ႏွင္းမိုး ရဲ့ ဘေလာ့ေလးမွ ၾကိဳဆိုပါတယ္...

Saturday 16 October 2010

စကားေလးတခြန္း

ကၽြန္မ ၁၀ တန္းေျဖထားျပီး သင္တန္းေတြလိုက္တက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မ နားထဲမွာ အနာစိမ္းေပါက္ပါတယ္..။ ျပင္ပခႏၵာကိုယ္ မွာအနာစိမ္းေပါက္ရင္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ခံစားရတာ ခုေတာ့မျမင္ႏိုင္တဲ့ နားထဲမွာဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခံစား၇ပါတယ္..။ ေဆးခန္းသြားျပရေတာ့တာေပါ့..။ နားႏွာေခါင္းလည္ေခ်ာင္း အထူးကု ဆရာ၀န္ၾကီး Drဦးေမာင္ေမာင္ ဆီမွာျပပါတယ္..။ အဲဒီမွာဆရာ၀န္ၾကီးက ကၽြန္မနားကို ကိုင္မယ္လုပ္ေတာ့ ကၽြန္မ ေအာ္တာေပါ့..ဆရာ၀န္ၾကီးက ျပံဳးျပီး ကၽြန္မကို
သမီး ဒီ ေလာက္ ေလး နာ တာ ကို ေအာ္ ေန ရင္ ဒီ ထက္ မ က နာ တဲ့ ဒါဏ္ ရာ ေတြ ဆို သမီး ခံႏိုင္ရည ္မရွိပဲ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္..။ ဘ၀ မွာ ဒီထက္မက နာက်င္စရာေတြ သမီး ၾကံဳရအံုးမွာ…နာက်င္စရာေတြ ၾကံဳတိုင္း ေအာ္ဟစ္ျငီးတြားေနခဲ့ရင္ ဘ၀ မွာ ေရွ႕ ဆက္ မဲ့ အား အင္ ေတြ ကုန္ ခန္း သြား လိမ့္ မယ္…ဒီ ထက္ ပို ၾကီး တဲ့ နာ က်င္ စ ရာ ေတြ ကို သမီး ရင္ မ ဆိုင္ ႏိုင္ ပဲ ျဖစ္ သြား လိမ့္ မယ္…သမီး ခံ ႏိုင္ ရည္ ရွိ ေအာင္ ၾကိဳး စား ၾကည့္ ပါ ေနာ္…. “
ဆိုျပီးေျပာသြားတာ..   အဲတုန္းကကၽြန္မခံစားေနရတဲ့ ေ၀ဒနာကို ၾကိတ္မွိတ္ခံစားလိုက္ပါတယ္..
ခုေတာ့ကၽြန္မ တခါတေလ နာက်င္စရာေတြ ၾကံဳတဲ့အခါ ဘယ္သူမွၾကားေအာင္ မျငီးတြားေတာ့ပါဘူး..။ ေလာက ကေပးတဲ့နာက်င္မႈေတြ၊ ကံၾကမၼာရဲ့ေနာက္ေျပာင္မႈေတြ ၊ အခ်စ္ကေပးတဲ့နာက်င္ျခင္းေတြကို ကၽြန္မခံႏိုင္ရည္ရွိေအာင္ ၾကိဳးစားျဖတ္သန္းေနပါတယ္..။ ၾကိတ္မွတ္ခံစားေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး..။ အဲလိုနာက်င္စရာေတြနဲ့ ၾကံဳလာတိုင္း ဒီကိစၥေလးကေတာ့ အေသးအဖြဲေလးပါ.. ဒါထက္ပိုျပီးၾကီးမားတဲ့ ျပႆနာေတြၾကံဳလာရင္မ်ား…ဆိုျပီး…ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ႏွလံုးသြင္းလိုက္ပါတယ္…။
ခုေတာ့ ကၽြန္မ ဘာေၾကာင့္ပဲ ခံစားရ ခံစားရ…ပိုျပီးတိတ္ဆိတ္စြာ ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္းေနပါတယ္ ။ ။
ကၽြန္မ Dairy ကိုျပန္ရွာဖတ္ၾကည့္ျပီး ဟိုအရင္က အျဖစ္အပ်က္ေလးကို new version ခံစားထားတာပါ..
 
အရင္တုန္းကေရးထားတာေလးပါ... သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ျပန္ဖတ္ခ်င္တယ္ဆိုတာေရာ.. ခုတေလာ ဘာကိစၥေလးျဖစ္ျဖစ္ ျငီးတြားေနတတ္တဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတိ္ေပးတဲ့ အေနနဲ႔ ျပန္တင္လိုက္ပါတယ္...။

ဆားခ်က္တဲ့ စေနေန႔ကို ျငီးတြားစြာျဖတ္သန္းရင္း
ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္မ ႏွင္းမိုးမိုး ပါရွင္....။

8 comments:

နတ္ဆိုးေလး said...

ရွင္တို႔ေနာ္... က်ဳပ္လည္ေနတဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြ ဆားခ်က္တဲ့ပို႔စ္ေတြ မ်ားေနျပီထင္တယ္..
(က်ဳပ္ အပါအ၀င္..)
ဟီး။။

ဆားအေပါ့အငံျမည္းသြားသည္..။

Anonymous said...

ဆားခ်က္တာ ေကာင္းပါတယ္ အမ မဖတ္ရေသးတာ ဖတ္သာြးတယ္

နာၾကင္စရာေတြ မ်ားလြန္းလို႕
ေတာ္ရုံ မနာတတ္ေတာ႔ဘူး

ေရႊစင္ဦး

မိုးယံ said...

နာက်င္စရာမ်ားနဲ႕ စိမ့္၀င္ကာဆီးခဲ့ ငါ့ရဲ႕ေသြး ခါးသီးေပမယ့္ (ဘာမွလဲမဆိုင္ဘူး)

အနာစိမ္းက နားမွာလဲေပါက္တယ္လား။ ခြိ ခြိ

ဆားခ်က္တယ္ဆိုေတာ့ ငဠဳန္ဆရာစံတို႕ အညိဳးလားဟင္

အုပ္ႀကီး said...

နာက်င္စရာေတြ
ခံႏိုင္ရည္မရွိတဲ့အဆံုးေတာ့ ..
ငိုေႁကြးမိတာေပ့ါဗ်ာ..
မငိုပဲၾကာလာေတာ့လည္း..မထံုတတ္ေတး
ခံစားခ်က္ေတြနဲ ့ေဝးေဝးလာလို ့ဗ်ာ..

ညိမ္းႏိုင္ said...

ေဟာဗ်ာ ဂ်ီးေတာ္...ကၽြန္ေတာ္တို့ နာက်င္ဖို့လည္း
ထားပါဦးဗ်...။အသက္ကေလး ငယ္ငယ္ရွိေသး...၊
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနပါဦးေလ...။

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ဆရာ၀န္ၾကီးရဲ႕စကားေလးက ေကာင္းလိုက္တာ
မွတ္သားစရာဘဲ

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

နာက်င္တာကို ျငီးျငဴဖို႔ထက္ အျမန္ဆံုး ဘယ္လိုေက်ာ္လႊား မလဲ ေတြးတာ ပိုျဖစ္သင့္တာေပါ့။
တခါတေလေတာ့လည္း စိတ္သက္သာဖို႔ ျငီးျငဴသင့္ပါတယ္။ အခ်ိန္အၾကာၾကီး ျငီး ေနတာမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့။

မေဗဒါ (၈၈) said...

ညီမေရ..

မွတ္ထားတာေလး ေရးတင္ေပးတာ ေကာင္းပါတယ္ေနာ္..။

မေဗဒါ (၈၈)

အားလံုးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေန႔ေလးကိုပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေစေနာ္...