾကာင္း ကဗ်ာစြယ္စံုက်မ္းႀကီးထဲမွာ ဆုိထားပါတယ္ရွင္...။

ဒီစပ္နည္းကို ဥပမာ အေနနဲ႕ ကေတာ႕ အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖ ေရးခဲ႕တဲ႕ ေတးထပ္ ခေလးကို ၾကည္႕ပါရွင္...။

ထီးျဖဴရံုျပသာဒ္ႏွင့္၊

မအပ္သည့္အရာ၊

လပ္ဆိုသည့္မိစၧာ၊

ပိတ္ရွာၿပီဇီဝိ(ပ) ။ၿပႆဒ္ မအပ္ လပ္ဆိုတာေလးေတြကေတာ႕သစ္ရြတ္ခေလးေတြလို တခုနဲတခု

နဲ႕တခု ထပ္ေနလို႕ရွင္..။(ဒီနည္းေလးကေတာ႕ေတးထပ္ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတြ႕ရတတ္သ

တတ္တဲ႕နည္းေလးပါ....။

(၄) ကတၱရာ စပ္နည္း ကာရန္တူႏွစ္ပိုဒ္စီထားၿပီး ၾကည့္ပါ။ စပ္ဆိုတဲ့နည္းျဖစ္ပါတယ္ ဥပမာအေနနဲ႔

ကေတာ႕စဆိုေတာ္ ဦးစံသူရဲ႕ေတးထပ္ခေလးတပုဒ္မွာဒီလိုေတြ႔ပါတယ္

'ေရးမတန္ ေဆြးဟန္ေၾကြလို႔ မူးခ်ည္ငဲ႔
ေအးမဘန္ ေတြးရန္ တဖံုထူးေလငဲ့'

ေရးမတန္ ေဆြးဟန္ ေအးမဘန္ ေတြးရန္တို႕ကေတာ႕ကာရန္တူႏွစ္ပိုဒ္စီထားထားတာပါရွင္

(၅) ခ်ိန္ခြင္ညႇာ စပ္နည္း
ကာရန္ႏွစ္ခုၾကားမွာ အပိုပိုဒ္ တစ္ပိုဒ္အေနနဲ႔ထည့္သြင္းစပ္ဆိုထားတာကို ခ်ိန္ခြင္ၫွာ စပ္နည္း လို႔ေခၚ တယ္ ရယ္လို႔ ကဗ်ာစြယ္စံုက်မ္းႀကီးထဲမွာ ေဖၚျပထားပါတယ္။

စံုနံ႔သာၿမိဳင္၊
ရဂံုတြင္း
ထံုသင္းငယ္ႀကိဳင္ ဒီအပိုဒ္ေလးထဲက ရဂုံတြင္းဆိုတာကို ထုံသင္းဆိုတာနဲ႕ အယ္တည္႕တည္႕ကာ

ရန္ယူပုံေလးေပါ႕ရွင္ ေတးထပ္ေတြထဲမွာေတာ႕ခုထိအဲလိုစပ္နည္းမေတြ႕ဘူးေသးဘူးရွင္႔..။

(၆) ျခေသၤ့လည္ျပန္ စပ္နည္း
ေလးငါးပိုဒ္ေလာက္စီ စပ္ဆိုသြားၿပီးမွ မူလကာရန္ကို ျပန္ငဲ့တဲ့ စပ္နည္းမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။

ျခေသၤ့မင္းဟာ ေလးငါးလွမ္း လွမ္းၿပီးရင္ ေနာက္ကိုလည္ျပန္ၾကည့္တတ္သလိုမ်ိဳးနဲ႔ တူလို႔

ဒီနာမည္ေပးထားတာလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဥပမာအေနနဲ႕ကေတာ႕သွ်ိဳးလိုက္ရတုတခုနဲ႕ၿပပါရေစ

ေ႐ႊၾကာကမုဒ္
ႏွင္းမႈံရနံ႔
ညႇင္းလံႈသန္႔လ်က္၊
သင္းထံုပ်ံ႕

ေ႐ႊႏႈတ္မွ။အစကမုဒ္ကိုအဆုံးကႏႈတ္နဲ႕ကာရန္ယူထားတာေပါ႕ေလးငါးလွမ္းလွမ္းၿပီးမွၿပန္ၾကည္႕တဲ႕ပုံစံေလးေပါ႕ရွင္...။

(၇) ေတ့ဆက္ စပ္နည္း
ေ႐ွ႕ေနာက္ အပိုဒ္ႏွစ္ခုမွာ႐ွိတဲ့ကာရန္ေတြကို ထိပ္ခ်င္းဆက္ဦးတိုက္ၿပီး စပ္တဲ့နည္းျဖစ္ပါတယ္။

အစပ္ (၆)ပါး ထဲက ဦးတိုက္စပ္နည္းနဲ႔အတူတူပါဘဲ။ ဒီစပ္နည္းကလဲ သေဘာပိုင္းမွာ

ကဗ်ာစြယ္စံုက်မ္းႀကီးနဲ႔ ကဗ်ာဖဲြ႔နည္းနိသ်ည္း စာအုပ္ ႏွစ္အုပ္လံုးမွာ အတူတူပဲလို႕ေရးသားထား

တာကိုေတြ႕ရပါတယ္ရွင္... ဥပမာကို ေနမိဘုံခန္းပ်ိဳ႕ေလးနဲ႕ေပးပါမယ္..။

႐ႊင္႐ႊင္ပ်ပ်၊ ကကသီသီ၊
ခ်ီခ်ီၾကဴးၾကဴး၊ ထူးထူးဆန္းဆန္း

ဒါကေတာ႕ပ်ပ်နဲ႕ကက သီသီနဲ႕ခ်ီခ်ီ တို႕ေတ႕စပ္ၿပီးကာရန္ယူထားပုံေလးေပါ႕

(၈) နေဘျပန္ကဟပ္ စပ္နည္း
နေဘစပ္နည္းအတိုင္း အပိုဒ္တူေတြကို သံုးေလးပိုဒ္ စပ္ဆုိၿပီး တစ္ခါလိုရာကာရန္ေတြေျပာင္းၿပီး

ထပ္တူ ဟပ္လို႔ စပ္ဆိုတဲ့နည္းျဖစ္ပါတယ္။ ကဗ်ာစြယ္စံုက်မ္းႀကီးနဲ႔ ကဗ်ာဖဲြ႔နည္းနိသ်ည္း စာအုပ္

ႏွစ္အုပ္လံုးမွာ အတူတူပဲေတြ႔ရပါတယ္ရွင္။ ရတနာပုံသတင္းစာဆရာၾကီးဘိုး၀ဇီရ ရဲ႕မွာတမ္းတခု

မွာေတာ႕

သမိုက္ျခားကာ၊ တုိက္ငါး႐ြာက၊
ကိုဋ္ဖ်ားညႇာ မႈန္ေ႐ႊ၀တ္ကိုေတာ့၊
ကုန္ေျခႊဆြတ္ လွမ္းမလြယ္ေသာေၾကာင့္၊
ပမ္းမပယ္ေဆြးပံုဆင့္တာမို႔၊
ေအးႀကံဳႏွင့္ဖန္ေစခ်င္တဲ့၊
ဟန္ေငြသြင္လႊာအႏုငယ္ႏွင့္
စာ ယခု သ လိုက္ရပါေတာ့မယ္ ...


ဒီနည္းကို ပိဋကတ္သြား၊ စာခုတ္သြား၊ ခုတ္လံုးသြား ဆုိၿပီးေတာ့လဲ ကဗ်ာစြယ္စံုက်မ္းႀကီးထဲမွာ

ျပထား ပါတယ္။ ဒီနေဘစပ္နည္းမ်ိဳးေတြဟာ စာဆိုအေက်ာ္ ႐ွင္မဟာသီလ၀ံသ၊ ႐ွင္မဟာရ႒သာရ

တုိ႔ရဲ့ လက္ထက္ေတာ္မွာ မေပၚေပါက္ေသးဘဲ အမရပူရၿမိဳ႕ ဘႀကီးေတာ္မင္းတရား

လက္ထက္ေတာ္ က်မွသာ ေပၚေပါက္လာခဲ့ ေၾကာင္း ဆရာတို႔ ဆိုထားပါတယ္။ ရွင္အခုေလ႕လာ

ထားတာေတြကေတာ႕ ေရွးကဗ်ာ႕၀ိဒူၾကီးမ်ားစပ္ဆိုေရးသားခဲ႕တဲ႕ ေတးထပ္ရဲ႕ေက်ာရိုးသဖြယ္ၿဖစ္

တဲ႕ နဘစပ္နည္းေတြၿဖစ္တယ္ ဒါကိုရည္ရြယ္ၿပီး ေတးထပ္နည္း သူ႕အေၿခမွာ စပ္ၾကကြယ္ညာဏ္

သြားနဲ႕ေလး လို႕စပ္ဆိုထားပါေၾကာင္း ဖက္မွိေလ႕လာမိသေလာက္ေရးသားတင္ၿပလိုက္ပါတယ္

ဟုတ္ကဲ႕ ခုလို ကၽြန္မတို႔ ၂ ေယာက္ေရးတဲ့ ေတးထပ္ဆိုတာ… ပိုစ့္ေလးကိုအျပီးထိဖတ္ေပးတဲ့ အတြက္ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္…. ေတးထပ္ေလးေတြ ကိုလဲ လွပစြာ စပ္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္….။

Wednesday 19 May 2010

ဓနိမိုးထရံကာ

ႏွင္းေရ သူမ်ားဘေလာ႕ေတြသြားလည္တယ္ကြ။ ညဘက္ညဘက္ဆိုရင္ ေဇတို႕ေမာင္ႏွမရဲ႕ဘေလာ႕ေလး

ကိုလာလည္ပါလို႕ သြားၿပီး အဘိယာစကၿပဳတာေလ။ ေဇကေတာ႕သြားသြားလည္ရတယ္ မင္းကေတာ႕မ

လည္ပါလား။ ေဇေရာက္တဲ႕ဘေလာ႕ေတြမင္းကိုမေတြ႕တာမ်ားပါတယ္ ။ အင္တာနက္ဆုိင္ေရာက္

ရင္ေကာင္ေလးေတြကိုဘဲ ေနေကာင္းလားလိုက္ေမးမေနနဲ႕ေနာ္။ ဘေလာ႕ကိုလာလည္တဲ့ မမအိၿႏၵာတို႕၊ ေရတမာတုိ႕ ၊ ကိုးကိုးအိမ္တို႕ ၊ ခ်မ္းလင္းေနတို႕၊ ကိုဖုိးစိန္ၾကီးတို႔ ဆီလဲသြားေမးအုံး ။ ေတာ္ၾကာမလာလည္မွၿဖင္႔ ကြန္မင္႔ေပးမဲ႕လူနဲသြားအုံးမယ္။ သူမ်ားဘေလာ႕ေတြလွတယ္ ။ တန္းပလိပ္ေတြကလဲက်ယ္လိုက္တာ.. တို႕ဘေလာ႕က်ေတာ႕က်ဥ္းက်ဥ္းေလး ။မင္းကဟုိတခါထြင္ၿပီး အစားပုတ္တဲ႕ ၾကြက္ကို တင္လုိက္ေသးတယ္… အဲၾကြက္ကို ၾကည္႕ရတာ ၿမန္မာၿပည္က ၾကြက္မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး။ ၿမန္မာၿပည္ကၾကြက္ဆိုရင္ေတာင္ နာဂစ္တိုက္သြားတဲ႕ လပြတၱာဘက္ကၾကြက္ဘဲေနမယ္။ အခုဘဲအစာေၾကြးတယ္ ေတာ္ၾကာထပ္ေတာင္းၿပန္ၿပီ။ မင္းလိုေနမွာ

ေပါ႕ ။ မင္းလဲအစားပုတ္တယ္မို႕လား။ နာဂစ္ေဒသကၾကြတ္မဟုတ္ရင္ေတာင္ အီသီယုိးပီးယားကၾကြက္ၿဖစ္

ဘို႕မ်ားတယ္။ ဒါနဲ႕ ဘေလာ႕ေတြေရးရင္ လူစိတ္၀င္စားမဲ႕ဟာေရးေနာ္ ။ ဟိုေန႕ကလူေတြမ်ားၾကီးလာလည္

လို႕ ေပ်ာ္လိုက္ရတာ ။အခုေတာ႕သုံးဆယ္ေလာက္ဘဲလာလည္ေတာ႕တယ္။ အားေတာ႕မငယ္ပါနဲ႕ တခ်ိဳ႕

ဘေလာ႕ေတြဆို ႏွစ္ေယာက္ဘဲလာလည္ပါတယ္။ ဒီဘေလာ႕အေၾကာင္း ပါးကို ေတာင္ေၿပာလိုက္ေသးတယ္။ ေပါ႕ေပါ႕ပါးပါးေလးေတြေရးတဲ႕ ။ ေတြးစရာေတြမေရးနဲ႕ ၿပဳံးစရာေလးေတြေရးပါတယ္တဲ႕ ။ ႏိုင္ငံရပ္ၿခားေရာက္ေနတဲ႕လူေတြဟာ ရီဘို႕သိပ္ခက္တာဘဲတဲ႕။ အဲဒါပါးကမသိဘဲေၿပာေနတာသိလား။ ေဇ႕သူငယ္ခ်င္းတရုပ္တေယာက္ကေတာ႕စကားတလုံးေၿပာရင္ သုံးခါေလာက္ရီတယ္ ။ ဒီလိုေကာင္မ်ိဳးအတြက္က်ေတာ႕အသုံးမ၀င္ၿပန္ဘူးဟ ။ ဒါနဲ႕ ဘေလာ႕အၿပင္္အဆင္ေလးလုပ္အုံးေလ ။ ဆရာၾကီးအထာနဲ႕မလုပ္ပါနဲ႕ လွလွပပေလးလုပ္ပါ ။ သူမ်ားေတြ အားက်ေအာင္လုပ္မွ ၿဖစ္မွာ ေဇတုိ႕ကလူငယ္ေတြဆိုေတာ႕ ၿမန္မာစာမေရးတတ္ဘူး ထင္ေနၾကတယ္ ။ မ်ားမ်ားေရးမယ္ကြ သိလား ။ ေဇ႕တီတီက ေဇေရာဟုတ္ကဲ႕လားတဲ႕ ။ မေၿပာလိုက္ခ်င္ဘူးဒါေၾကာင္႔ သူကအပ်ိဳၾကီးၿဖစ္ေနတာ… သူမ်ားဆုိ သံသယတအား၀င္တာကိုး.. သူဘဲလုပ္တတ္တယ္မွတ္ေနတာ ။ ဟိုတခါတုန္းကလဲ ဘဲတေပြကသူ႕ကိုၾကိဳက္တာ ၿပန္ၾကိဳက္လိုက္ပါလား ။ မဟုတ္ဘဲနဲ႕ တိတ္တိတ္ခေလးစုံစမ္းတယ္တဲ႕ ။ ဘာၿဖစ္သေလးညာၿဖစ္သေလးနဲ႕ မေၿပာခ်င္ဘူး ၿပီးေတာ႕ဟိုက ေဆာ္တေပြနဲ႔ျငိသြားေရာေလ ။ သူကဆရာသာလုပ္တတ္တာ တကယ္တန္းက်ေတာ႕ သူလဲမလုပ္တတ္ဘူး (ဟုိလုိလုပ္ပါလား ဒီလိုလုပ္ပါလား ငါလဲမလုပ္တတ္ဘူးဆိုတာ) ..သူေပါ႕။

ႏွင္းေရ မင္းေရေ၀းေရာက္ဘူးလား ။ ေဇေရာက္ဘူးတယ္ဟ ။ ဟိုၿမန္မာႏုိင္ငံက ဓါးသမားဆရာ၀န္ ဓားသိုင္းကလိုက္လို႕ ေသသြားတဲ႕ ေကာင္မေလးရဲ႕ အသုဘတုန္းကေပါ႕ ။ ေဇတို႕ ကၿပန္ေရာက္ေနတာၾကဳံလို႕ မသာလိုက္ပို႕ လိုက္ေသးတယ္ ။ကိုေက်ာ္သူၾကီး လဲေတြ႕တယ္ဟ ။အံ႔ၾသ

စရာေကာင္းတဲ႕ လူၾကီးဘဲ ဒီလူၾကီးကမင္းသားသာဆုိတယ္ စိတ္ထားကမြန္ၿမတ္သားဘဲဟ ။ဒါေတာင္လူ

တခိ်ဳ႕ကအၿမင္ၾကည္တာမဟုတ္ဘူး။ ဟိုတခါတုန္းကလဲ ရွစ္မုိင္လမ္းစုံကတိုက္တန္းမွာ နာေရးၿဖစ္တာဟ

အဲမွာ ေၿမညီထပ္ေရွ႕မွာ မသာတင္တဲ႕ကားကရပ္ထားတာ ေသတဲ႕လူက အဲတိုက္ရဲ႕ ပထပ္လား ဒုထပ္လား

ေတာ႕မသိဘူး ။အဲေပၚကဘဲ ေၿမညီထပ္က ညစ္သုိးသိုး မ်က္ႏွာနဲ႕မိန္းမၾကီးတေယာက္ကထြက္လာၿပီး ဒီအေရွ႕မွာ ကားမရပ္နဲ႕တဲ႕ က်က္သေရမရွိဘူးတဲ႕ အဲလိုေၿပာလိုက္တာဟ ကားေမာင္းတဲ႕လူဘယ္လုိေနလဲမသိဘူး ။ ေဇကေတာ႕ေထာင္းကနဲေဒါသထြက္သြားတာဟ… လူေတြမ်ားခတ္လိုက္တာ ကိုယ္က်ေတာ႕မေသမွာ က်ေနတာဘဲ..။ ဘယ္မသာကက်က္္သေရရွိလို႕လဲ က်က္သေရမရွိလို႕အလွၿပင္ေပးရပါတယ္ဆိုေနမွ သူအဲဒါကိုမသိဘူးလားမသိဘူး ။ အဲဒါနဲ႕ကားေမာင္းတဲ႕ လူေတြဟုတ္ကဲ႕ပါ အမၾကီးမသိလို႕ပါတဲ႕ ေတာ္ေတာ္ေလးသီးခံတဲ႕ လူေတြ မင္းလဲနာေရးကူညီမႈအသင္းထဲကိုေငြေလးဘာေလးထည္႕ အုံးေနာ္ အသင္းပါ၀င္ထားသင္႕တယ္ ။ ေဇလဲတနဂၤေႏြေန႕တုိင္းကားေမာင္းေပးဘို႕ စာရင္းေပးဘူးတယ္ ဒါနဲ႕ ဦးေက်ာ္သူနဲ႕ ေဒၚေရြဇီးကြတ္သမီးေလးကေခ်ာတယ္ဟ ။ ေအာ္စီမွာေနတယ္ ဒါကႏွင္းကိုဗဟုသုတတိုးပြားေစတဲ႕သေဘာနဲ႕ေၿပာတာပါ ။

ဟို နာေရးေတြၾကရင္ေၿမာက္ဥကၠလာဘက္ထြက္သြားေတာ႕အမိႈက္ပုံၾကီးတခုေတြ႕လား။ လမ္းေတြကလဲ ၾကမ္းလုိက္တာဟာ ဟိုဂုံးေက်ာ္နားက လမ္းၿပင္ေနလို႕ ေ၀႕၀ိုက္ေမာင္းရပါေရာလား ။ ဒီလူေတြဟာေလ မေၿပာခ်င္ဘူး လူဒီေလာက္သြားတဲ႕ လမ္းကိုၿပင္တာ အီးေလးစြဲေနတယ္။ ၿမန္ၿမန္ၿပင္ခ်လိုက္ပါလား ဒီႏုိင္ငံေတြမ်ား လမ္းၿပင္ သိပ္ၿမန္တာဘဲ ညဘက္က်မွလုပ္တာနဲ႕ တူတယ္ ။ လမ္းေတြကလဲ ခိုင္ခံ႔လိုက္တာဟာ ဒီႏုိင္ငံကလမ္းေတြမ်ား ဂိိ်ဳင္႔ေတြက်င္းေတြေတြ႕ေပါင္ဗ်ာ ။ ဒို႕ႏုိင္ငံက လမ္းေတြမ်ား က်င္းဂ်ိဳင္႔ေတြသိပ္ေပါေပါ႕ ။ ဟိုတခါဆို သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရွိတဲ႕ အလုံကိုသြားပါတယ္ .. မင္းသိတယ္မလား သစ္ေတာလမ္းေလ ။ ေအာင္မေလးဗ်ာ လမ္း လည္ေခါင္ကဂ်ိဳင္႔ၾကီး ၾကီးလိုက္ပုံမ်ား ေရထည္႕ၿပီး ငါးၾကင္းေရႊ၀ါသာေမြးစားဘို႕ေကာင္းေတာ႕တယ္ ။ ေသာက္က်ိဳးနဲလမ္းေပါ႕ဟာ ။ ေပါက္မွာေပါ႕ဟ .. ကတၱရာမွမပါတာ ။ ႏွင္း မင္းေခါက္မုန္႕စားဘူးတယ္မုိ႕လား ။ အဲေခါက္မုန္႕ ထဲမွာ ထန္းလွ်က္ေရပါတယ္ဟ ။ အဲထန္းလွ်က္ေရက ဇြန္းနဲ႕ ၿဖဴးၿပီးထည္႕တာ ေၿမာက္ဥကၠလာမွာ ေတြ႕ခဲ႕တဲ႕ လမ္းခင္းနည္းက ေခါက္မုန္႕သယ္ေတြစီကသင္လာတဲ႕နည္းၿဖစ္ႏိုင္တယ္ ။ ဘာလို႕လဲဆို ပုံစံတူတာကိုးဟ ။ ဇြန္းန႔ဲၿဖဴးတာနဲ႕ ေရပန္းခရားလိုဟာနဲ႕ၿဖဴးတာဒါကြာတာဘဲ ။ ဒါကစပ္မိလို႕ပါဟ ။ ေဇကလဲ သူမ်ားအေၾကာင္း ေၿပာတာ၀ါသနာမပါ ပါဘူး ။ ေဇတို႕က ကိုယ္႕ဘေလာ႕အေၾကာင္းဘဲကိုယ္ေၿပာမွာ ဟုတ္တယ္မလား ။ သူမ်ားအေၾကာင္းေတြ လုိက္ေၿပာေနလို႕ ကိုယ္႕ဘေလာ႕ တုိးတက္လာမွာ မဟုတ္ဘူးေလ အဲဒါနဲ႕ေၿမာက္ဥကၠလာ အမိႈက္ပုံဆိုတာကလဲ နွယ္ႏွယ္ရရ အမိႈက္ပုံေတာ႕ မဟုတ္ေလာက္ဘူးဟ ။ သိပ္စည္ကားတာဘဲ ။ ေဘးပတ္ပတ္လည္ သူ႕ေဘးမွာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေရာ ေစတီေတာ္ေတြေရာ ေတာ္ေတာ္ေတာ႕စီသကိုးဟ။ ဘာသာေရးနဲ႕ ပတ္သက္ရင္ သိပ္တန္ဘုိးထားတဲ့ ဒို႕ေရႊႏုိင္ငံသားေတြ ဘု၇ားကို အမႈိက္ပုံနားတည္ထားတာ ဘယ္လုိသေဘာလဲမသိပါဘူး ။ ဒါေတြထားပါဟာ အဲအမိႈက္ပုံၾကီးေက်ာ္သြားရင္ ေတြ႕ပါလိမ္႕မယ္..အိမ္ေခၚမလား တဲေခၚမလား ။ ၾကယ္ၿမင္လၿမင္ အိမ္ေလးေတြေလ ။ တခ်ိဳ႕လဲ ဓနိေခၚတဲ႕ဟာေတြမုိးထားတယ္။ တခ်ိဳ႕လဲ ပလပ္စတစ္ေတြမုိးတယ္ဟ သိလား။ တခ်ိဳ႕ကအကာပါတယ္ ။ ဘာနဲ႕ ကာထားတယ္လို႕ ေၿပာရမွန္းေတာင္မသိပါဘူးဟာ ။ ပါတယ္ဘဲထားလိုက္.. တခ်ိဳ႕က ေတာ႕မပါဘူး ။ ဒို႕ကေတာ႕ ေၿပာင္ေၿပာင္ဘဲဆုိတာ အဲအိမ္ပိုင္ရွင္ ေတြေနမွာေပါ႕ဟာ ။ အိမ္ထဲကိုဒီတုိင္းၿမင္ေနရတယ္ ။ အိမ္ထဲမွာလဲ အိမ္ေထာင္ပရိေဘာဂ ဆိုလို႕ ဘာမွကိုမွ ေတြ႕ဘူး ဟ ။ လူေတြလဲမရွိဘူး ။ ၾကည္႕ရတာ လူေတြက အမိႈက္ေကာက္တဲ႕ လူေတြနဲ႕တူပါတယ္ဟ ။ ေန႕ခင္းဘက္မရွိၾကဘူး ။ ေဇေတာင္ အဲအိမ္ေလးေတြကိုၿမင္ေတာ႕ ၿမန္မာၿပည္ကသူခုိးေတြကုိ ညာဏ္ေတာ္ေတာ္တုံးတဲ႕ သူခိုးေတြဘဲလို႕ အၿပစ္တင္မိေသးတယ္.။ လူမရွိတဲ႕တဲေတြလာခိုးပါလား ။ မခုိးဘူး လူေတြမ်ားၾကီးရွိတဲ႕ ေနရာကအိမ္ေတြဘဲ တတ္တတ္ခုိးလို႕ မူခင္းထဲခဏခဏဖက္ရပါေရာ ။ ဒီတဲထဲက လူေတြကလဲ ေရွးဘုန္းေရွးကံေခတဲ႕ လူေတြမဟုတ္ဘူးဟ ။ သူတို႕ပစၥည္းအခိုးခံရပါတယ္လို႕ မူခင္းဂ်ာနယ္မွာတခါမွ မဖက္ဘူးဘူးေလ။ ေအာ္ဒါနဲ႕ အိမ္တလုံး သြားေတြ႕လိုက္ေသးတယ္ ။ အသပ္ရပ္ဆုံးအိမ္ေလးေပါ႕ဟာ ။ အဲနား၀န္းက်င္မွာေတာ႕ ဓနိမုိးေလးနဲ႕ ထရံေလးကာလို႕ ေတာ္ေတာ္လုံလုံၿခံဳေလးဘဲ ။ ေဇေတာင္ ေနခ်င္စိတ္ ေပါက္သြားေသးတယ္။ အဲအိမ္ အမိႈက္ပုံနဲ႕ေတာ႕ နီးတယ္ ။ ဒါေပမဲ႕ တုိက္ေတြလဲသူ႕နားမွာရွိတယ္ ။ ေၿပာရရင္ေတာ႕တိုက္နားနွီးတဲ႕ တဲအိမ္ေလးေပါ႕ ။ တဲအိမ္ေလးေရွ႕မွာလဲ ေကာင္မေလးတေယာက္ရပ္ေနတယ္ ။ ငယ္ငယ္ေလး ။ ၾကည္႕ရတာ သူ႕တဲေလးကို ေစာင္႔ေနတာနဲ႔တူပါတယ္။ ဟာ သူ႕ေဖေဖနဲ႕ ေမေမက အလုပ္ထြက္ လုပ္က်တာနဲ႕တူတယ္။ ျပန္လာရင္ ပိုက္ဆံပါလာ ညေနက်ေတာ႕ ခ်က္စား မနက္က်ေတာ႕ မိဘေတြက အလုပ္သြား ။ အဲခေလးမေလးက အိမ္ေစာင္႔ မုန္႕ေတြပါလာရင္ေပ်ာ္.. အဲလိုေလးလားမသိဘူး။ ေအးအဲအိမ္ေလးကေလ ေဇတို႕ဘေလာ႕နဲ႕ သိပ္တူတာဘဲ ညဘက္က်ေတာ႕ မင္းကအိမ္ၿပန္ ေဇ႕ကိုအေစာင္႔ထားခဲ႕ ေဇက ဘယ္သူေတြလာလည္တယ္ ဆုိတာၾကည္႕ ၿပန္ၿပီးကြန္မင္႔ေ၇းေပး ။ တင္မဲ႕စာေတြ ေရးယူလာ ေဇကိုေပးဖက္.. ေဇကေပ်ာ္ မင္းကိုလဲ ညကလူဘယ္ႏွစ္ေယာက္လာတယ္ .. ကြန္မင္႔ ဘယ္ႏွစ္ခုေတာင္ရတယ္ ဘာညာနဲ႕ေၿပာ ညက်ေတာ႕မင္းၿပန္သြား တူတယ္မလား ။ ဒါဆုိရင္ ေဇတို႕ ဘေလာ႕ေလးကို ဓနိမုိးထရံကာေလးလို႕ေပးလိုက္မယ္ေလ ။ ဟုတ္တယ္မလား.. ကဲ ၾကာပါတယ္ကြာ ။ တုိင္ပင္ေနလဲ မင္းက ဆရာမၾကီးအထာနဲ႕ သူကိုယ္သူ ဘီတတ္လိုလို.. ဘီးဆင္းလိုလုိလုပ္ေနတယ္ ။ ဘေလာ႕ပိုင္ရွင္ဆုိၿပီး ေထာင္ေထာင္ ေထာင္ေထာင္နဲ႕ သူမ်ားေတြလို ကြန္မင္႔ေပးရင္ ရိုးရိုးေလးမေပးဘူး ။ အန္တီခင္ဦးေမ ဘေလာ႕မွာ ကြန္မင္႔ေပးတာမ်ား ကဗ်ာေတာင္ ထည္႕ေရး ထားလိုက္ေသးတယ။္ သူ႕ကိုသူဆရာၾကီးေပါ႕ ။ ကဲပါ… ေဆာင္႔ေအာင္႔ မေနပါနဲ႕ ဘာရွက္တယ္လဲ… ရွက္စရာမွမဟုတ္တာ ။ ဒီကအမွန္တုိင္းေၿပာတာဘဲ ဟုတ္တယ္မလား။ ကဲပါ .. ႏွင္းရယ္ ရွက္မေနပါနဲ႕ ဘေလာ႕ကသာ ထနိမုိးထရံကာပါ ။ ေဇတုိ႕ႏွစ္ေယာက္လုံးက လုံးခ်င္းတိုက္ေတြနဲ႕ ေနတာဘဲဟာ ဟုတ္တယ္မလား ။ ရွက္စရာမလိုပါဘူး ..နာမည္ေပးတာဘဲဟုတ္တယ္ေနာ္ .. အာမလုပ္ပါနဲ႕ ။ တိုက္ေတြၾကားက ထနိမိုးထရံကာ အဲနာမည္ၾကီး မမိုက္ပါဘူး ။ ေဇ ေၿပာတဲ႕နာမည္ဘဲေကာင္းတယ္ ဓနိမုိးထရံကာ ဆိုတာေလးဘဲ… အဲလို အခ်ီအခ် အျငင္းပြားၿပီးသြားတဲ႕ အခါမွာေတာ႕ ဘေလာ႕ပိုင္ရွင္ၾကီး မေရႊႏွင္းသည္ ဤပုိ႕စ္ေလးကို သူ႕၏တပည္႕ေက်ာ္ ဘေလာ႕စာေရးဆရာၾကီး ေနာင္တခ်ိန္ ကမၻာေက်ာ္ ဘေလာ္ကာတဦး ၿဖစ္လာမည္႕ သူ႔ထက္ ရုပ္ေရာအသံေရာပါ ေလးဆနီးပါး ငါးဆမရွိတရွိ.. အလြန္ေခ်ာေမာလွပသည္႕ ကိုေဇတာရာ၏ အၾကံေပးခ်က္ကို လက္ခံၿပီး သူရဲ႔ http://www.hninmoemoe.blogspot.com/ မွာတင္ရန္ ဆုံးၿဖတ္ခ်လိုက္ပါေတာ႔တယ္္ ………………….။

Tuesday 18 May 2010

ေရစစ္ပြဲ

မကုန္ႏိုင္တဲ့…ေရ
“ ေရ… ေရ… ေရ…
မိုးေပၚမွာ ေရ…
ေျမၾကီးထဲမွာ ေရ…
ေရေတြကုန္တာ ျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးေလ…။  ။
မံုေရြးသား ကဗ်ာဆရာ ကိုရည္ စပ္ခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေလးပါ ။ ေရဆိုတာ ကို မကုန္ႏိုင္ဘူးလို႔ ကၽြန္မတို႔အားလံုး ထင္မိခဲ့ၾကမွာ ပါ ။၁၉၉၅ ခုႏွစ္ထဲမွာ အစၥေမးလ္ ဆာရာဂဲလ္ဒင္ (Ismail Serageldin) ဆိုတဲ့ ကမၻာဘဏ္ဒုတိယဥကၠ႒ က “၂၀ ရာစုမွာ ေရနံေၾကာင့္ စစ္ပြဲေတြ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ၂၁ ရာစုမွာေရေၾကာင့္စစ္ပြဲေတြ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ ” တဲ့ ။
ေရေၾကာင့္ စစ္ပြဲျဖစ္ႏိုင္တယ္တဲ့… ကၽြန္မတခါမွ မေတြးမိခဲ့ဘူး ။ ကုလားစာေရးဆရာမၾကီး ၀ႏၵနသိ၀ ဆိုတဲ့အမ်ိဳးသမီးက ေရစစ္ပြဲမ်ား (water wars) ဆိုတဲ့ စာအုပ္တအုပ္ေရးခ႔ဲတယ္တဲ့ ။ သူ႔မ ေျပာပံုအရ ဆိုရင္ ေရနဲ႔စပ္လ်ဥ္းတဲ့ အေတြးအေခၚ အယူအဆ မွာျဖစ္ေနတဲ့ စစ္ပြဲက အခုကိုျဖစ္ေနတယ္ဆိုပဲ…။
သူမရဲ့ အေတြးအေခၚ အေရးအသားေတြကေတာ့…..
ဘယ္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာပဲ ျဖစ္ေစ ေရဓေလ့ (water culture) တိုင္ပဲေတြြ ျဖစ္ေနတာၾကာပါျပီ ။ ဟိုတေလာက ကၽြန္မ ေဂ်ပူကို ရထားနဲ့သြားတယ္ ။ အဲဒီမွာ မိုးေခါင္ျပၤး အစာေရစာရွားပါးတဲ့ အေၾကာင္းၾကားရလို႔ သြားတာပါပဲ။ ေရေရာင္းတဲ့ ပက္ပစီ ကုမၼဏီကထုတ္လုပ္တဲ့ ေရသန္႔ဘူးက ေရကိုေသာက္ရတယ္ ။ ေရ ေရာင္းတဲ့ေမာ္ဒန္ဓေလ့ ပဲ ။ လမ္းေပၚမွာေတာ့ ေရလွဴေနတဲ့ တျခားေရဓေလ့ တခုရွိေနတယ္ ။ ဒါေလာက္မိုးေခါင္ေရရွား ေနတာပင္မဲ့ ေဂ်ပူလမ္းေပၚက သက္ငယ္တဲေတြေပၚမွာ ေရခ်မ္းစင္ေတြရွိေနတယ္ ။ ေရွးကတည္းက ဓေလ့ပဲ ။ ပိယာဥ (Piyaos) လို႔ေခၚတယ္ ။ မည္သူမဆို လာေသာက္ၾကလုိ႔  ေရအလွဴလုပ္တာပဲ ။ ေရဓေလ့ ႏွစ္ခုမကြာဘူးလား ။ ေရွးေရ ဓေလ့က ေရကိုျမတ္တဲ့ လွဴစရာပစၥည္းအေန နဲ႔ယူဆတယ္ .. ေရဟာ ကုသိုလ္ယူရမဲ့ ပစၥည္း…အသက္ကယ္တ ဲ့၀တၳဳပစၥည္းပဲ  ။ တျခားေရဓေလ့ကေတာ့ ေရကိုေရာင္းကုန္အေနနဲ႔ ပဲၾကည့္တယ္ ။ ေရဟာ ကုမၼဏီေတြရဲ့ထုတ္ကုန္ပဲ .။ ေရာင္းကုန္ေရ ဓေလ့နဲ႔ အလွဴေပးတဲ့ ေရဓေလ့ႏွစ္ခု ရင္ဆိုင္ ေတြ႔ၾကတာမဟုတ္လား ။ ပတ္၀န္းက်င္မွာ အမိႈက္ရွဳတ္မဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ ညစ္ညမ္းေစတဲ့ ပလတ္စတစ္ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ေျမပထ၀ီယဥ္ေက်းမႈရဲ့(ေရအိုးကို ရႊံ႕ နဲ႔ေျမၾကီးနဲ့ လုပ္ထားတာ ကိုး) တိုက္ပဲြေပါ့.. ။စဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါ အိႏၵိယျပည္သား ၁ ဘီလ်ံေက်ာ္ဟာ ပလတ္စတစ္ေရဘူးေတြပဲ သံုးမယ္ဆိုရင္ ပလတ္စတစ္ေတြေတာင္ပံုရာပံုေလာက္ထိ ျမင့္မွာပဲ ။ဖ်က္ဆီးလို႔ မရတဲ့ အမႈိက္ေတြ ။
ေရနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ အေတြးအျမင္ (ပါရာဒိုင္း) စစ္ပဲြပဲ ရွင့္ ။ဒါမ်ိဳးကေတာ့ တကမၻာလံုး အေရွ႕ အေနာက္ ေတာင္ ေျမာက္ ေနရာတိုင္းမွာျဖစ္ေနတာပါ ။ ေရဆိုတာ ဘံုဆိုင္ပစၥည္းဆိုတဲ့ ထံုးစံဟာ ၊ ေရကိုပုဂၢလိကပိုင္ပစၥည္းလို ႔ သေဘာထားတဲ့ေလာဘတၾကီး ေကာ္ပိုေရးရွင္း ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ တိုက္ပြဲဆင္ ႏြဲရတာပါပဲ..။ တစ္ဘက္ကေတာ့ လူသန္းေပါင္းေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေပါ့.. ။ ေနာက္တဘက္ကေတာ့ လက္တဆုပ္စာ ကုမၼဏီ ၾကီးေတြ နဲ႔ ဂလိုဘယ္အဖြဲ႔ အစည္း ကမၻာဘဏ္ WTO ၊ IMF ၊ G-7 အစိုးရေတြေပါ့ရွင္ ။
တကယ္က ပါရာဒိုင္းစစ္ပြဲ တင္မကပါဘူး  ၊ ေသနတ္ေတြနဲ႔ ေလာင္ခ်ာေတြသံုးတဲ့ တကယ့္ေရစစ္ပြဲေတြလဲ ျဖစ္ေနတာပါ ။ ပန္ဂ်ပ္ျဖစ္ေစ ၊ပါလက္စတိုင္းမွာ ျဖစ္ေစ ျဖစ္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံ ေရးစစ္ပြဲေတြဟာ မၾကာခဏဆိုသလို ရွားလည္းရွားပါး ၊ အသက္တမွ်လဲ အေရးၾကီးတဲ့ ေရသယံဇာတ အေပၚမွာ အေျခခံတာရွင့္ ။ အီဂ်စ္တို႔ အီသီယိုးပီးယားတို႔ မွာျဖစ္တဲ့ စစ္ပဲြေတြကေတာ့ ထင္ထင္လင္းလင္း ေရေၾကာင့္ျဖစ္ၾကရတာပါ  ။ အာဏာပိုင္ေတြအေနနဲ့ ေရေၾကာင့္လို့ေျပာမဲ့အစား အဲဒါကိုဖံုးကြယ္ျပီး လူမ်ိဳးေရးေၾကာင့္ ၊ ဘာသာေရးေၾကာင့္ဆိုျပီး ေျပာတာက ပိုဆီေလွ်ာ္တာကိုး ။ ဖံုးလို႔ဖိလို႔လဲ လြယ္တယ္ ။ ျမစ္ၾကီးေတြတေလွ်ာက္မွာ လူမ်ိဳးႏြယ္ေတြ ဘာသာစကားေပါင္းစံု ၊ဓေလ့အမ်ိဳးမိ်ဳးရွိေနၾကတာကိုး ။ ၁၉၈၀ ပန္ဂ်ပ္မွာ ပဋိပကၡျဖစ္ေတာ့ လူေသာင္းငါးေထာင္ေသတယ္ .။အဲဒါျမစ္ေရ ေၾကာင့္ရွင့္ ။ ဒါပင္မဲ့ ဆစ္ခ္ ခဲြထြက္ေရး သမားေတြေၾကာင့္ ျဖစ္သြားတာပါ့ ၊ေရစစ္ပဲြ ဟာ တခါတရံ မွာေတာ့ ဘာသာေရးစစ္ပြဲ ျဖစ္သြားတာ မ်ိဳးလဲ ရွိပါတယ္ ။ ပါလက္စတိုင္းနဲ့ အစၥေရး ေတြဟာ ေရနဲ့ ေျမအေပၚမွာ ျဖစ္တာမဟုတ္ဘူးလား ။ မြတ္စလင္ နဲ့ ဂ်ဴး ပဋိပကၡ လို႔ေတာ့ ထုတ္ေဖၚၾကတာေပါ့…။
ဒါကေတာ့ ေရဓေလ့ နဲ႔ ေရေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ပဋိပကၡေတြ အေၾကာင္းပါ…။ ကၽြန္မတခါမွ မစဥ္းစားဖူး ၊ မေတြးခဲ့ဖူးတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြေပါ့ ။ပဋိပကၡျဖစ္ၾကတယ္ဆိုရာမွာ ေရေၾကာင့္ရယ္လို႔ေတာ့ ပံုေသမဟုတ္ဘူးေပါ့ေနာ္..။ သူကေရ အေၾကာင္းေျပာေနတာ ဆိုေတာ့ စပ္ဆက္တာေတြကိုပဲ ေျပာသြားတာေနမယ္..။ ဒါေလးကေတာ့ ကၽြန္မျဖည့္စြက္ေတြးမိတာေလးပါ  ။ ကဲ ကၽြန္မတို႔ဘယ္လိုေျဖရွင္းၾကမလဲ… စဥ္းစားၾကည့္ၾကရေအာင္..။
အိႏၵိယစာေရးဆရာမၾကီး ၀ႏၵနသိ၀ကေတာ့ သူဒီလိုေတြးမိပါတယ္ဆိုျပီး…………..
ေရအတြက္စစ္ပြဲ ၊ ထမင္းအတြက္စစ္ပဲြ ၊ ဇီ၀မ်ိဳးကြဲေတြ အတြက္စစ္ပြဲ ၊ပတ္၀န္းက်င္ အတြက္စစ္ပြဲေတြကို ဒီကမၻာမွာ မျဖစ္ေအာင္ေျဖရွင္းရမယ္ ။ တိုးတက္တယ္လို႔ ေျပာေနလုပ္ေနၾကတယ္ ။ ဖ်က္ဆီးပစ္တဲ့ တိုးတက္ျခင္း (Destructive development) မျဖစ္မွတကယ္တိုးတက္မယ္  ။ ေရအရင္းျမစ္ေတြ ၊ သစ္ေတာေတြနဲ႔ ေျမေအာက္ေရေတြကို ဖ်က္ဆီးတာလဲ အၾကမ္းဖက္တာပဲရွင့္ ။ ျမစ္ေတြ ၊ေရတြင္းေတြကို ညစ္ညမ္းေအာင္ လုပ္တာဟာ အၾကမ္းဖက္နည္း တမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးလား ။ အၾကမ္းဖက္သမားေတြက အာဖဂန္နစၥတန္က ဂူေတြထဲမွာခ်ည္းပုန္းေနတာ မဟုတ္ပါဘူး ။ တခ်ိဳ႕က ရံုးခန္းေတြ ၊WTO ရဲ့လြတ္လပ္ေသာကုန္သြယ္မႈ စည္းမ်ဥ္းေတြေနာက္မွာ ပုန္းေနၾကတာေနာ္ ။ က်ိဳတိုစာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္မထိုးပဲ ျငင္းတာဟာ ေဂဟစနစ္အၾကမ္းဖက္(eological terrorism) တာပဲ ။
အနာဂတ္မွာ ေရဆိုတာ ကၽြန္မတို႔အတြက္ ရွားပါးပစၥၫ္းျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုတာကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ ေတြ႔လိုက္ရတယ္ လို႔ မေတြးမိၾကဘူးလား ။ ခုသူမ ေရးသားထားတာေတြကို ဖတ္ျပီး ကၽြန္မတို႔ လဲအေတြးပြားၾကရေအာင္ေနာ္…. ။ စာဖတ္သူကေရာ ယေန႔ကမၻာမွာ ေရရွားတာ ဘာေၾကာင့္လို႔ထင္ပါလဲ..။ ကၽြန္မတို႔ ေနထိုင္ရာ ကမၻာျဂိဳလ္ရဲ့ သံုးပံု ႏွစ္ပံုဟာ ေရေတြဆိုတာ အားလံုးသိၾကတာပဲ..။ ေရဟာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ ပင္မေသြးေၾကာဆိုတာလဲ အားလံုးနားလည္ထားၾကတာပဲ..။ ကဲဒါဆို ကၽြန္မတို႔ ဘာေၾကာင့္ ေရရွားပါးမႈျပႆနာ ဆိုတာၾကီးကို ရင္ဆိုင္ေနၾကရတာလဲ..။ လူဦးေရတိုးႏႈန္းေၾကာင့္လား..? အဆိုး၀ါးဆံုး အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ေဂဟ စနစ္ကို ဖ်က္ဆီးပစ္ၾကလို႔ပါပဲ ။ ရုပ္ၾကြင္းေလာင္စာေတြ အလြန္အကၽြံသံုးစြဲလို႔ ပတ္၀န္းက်င္ညစ္ညမ္း ၊ ဥတုေဖာက္ျပန္တာေတြေၾကာင့္ ေရၾကီးမယ္ ၊ ဆိုက္ကလုန္းေတြ ၊ မိုးေခါင္တာေတြျဖစ္မယ္ ။ ေရအလြန္အကၽြံ သံုးစြဲတာေၾကာင့္လဲပါပါတယ္ .. ။ေနာက္ဆံုး ေရရွားပါမႈ ျပႆနာဆိုတာကေတာ့ ေလာဘၾကီးျခင္း ၊ နေမာ္နမဲ့နည္းပညာ နဲ႔ သဘာ၀က ေပးႏိုင္တာထက္ပိုျပီး ထုတ္ယူသံုးစြဲ တာေတြေၾကာင့္ ျဖစ္လာတာပါလို႔ ကၽြန္မတို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်လို႔ရပါတယ္…။ ဒီပိုစ့္ေလးက ခုတေလာ ဘေလာ့ေတြမွာ ရာသီဥတုပူတာေတြအေၾကာင္း ၊ ေရးရွားပါးျပတ္လပ္မႈ ဆိုတာေတြ စတဲ့ ပိုစ့္ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားကို ဖတ္လိုက္ရေတာ့ အားလံုးက လတ္တေလာအေျခအေန ေတြကိုေဖၚျပေနၾကတာေတြပါ..။ တကယ္တမ္းေတာ့ ဟိုးအရင္ကတည္းက ရွိေနျပီးသား ၊ ျဖစ္ေနျပီးသားေတြ ဆိုတာ သိေအာင္ကတစ္ေၾကာင္း ၊ ဘာေၾကာင့္ဒီလိုေတြျဖစ္ရတာလဲ ဆိုတာကိုလဲ သိေစခ်င္လို႔ပါ..။ ဆရာၾကီးလုပ္တာရယ္လို႔ေတာ့ မထင္လိုက္ပါနဲ႔ ။ ကၽြန္မ ဖတ္ထား ၊ မွတ္ထား တာေလးေတြကို ျပန္ေ၀ငွတဲ့ သေဘာပါ..။ ခုလို စိတ္ရွည္ရွည္ ဖတ္ေပးတဲ့ အတြက္ ေက်းဂ်ဴးကမၻာဆိုင္ေရာ….။ 


အားလံုးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေန႔ေလးကိုပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေစေနာ္...