အတိတ္ကိုၿပန္ေရာက္သြားလိုက္တာ……………………………………………………………………။
ေမၾကီးေရ ကိုပဥၹင္းခံမလို႕ကြာ သကၤန္းနဲ႕လိုအပ္တာေလးေတြ ၀ယ္ထားေပးပါ တဲ႕ေဖေဖက မားကုိ လွမ္းေၿပာတာေလ အဲခ်ိန္မွာေဖေဖက ေမ႕ေမ႕ကိုေက်ာေပးစာဖက္ေနတဲ႕ ကြ်န္ေတာ္႕ကို လဲ ေဇ မင္းကိုရင္ေလးလုပ္မလားလုိ႕ ေမးလာပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္ကလဲ မလုပ္ခ်င္ေၾကာင္းၿပန္ေၿပာ လိုက္တာေပါ႕
သာသနာ႔အေမြခံ ရည္သန္ပါတဲ႔ ပ်ိဳစိတ္ထားျမတ္စြာဘုရား၏ သားတပည့္သံဃာေတာ္၊ ပရိကၡရာအစံုသပိတ္သကၤန္းရယ္နဲ႔၊ လွဴဒါန္းခဲ႔ၿပီေနာ္၊ ေဗ်ာသံၾကားရင္ တရားတရားနာ ၾကြလွည့္ပါေမာင္ေတာ္။ ျပည္နိဗာန္နန္း ရည္မွန္းကာေမွ်ာ္၊ (သာသနာေတာ္ အတြင္း)2
သြတ္သြင္းတဲ႔ အလွဴေတာ္၊ ဒါနကိုအထူးေပ်ာ္၊ ပကာသနမပါဘူးေနာ္၊ ပဥၹင္းအမနဲ႔တူေပ်ာ္ေပ်ာ္၊ အထူးသဒၵါေပါက္ေသာ္၊ အလွဴ႕ဒကာေမာင့္ကိုေမွ်ာ္။
(ေစတနာေကာင္းနဲ႔ေတာ္၊ မေနာၾကည္ျဖဴလွဴပါသေနာ္၊ ပ်ိဳစိတ္ထားျမတ္တဲ႔ ပရမတၱေထရ္ရွင္ သံဃာေတာ္ ရည္ေမွ်ာ္)2။
သီခ်င္းတပုိဒ္ၿပီးသြားေပမဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕လက္ေတြဟာ တစထက္တစၿမန္လာသလို အေတြးပုံရိပ္ေတြကလဲ တစထက္တစ ၿမန္ဆန္လာပါေတာ႕တယ။္ ရဟန္းခံတာ ရွင္ၿပဳတာကို အလႈလို႕ေခၚၾက တယ္မို႕လား။ စည္ေတြ ေၿဗာေတြနဲ႕ လူေတြရႈတ္ယွက္ခတ္ေနတာေလ။ ဒါေပမဲ႕ေဖေဖကို ဘုန္းၾကီး ၀တ္ေပးတုန္းကေတာ႕ ဘာစည္ဘာေၿဗာမွမပါသလို လူေတြလဲမ်ားမ်ားမပါပါဘူး။ အိမ္နဲ႕ ေက်ာင္းက မ်က္ေဆာင္းထုိးေလးမွာကိုး။ ဒါမို႕လုိ႕ သကၤန္းေတြ ဘာေတြကုိ ေန႕လည္က ကိုရင္ေတြကလာသယ္ သြား ေဖေဖက မွာစရာေတြရွိတာကို ေမ႕ေမ႕ကိုမွာ...ညေနၾကေတာ႕ ေက်ာင္းကိုလမ္းေလွ်ာက္သြား ။ မွတ္မွတ္ရရ ေဖေဖရယ္ ေဇရယ္ ေမေမရယ္ ရုံးကေဖေဖ နဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ၄ဦၤးေလာက္ရယ္ပါ ဘဲ ။ေက်ာင္းကိုသြားၾကတာေပါ႕ ။ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ႕ ေဖေဖရယ္ ေမေမရယ္ ဧည္႕သယ္ေတြရယ္ က တရားနာ ေဇကအိမ္ကိုၿပန္ၿပီး ေခါင္းရိုတ္တဲ႕ဂ်ဴတ္ဗူးၿပန္ယူ ေက်ာင္းၿပန္ေရာက္ေတာ႕ ေဖေဖရဲ႕ ေခါင္းမွာ ဆပ္ၿပာေတြေဖြးလုိ႕ေပါ႕။ ေဖ႕ေဖ႕ ကိုေခါင္းရိတ္ေတာ႕ ေဇကတဘက္ေမေမကတဘက္ သဘက္ၾကီးနဲ႕ခံတယ္ ။ ေမေမက မ်က္ေရေတြ စို႕လို႕ေပါ႕ ။ ဒီညငါနဲ႕သူ တူတူအိပ္လို႕မရေတာ႕ဘူးလို႕ မ်ားေတြးေနတာလား။ ငါတုိ႕ အိမ္ဦးနတ္ၾကီး ၿမင္႔ၿမတ္တဲ႕ ဘုန္းၾကီးၿဖစ္သြားလို႕လား ။ လူေတြမ်ားရင္ မသိသာေပမဲ႕ နဲသြားရင္သိသာတယ္ေလ ။ အိမ္ဆိုတာ ေနာက္ၿပီးေတာ႕ေလွ်ာ႕တာကလဲ ကိုကိုတို႕ ေဇတို႕လို ကိုးလလြယ္ ဆယ္လဖြား သားမ်ားမဟုတ္ၾကဘူးမို႕လား။ ငယ္ကခ်စ္ႏွစ္တရာ ပုဆိုး တန္းတင္အၾကင္လင္မယားရယ္လုိ႕ ၿဖစ္လာခထဲ ခရီးထြက္တဲ႕အခိ်န္ကလြဲရင္ ညကိုးနာရီ ဆုိ ပုံမွန္ ေရႊလက္တြဲၿပီး အိမ္ခန္းထဲ၀င္ခဲ႕ၾကတဲ႕ အၾကင္လင္မယားေလ ။ အိမ္ေထာင္က်ခါစက လင္နဲ႕မယားေပါင္းမွ ေငြ၆၀၀သာရွိခဲ႕ၿပီး ဒိုးတူေဘာင္ဖက္ ဒီလိုဘ၀ေရာက္ေအာင္ရုန္းကန္လာၿပီး လွပတဲ႕ အိမ္ေထာင္တခု ၿပဳစုၿပိဳးေထာင္လာတဲ႕ အိမ္ေထာင္ဘက္လဲၿဖစ္ေတာ႕ မခြဲစဘူးအခြဲထူးသို႕ ။ ေမ႕ေမ မ်က္ႏွာဟာ ရီတာလဲမဟုတ္ ငိုတာလဲမက် ၿပဳံးတယ္လဲမေခၚ ဘာလိုေသာ္ႏိႈင္းလို႕မရ ၿပဳံးစစေလး လို႕ဘဲ ေၿပာရမလား။ ဒါမွမဟုတ္ ေဖၾကီးႏွယ္ေတာ္ ဘယ္လုိေၾကာင္႔ အိမ္ကခေလးေတြမရွိတဲ႕ အခ်ိန္က်မွဘာ စိတ္ရႈးထၿပီး ဘုန္းၾကီး၀တ္ခ်င္ရတာတုန္း က်မကိုက်ေတာ႕ ထားခဲ႕တယ္.. လို႕မ်ားေတြးၿပီး ေဒါသေရာင္သန္းေနတဲ႕ မ်က္ႏွာေလးလို႕ ေၿပာရမလား ။ ဒါလိုမွမဟုတ္ သိပ္ၾကာၾကီး မ၀တ္နဲ႕ေနာ္ အိမ္မွာကလူရွိတာ မဟုတ္ဘူး ေဖၾကီးလဲသိရက္နဲ႕ အိမ္မွာက ေဖၾကီးရွိမွေပ်ာ္စရာ ေကာင္းတာ ေဖၾကီးမရိွရင္ အိမ္ကေၿခာက္ေတာက္ေတာက္ၾကီးေတာ႕ ကုသုိလ္လုပ္တာကိုတား တာေတာ႕မဟုတ္ပါဘူးေတာ္ သိပ္အၾကာၾကီးေတာ႕မလုပ္နဲ႕ေပါ႕လို႕ မွာခ်င္ေနတဲ႕ မာခ်င္ေဇာနဲ႕ မ်ားေမွ်ာေနတဲ႕ပုံရိပ္ေလလား ….လား……လား…..လား ။ အဲေန႕က လား မ်ိဳးစုံတဲ႕ေမေမ႕ပုံရိပ္……
(ေခမာျပည္ရည္ေဆာင္သေနာ္၊ ၾကည္ေအာင္ ကုသိုလ္ေတာ္)2 ၊
အမွ်ေ၀ပါတယ္ေနာ္၊ ေပါင္းသဟာတစု သာဓုသာဓုသာဓု ေခၚေစေသာ္။
(သဒၵါတရားပြားမ်ားခဲ႔သေနာ္၊ အလွဴအတန္း ေပးကမ္းဘို႔ေမွ်ာ္၊ ေမာင္ရတဲ႔ေငြေတြ မလစ္ဟင္းပါေစနဲ႔ေတာ္)2
(အလွဴေရစက္လက္နဲ႔မကြာေစရန္ ကုသိုလ္ျပဳပါေသာ္)2 ၊
သာသနာအေမြခံ ဧကန္မွန္ေသာ္ ပ်ိဳ႕ေမာင္ေတာ္။
သီးခ်င္းေလး ဆုံးခါနီးေလ အတိက္ကပုံရိတ္ေတြက ရုပ္ရွင္ၿပကြက္ေတြလို သိပ္ၿမန္လာေလ… ပီယာႏုိေပၚ တင္ထားတဲ႕လက္ေတြကလဲ ၿမန္ဆန္လာသလို ကြ်န္ေတာ႕ရဲ႕ရင္ထဲမွာလဲ စုိ႕လာပါတယ္ ။ ေဖၾကီးစံခ်ၾကီးလို႕ သကၤန္း၀တ္လုိက္ေတာ႕ ဘယ္လိုၾကီးမွန္း မသိေတာ႕ဘူးေလ ။ စိတ္ထဲ မွာလဲ ေဖေဖေခၚရမွာလား ဘုန္းဘုန္းၾကီး လို႕လား ဒါမွမဟုတ္ ဦးပဇင္းၾကီးလား ဘယ္လိုေခၚရမွန္း မသိဘူး ေလ ။ ေန႕တုိင္း ေဖၾကီး ေဖေဖ ပါးလို႕ ေခၚေနတဲ႕ ဒီပါးစပ္ဟာ ဒီမိသားစုအတြင္း တခါမွ ရင္းႏွီးမႈ႕မရွိတဲ႕ ေ၀ါဟာရသစ္ကို မိတ္ဆက္ဘို႕ ၀န္ေလးေနမွိတယ္ ။ စိတ္ထဲကေတာ႕ဘုန္းဘုန္း လို႕ေခၚမယ္လို႕ ရီရြယ္လိုက္ေပမဲ႕ တကယ္တန္းေခၚၿဖစ္ေတာ႕ ထုံးစံတုိင္း ေဖၾကီးရယ္လို႕ေပါ႕ ။ အရင္က ကစားေဖာ္ ကစားဘက္ ရန္ၿဖစ္ေဖာ္ရန္ၿဖစ္ဘက္ ေဖေဖ႕ကို ဒီသကၤန္းဆိုတာၾကီးရယ္ အစိမ္းေရာင္သန္း ေနတ႕ဲ ဦးေၿပးကတုံးၾကီးရယ္က သားဖႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ခ်စ္ခ်င္းကို ၿမစ္တစင္းၿခား လိုက္သလိုဘဲ ။ ဘာဆိုဘာမွ ေၿပာမထြက္ေတာ႕သလို ခပ္ငယ္ငယ္ အရုပ္နဲ႕ေဆာ႕ေနတဲကဘ၀ တုန္းက ကိုယ္႕အခ်စ္ဆုံး အရုပ္ခေလးကိုသူမ်ားလုသြားသလို ဒါမွမဟုတ္ေပ်ာက္သြားသလုိမ်ိဳးနဲ႕ တူတဲ႕ခံစားခ်က္ၾကီးက ရင္ထဲမွာ တစ္ဆို႕ဆို႕ၾကီးေလ ။ အခုအိမ္ၿပန္ရင္ ေမေမနဲ႕ေဇ ၊ ေဇနဲ႕ ေမေမသာ ရွိေတာ႕မယ္ ။ သူအိမ္ကို ၿပန္လိုက္မလာေတာ႕ဘူးေလ။ ဟိုအရင္ခရီးေတြသြားတုန္းက ခရီးထြက္တယ္လို႕ သိထားေတာ႕ သူကုိလဲမၿမင္ရ ဘာမွမၿဖစ္ခဲဲ႕ပါဘူး။ ခုလို အိမ္ေရွ႕တံခါးဖြင္႔လိုက္ တာနဲ႕ သူသတင္းသုံးမဲ႕အခန္း သူအိပ္မဲ႕ေနရာကိုၿမင္ေတြ႕ေနရ မီးေရာင္မႈန္ၿပၿပေလးမွာ ၿငိမ္သက္တဲ႕ ၾကည္လင္စြာထုိင္ေနတဲ႕သူ႕ပုံရိပ္ဟာ ဟုိေမေမေၿပာတဲ႕ မင္းေဖေဖကတရားထူးသိ သြားရင္ ေမေမတို႕မိသားစုကိုထားခဲ႕ေတာ႕မွာ…လို႕ေၿပာတဲ႕စကား နားထဲၿပန္ၾကားမွိေတာ႕ အဲလို ၾကီးတကယ္သိသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ဟိုေငးဒီေငး ဟိုေတြးဒီေတြးနဲ႕ ပါးစပ္ကရုက္တရုက္ ေဖေဖ ဘယ္ေလာက္ၾကာမွာလဲဟင္လို႕ ေမးလိုက္ေတာ႕ ၇ ရက္တဲ႕ဟာ ေဖေဖကလဲ ၾကာလုိက္ တာဗ်ာ တရားေတြရသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ေဇတုိ႕က အိမ္ကိုၿပန္ေခၚမွာေနာ္လို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္ ေတာ႕ ဦးဇင္းလို႕ေခၚရတယ္တဲ႕ ဘာလို႕ေခၚရမွာလဲ ကိုယ္႕ေဖေဖဟာ ေဖေဖေပါ႕ ဒါေပမဲ႕ သူက ၿပဳံးၿပီး ဦးဇင္းၿပန္ၾကြလာမွာပါတဲ႕ ။ ၃ရက္ဘဲ၀တ္ေနာ္ သိလား ေဖ႕ေဖ႕နဲ႕ ဦးေရခဲလမ္းက မုန္႕ဟင္း ခါးကို ညဘက္သြားစားမယ္ေလ ဟုတ္တယ္မလား ေမေမၾကီး လို႕ ေမ႕ေမ႕ကိုလွည္႕တုိင္ပင္ေတာ႕ ေမေမက တဟင္႔ဟင္႔နဲ႕ရိႈတ္ေနၿပီေလ ။ေဇကနဂိုကတည္းက ငိုခ်င္ပါတယ္ဆို ေဘးကေမေမက အလုိက္မသိေတာ႕ ေရာငုိလိုက္မွိပါတာေပါ႕ ။ ဟိုအရင္ေတြငုိခဲ႕တာေတြနဲ႕ မတူဘူးဘယ္လိုငုိခ်င္ တာၾကီးမွန္းကို မသိပါဘူး ငုိခ်လိုက္ေတာ႕ အင္းအင္းတဲ႕ ၃ရက္ဘဲ၀တ္မယ္ေဇရယ္ ငရဲေတြၾကီးပါ႕ ပါ႕မယ္တဲ႕ ။ ေမေမက ေဇ႕ကို ေဖေဖကို ကန္ေတာ႕ဘုိ႕ အရိပ္အကဲၿပေတာ႕ သားမိႏွစ္ေယာက္ ထုိင္၀တ္ခ်လိုက္တာေပါ႕ ။ ပါးစပ္က ဘာေတြဆုေပးေနမွန္းမသိေပမဲ႕ ေဖေဖမ်က္လုံးေတြ ၾကည္႕လိုက္ ေတာ႕ သူကေတာ႕ရင္ထဲကငုိေနၿပီေလ။ ပါးလဲဘယ္ခြဲခ်င္ပါ႕မလဲ လို႕ ေၿပာခြင္႔သာရမယ္ဆိုရင္ သူလဲ ေၿပာခ်င္မယ္ထင္ပါတယ္ ။ေမေမက ဦးဇင္းၾကီးတပည္႕ေတာ္တို႕သားမိၿပန္အုံးမယ္ေနာ္ ေဇ႕ ကိုေၿပာတဲ႕ရက္ေလာက္ ဘဲ၀တ္ေပါ႕တဲ႕ ။ေမေမ႕လက္ကိုစြဲၿပီး ၿပန္လာရေပမဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ၾကီးမပါ ဘဲေလထဲေၿမာက္ေနသလိုၾကီးေလ…..။
(ၾကည္ေအာင္ ေမာင့္ကုိေျပာမယ္ေနာ္၊ ရဟန္းဘ၀ကိုရႏိုင္ရန္ခဲတဲ႔ ပ်ိဳ႕ေမာင္ေတာ္)2
(ေမာင္လဲဘဲ သာသနာ႔၀န္ထမ္းသကၤန္း၀တ္ ၀တ္မယ္ဆုိေသာ္) 2
(ခ်စ္ေပမယ္လို႔ မခြဲခ်င္ေပမယ္လို႔ တရားနဲ႔သာေပ်ာ္၊ မဖ်က္ဆီးတယ္ မဂၤခရီးသည္ ရက္အနည္းခယ္ ခြင့္ျပဳႏုိင္မယ္ေတာ္) 2
ေစတနာေကာင္းနဲ႔ေတာ္…………………………။…………………………………သာဓုေခၚေစေသာ္ ။
သီခ်င္းေလးလဲ ဆုံးေရာ ေဇ႕မ်က္လုံးေတြဟာ နံရံမွာခ်ိပ္ဆြဲထားတဲ႕ ေဖေဖရဲ႕ဓာတ္ပုံေလးကုိ ေငးတိေငးငိုက္ၾကီးေနမိၿပီး ေအာ္ ငါမ်က္ေရေတြက်ေနပါလား… လို႕ သတိ ထားမွိလိုက္ပါေတာ႕ တယ္……၊ ေအာ္ ငါဘယ္လိုၿဖစ္ပါလိမ္႕ ေအာ္သိၿပီ ဟုိရွပ္နီ ဆရာေတာ္ ႏွစ္ပါးလုပ္တာ နဲ႕ ဟီဟိ ရွက္တာ ဘယ္သူမွမသိေအာင္ မ်က္ေရေလး ခိုးသုတ္လိုက္အုံးမ ဟိုေကာင္ တြက္ပီ ကလာစေနအုံးမယ္…အဟမ္း အဟမ္း ….ဟင္းခ်က္မယ္ေဟ႕ တြက္ပီတုိ႕ ေပါတိ တို႕ ဘယ္မွာတုန္း ဂီတဆုိတာကလဲ သိေတာ္မူတဲ႕အတုိင္းဘဲေလ ပီယာႏုိေပၚမွာ လက္မရွိေတာ႕ရင္ ္အရင္တုိင္းဘဲ……ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ဆူဆူညံညံေပါ႕ဗ်ာ..အခုေတာ႕ငိုထားမွန္းမ သိေအာင္ ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ေလးနဲ႕ အသံကုန္ဟစ္ထားအုံးမွ ေဟ႕ေကာင္ေတြ ဟင္းခ်က္ မယ္ ေခြးမသားေတြ...စားခါနီးမွ ငတ္ေနတာလိုလို မစားရတာလိုလို မလုပ္ၾကနဲ႕ဗ်ား လုပ္စရာရွိတာ ကူၾက အဲလို အသံေကာင္းဟစ္ၿပီး တေဆာင္လုံးမွာ ဆရာၾကီး လုပ္ေနပါေတာ႕တယ္ခင္မ်ာ....။
2 comments:
hee..:D koe ngo p mha shat yan ga lae yan till tal....:P
ေမာင္ေလး
အဲဒီခံစားခ်က္ကို ကိုယ္ခ်င္းစာတယ္သိလား
အစ္မ အေမကေလ ရာသက္ပန္
သီလရွင္၀တ္သြားတာ ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ႕ျပီ..
စ၀တ္တဲ႕အခ်ိန္တုန္းက ငိုခဲ႕တာ အသက္ေတာင္ ရွဴလို႕ မ၀ခဲ႕ဖူး.. တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ တစ္လႏွစ္လလဲ မဟုတ္ဘူး
ရာသက္ပန္၀တ္မယ္ဆိုေတာ႕ စဥ္းစားၾကည္႕ေပါ႕ေနာ္.
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ႕လဲ ေနရာတကာ အေမ႕အရိပ္ေတြခ်ည္းဘဲ
ဒီအရိပ္ေတြကို ေနာက္ဆို အိမ္မွာ ျပန္မေတြ႔ႏိုင္ေတာ႕ဘူးလို႕ စဥ္းစားတိုင္း ၀မ္းနည္းလိုက္ရတာ..
ငိုခဲ႕ရတာ မ်က္ရည္ေတာင္ မက်န္သေလာက္ပါဘဲ..
ဒါေၾကာင္႕ ကိုယ္ခ်င္းစာမိပါတယ္လို႕
Post a Comment