မိသားစုထမင္း၀ိုင္း

မိသားစုရွိရင္ထမင္း၀ိုင္းရွိတယ္ ။ စုံတာမစုံတာေတာ႕ အိမ္ကလူေတြရဲ႕ စိတ္ထားေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္ ။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မိသားစုေတြကေတာ႕ မိသားစုေတြစုံမွစားတတ္ၾကပါတယ္ ။ ေဇေတြ႕ဘူးတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းြအိမ္ေတြမွာလဲ မိသားစုထမင္း၀ိုင္းရွိတယ္ ။ အလုံသစ္ေတာလမ္းက ေဇယ်ာမင္းခန္႕တုိ႕ဆို ထမင္းမစားခင္ ေဒရွင္နယ္ရီအရင္ၾကည္႕ရတာ ၊ သူေဖေဖက အထူးကုဆရာ၀န္ၾကီး ၊ ထမင္းစားတုိင္း ဒီေန႕စကားလုံး အသစ္ေလးလုံးေလာက္ ေၿပာစမ္းပါ ။ အဲလိုၾကီး စားတုိင္းေမးတာ ။ အဲ ေမာင္ရင္လဲအက်င္႔ပါသြားလိုက္တာ ၊ အိမ္မွာတခါတုန္းက ၾကံဳလို႕ ၾကံဳတယ္ဆိုတာဒီလို ေက်ာက္ေတာ္ၾကီးဘုရားကို လာဖူးတာ လိုင္းကားနဲ႕ ၊ မွတ္တုိင္မသိလို႕ ခေရပင္လမ္းခြဲထိပါသြားတာ ။ အဲဒါနဲ႕ အိမ္ကသြားေခၚေပးေတာ႕ လုိက္လာရင္း ၊ ထမင္းမစားရေသးလို႕ ထမင္းတူတူစားၾကတာ အဲဒီမွာအဲ ေမာင္ကစေဖာက္တာဘဲ ၊ ေမေမက သူ႕ကို စားေလ ကိုခန္႕ စားပါအားနာလို႕လား စားပါ ။ ဟုတ္ ဟုတ္ နဲ႕သာေၿပာေနတာ အဲေကာင္ထမင္းသိပ္မ၀င္ဘူး ။ ထမင္းတလုပ္တလုပ္က ၂မိနစ္မတ္တင္း တနည္း ၂မိနစ္နဲ႕၄၅စကၠန္႕ေလာက္ ၾကာတယ္ ။ ေဇက ေမေမသြားနားေလ သားတို႕ဘာသာ စားမယ္ဆိုလို႕ ပထုတ္လိုက္ေတာ႕မွ ၊

ေဟ႕ေကာင္ ေဇမင္းမွာ အီးတူအီး တအုပ္ေလာက္မရွိဘူးလား ။

 ေအးရွိတာေပါ႕ ဘာလုပ္မလို႕လဲ ထမင္းစားရင္းမတ္တပ္က

မဟုတ္ဘူး ငါေလးလုံးေလာက္ ၾကည္႕ခ်င္လို႕ ။

အမ္ဘာလို႕တုန္း …. ။

ငါထမင္းကိုမ်ိဳလို႕မရဘူးၿဖစ္ေနတယ္….။

အယ္ ၊ ၿဖစ္မွၿဖစ္ရေလကြာ….။

ဟုတ္တယ္ ငါအိမ္မွာေန႕တုိင္း ေလးလုံးေလးလုံးစားခါနီးတုိင္းရြတ္ေနက်ဟ ၊ ေအာ အဲဒါနဲ႕စာအုပ္ယူေပး လိုက္ေတာ႕ ဒီေမာင္လက္ေဆးၿပီး စာအုပ္ၾကည္႕ၿပီး စာက်က္တယ္ ။ ၿပီးေတာ႕မွ ေဇ႕ ကိုရြတ္ဖက္သရဇၥ်ာယ္ၿပတာ  ၿပီးလဲၿပီးေရာ စားလုိက္တဲ႕ၿဖစ္ခ်င္း စကားၿပန္ကို မရေတာ႕ဘူး ။ ေကာင္းလားလဲ ေမးလို႕မရ ။ အိုေကလားဆိုလဲ တခြန္းမွမေၿပာ စားေသာက္ၿပီး အိမ္လိုက္ပို႕ေပးလိုက္တယ္ ။ ဒါက သူတို႕အိမ္က ထမင္း၀ိုင္းကလုပ္ေပးလိုက္တဲ႕အက်င္႔ ။

ေနာက္တေယာက္က မိန္းခေလး ခင္ဇာထက္တဲ႕ ။ ခေပါင္းအိမ္ယာမွာ ေနတယ္ ။ သူတို႕ ထမင္း၀ိုင္းက်ေတာ႕ တမ်ိဳး ၊သားမိသားဖ သုံးေယာက္ဘဲရွိတယ္ ။ ဟင္းက ၅ခြက္ေလာက္ ခ်က္တယ္ ။ သူတုိ႕အေဒၚ မွတ္တယ္ အ့ဲ ဘြားေတာ္ကခ်က္တာ ။ တခါတရံ အန္တီႏြယ္ ခ်က္တယ္ ။ အန္တီႏြယ္က ထက္ရဲ႕ေမေမေလ ။ သူ႕ေဖေဖက စီးပြားေရးဘဏ္ ၂ ကအရာရွိ ။ ဒီလိုပါဘဲ လူစုံမွစားၾကတာ ။ စားရင္ေလးေယာက္ေပါ႕ သူတုိ႕က ၊

ဖေအက စေၿပာတယ္ း ငန္တယ္ေဟ႕ ဒီဟင္း ၊

သမီး း ဟုတ္ပ ၊

အေမ း ဟိုဟင္းကလဲစပ္တာ ဟာ ၊

ခ်က္တဲ႕ဘြားေတာ္ း ကဲၾကိဳက္မွသုံးေဆာင္ၾကေဟ႕ မၾကိဳက္ရင္သြန္ပလိုက္ ၊ ဒီေလာက္ အေကာင္းၾကိဳက္ရင္လဲ ကိုယ္႕ဘာသာကိုယ္ခ်က္ၾက ၊

အန္တီႏြယ္  း ေအာင္မေလးေအ ဟင္းေလးခ်က္ရတာမ်ား စကားၾကီးစကားက်ယ္ ေၿပာေနလိုက္တာ ၊

ထက္က း ဟုတ္ပ အန္တီေလးကလဲ ၊

ဖခင္ၾကီး း ေအာ္ ခတ္ လိုက္တာ ငါႏွယ္ ငံတာေတာင္မေၿပာရပါလား ၊ ဒီမိန္းမကိုရကတည္းက ဟင္းလဲတခါမွအစပ္ တဲ႕တဲ႕မစားရပါဘူး ၊

  ထက္တို႕အေမ း ဒါကဘာစကားလဲ စကားေၿပာတာၾကည္႕ေၿပာ ရွင္႔ကိုယူတုန္းက ဟင္းအစပ္တည္႕တည္႕ ခ်က္ေၾကြးပါမယ္လို႕ က်မ္းၾကိမ္ထားလို႕လား ဘာလားညာလား ၊

ထက္က း သူေဖေဖဘက္ကေန ၀င္ေၿပာတယ္ ၊ေမေမစားပါ စကားေၿပာမနဲ႕ေတာ္ၾကာရန္ၿဖစ္ေနအုံးမယ္  ။

ထက္ေမေမ း ဟေကာင္မနင္ စကားမမ်ားနဲ႕ ညီးကညီးအေဖဘက္က ကာစီးကာစီး နဲ႕ ညီးေရာ ဘာအားကိုးရလို႕တုန္း ။ ဟင္းခ်က္တာ ၾကတ္သြန္တဥလီွးေပးဘူးလား ၊ ဒီေလာက္ခ်က္ရတာငံတဲ႕အခါငံမေပါ႕ ။ ဆုိၿငင္းခုန္ၿပီး ရန္ပြဲလဲၿပီးေရာ ထမင္းပြဲသိမ္း ခါတိုင္းလိုဘဲ ၿပန္ၿဖစ္သြားၿပန္ေရာ ။ ဆယ္တန္း တုန္းက ကမာရြတ္မွာ ေက်ာင္းတက္္တာဆုိေတာ႕ ထက္ကအိမ္မွာ မၾကာခဏဆိုသလို အ၀င္အ  ထြက္ေလးရွိတယ္ ။ ရံဖန္ရန္ခါ ထမင္းစားတယ္ ။ စားတဲ႕အခါတိုင္း သူၿပႆနာရွာတယ္ ။ သူနဲ႕ထမင္းစားရမွာ လန္႕လန္႕လာတယ္ ၊ သူ႕ကိုအရင္ေၾကြးရင္လဲ မစားဘူး ။ တူတူစားေတာ႕လဲ ကိြဳင္သိပ္ရွာတယ္ ။ (ေအာ္ကိြဳင္ဆုိတာၿပႆနာကိုေၿပာတာေနာ္ ။ ေတာ္ၾကာ ထမင္းစားရင္းနဲ႕ ဘယ္ေရာက္သြား ပါလိမ္႕နဲ႕ ေတြးေနမွာဆိုလုိ႕) ။

ဟဲေဇ႕ ဆားဗူးေလးေပးစမ္းပါဟာ ေရာ႕ နဲနဲေပါ႕တယ္ေနာ္ ၊ ေဆာ႕ ေလးမရႏုိင္ဘူးလား ၊ ငါ႔ပုဂံထဲကဟင္းကို နင္စားလုိက္ဟာ နဲနဲနယ္ေပးအုံး ။

ဟာရႈတ္ပြေနတာဘဲ မၿပီးေတာ႕ဘူး ။ ကိုယ္႕အိမ္မွာ စားေနတာဆိုေတာ႕လဲ ေၿပာရတာ ဂြေတာ႕က်တယ္ ။ ေတာ္ၾကာေၿပာ လိုက္လို႕ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္သြားမွာဆုိးလို႕ သည္းခံရတယ္ ၊ ကိုကိုေတြကိုလဲ သူမေၾကာက္တတ္ဘူး ။ ဟုိကလဲ လူၾကီးေတြဆိုေတာ႕ သူ႕ကိုခ်စ္တယ္ ။ သူကလဲ အိမ္ကို သူ႕အိမ္လိုဘဲ မွတ္ထားတယ္ထင္တယ္ ။ ေနာက္ဆုံး ၿပႆနာရွာစရာမရွိရင္ ၊ ထမင္းစားခါနီးရင္ ၿဖဴကြတ္နဲ႕ ငမဲက ခုံေအာက္ကုိလာေနတတ္တယ္ ။ အဲဒီေခြးႏွစ္ေကာင္ကို ၿပႆနာရွာတယ္ ။

ဟဲ႕ေဇနင္မရြံ႕ဘူးလား ဟင္ ၊ ဒီေခြးႏွစ္ေကာင္အနံ႕ ကငါစားလုိ႕မရဘူး ၊ ေရြ႕ေပး

 ဟာ ဘာဆုိင္လဲ နင္႔လိုမွတ္လို႕လား ၿဖဴကြတ္က နင္႔ထက္ေမႊးတယ္ ၊ ငမဲက နင္႔ထက္သန္႕တယ္ ။ စားခ်င္စားမစားခ်င္ေန ငါမေရြ႕ေပးႏိုင္ဘူး ၊ ေရြ႔လဲသူတို႕က သြားမွာမဟုတ္ဘူး ၊

ဒါဆိုငါမစားေတာ႕ဘူး ေရြ႕ေပးရမယ္

မေရြ႕ေပးႏုိင္ဘူး သူတို႕ကေနေနက် ။

အဲဒါဆို ငါ မစားေတာ႕ဘူး ။

ေနေပါ႔ အကုန္က်ေတာင္သက္သာေသးတယ္ ။ အဲဒါနဲ႕ေစာင္႔ၾကီးေအာင္႔ၾကီးနဲ႕စား ေသာက္ၿပီး ၿပန္ပို႕ေတာ႕လဲ အရင္လိုဘဲ ၊ ထမင္းစားခါနီးမွ သူက ၿပႆနာရွာတတ္တာ ။

ေဇတို႕က်ေတာ႕ တမ်ိဳး ထမင္းစားခါနီးအရင္ဆုံး စကားေၿပာတယ္ ။ ရီတယ္ ။ ထမင္းခူးကတည္းက ရီတာ ရီၿပီးတာနဲ႕ ၿပႆနာစတယ္ ။ ဟင္းခတ္ ပါးကိုထည္႔ေပး ၊ ဟိုအၾကီးေကာင္က ေမေမထဲထည္႕ေပး ၊ အလတ္ေကာင္က ငါးေၾကာ္ရင္ ေခါင္းပိုင္းကို အကိုၾကီးကို ထည္႕ေပး ၊ ဂါရေ၀ါစ နိ၀ါေတာစေၾကာင့္ ဦးခ်တာမဟုတ္ဘူး ။ ေခါင္းဆိုေတာ႕ အရိုးမ်ားလို႕ အၾကီးေကာင္ထဲ အရင္ထည္႕ေပးတာ ဒါမွသူကေနာက္ပိုင္းတုိ႕ ခါးပိုင္းတို႕ရမွာ ။ အၾကီးေကာင္ကလဲ လူလည္ဘဲ ၊ အလကားေကာင္မ ွမဟုတ္တာ သူ႕ပန္ကန္ထဲၿပန္ထည္႕ေပး ၊ အဲဒါကေန ေဇ႕ပုဂံထဲေရာက္လာ ၊ ေဇ႕ပုဂံကေန…..အလတ္ေကာင္ ၊ အလတ္ေကာင္ ေကာင္ကေန အၾကီး ၊ အၾကီးအလတ္အငယ္ အဲလို ဟင္းတုန္းက ေဒသစာရီ ၃ ပတ္ေလာက္ ၾကြခ်ီၿပီး မွနဂိုမူရင္း ဟင္းပုဂံထဲၿပန္ေရာက္ ၊ အဲက်မွ ဟင္းပုဂံထဲကၾကက္္ဆိုလဲ ေပါင္သား ၊ ငါးေၾကာ္ရင္လဲ ခါးပိုင္း အလုအယက္စားေသာက္ၿပီး ခုနက လယ္တယ္ပူတယ္ ၿဖစ္ေနတဲ႕ အတုံးကိုအရိုးမပါေအာင္ ပုဂံထဲမွာဘဲ ဇြန္းနဲ႕လွည္႕ပတ္ခတ္ ၊ အၾကီးေကာင္ကေဟာက္၊ အလတ္ေကာင္က မ်က္္ေစာင္းထုိးနဲ႕ မသထာေရစာလား ၊ ဘာလားေတာ႕ မသိဘူး ၊ ေတာ္ေတာ္စားေကာင္းတယ္ ။ ဒါမုိ႕လို႔ အရိုးမပါတဲ႕ ဟင္းခ်က္တဲ႕ေန႕ဆို စားလို႕ သိပ္မေကာင္းဘူး ။ ဒါက ေဇတို႕ညီကိုယ္သုံးေယာက္ရဲ႕ ၿပႆနာ ။

အိမ္ဦးနတ္ၾကီးနဲ႕ အိမ္ဦးနတ္ၾကီးရဲ႕ကေတာ္တုိ႕ရဲ႕ ၿပႆနာကိုေလ႕လာၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ ဒီလို ၊

ေမေမ  း  ေဖၾကီးေတာ္မေနက ဇာတ္လမ္းတြဲစီဒီ ဘယ္သိမ္းခဲ႕တုန္း ။ ေန႕လည္က ရွာလိုက္ရတာ မူးေန တာဘဲ ။

ေဖေဖ  း  မသိဘူးေလကြာ ။

ေမေမ  း  မသိလို႕ရမလား ။ ဒီမွာၿပီးေသးတာမဟုတ္ဘူး တိုးလို႕တန္းလန္းၾကီးနဲ႕ဟာ ။

ေဖေဖ  း မသိပါဘူးဆို ခေလးေတြေမးၾကည္႕ေလ ။

ေမေမ  း ဘာလို႕ေမးၾကည္႕ရမွာလဲ ရွင္မသိဘူးလား ။ ရွင္ဘဲမေန႕က ေနာက္ဆုံးမလား ။

ေဖေဖ  း  ေအးကြာ ဟုတ္ပီစဥ္းစားေပးမယ္ ။

ေမေမ  း  မရဘူးရွာေပးရမွာ ဒီက ထမင္းစားၿပီးတာနဲ႕  ဆက္ၾကည္႕ရမွာေတာ႕ ။

ေဖေဖ  း  ေဟ႕ခေလးေတြ မင္းေမေမစီဒီေခြ ယူသိမ္းထားေသးလား ။

ဟင္႔အင္း မကိုင္ပါဘူး သားတုိ႕မွမၾကည္႕တာ ၊

ေဖေဖ  း  ေမးလိုက္ရင္ဘယ္သူမွသိတယ္ မရွိဘူး ။ ဒါဆိုစီဒီေခြက ေၿခေထာက္ေပါက္ၿပီး ဘယ္ကို သြားတာလဲ ။

ေဇ     း  ဟာဗ်ာမသိဘူး ။ သိပ္ရစ္တာဘဲ ထမင္းကိုေကာင္း ေကာင္းမစားရဘူး ။

ဟုတ္ပသားရာ မင္းေမေမက ဘာမွန္းမသိဘူး ။

 အၾကီးေကာင္က း တစ္စခမ္းထၿပီး ေဖေဖကလဲ ဟုတ္တာဘဲ ေမေမၾကည္႕တဲ႕အေခြကို ေသခ်ာခ်ာသိမ္းမွေပါ႕ ။

ေဇကလဲ း ဘာဟုတ္တာလဲ မင္းေမေမက ကိုယ္႕စီဒီကိုယ္သိမ္းေပါ႕ ဘာလို႕ ေဖေဖ႕ကို သိမ္းခိုင္းတာလဲ ၊

အလတ္ေကာင္္ း ဟိုေကာင္မင္းက လူၾကီးေတြစကားထဲ ၀င္၀င္ပါတယ္ ။ မင္းဟာ ဘယ္ေလာက္ေၿပာေၿပာ အမွတ္သဲေၿခမရွိဘူး ။ ေသာက္သုံးက်မဲ႕ ေကာင္မဟုတ္ဘူး ၊

 ေဖေဖ း အလတ္ေကာင္ ကုိယ္႕ညီေလးကိုအဲလို မေၿပာရဘူးဟ ၊

အၾကီးေကာင္ း ေဖေဖကလဲ ေဖေဖဘဲ ဒီေကာင္ဆုိ သိပ္ပစားေပးတယ္ ။ ဒီေကာင္က အေရာင္႔သိပ္တပ္တာ ။ ေမေမ႕ကိုေတာင္ ေအာ္လား ေငါက္လားနဲ႕ ။

ေဖေဖ         း ကဲေတာ္ၾကေတာ႕ ဟိုအရိုးေတြ ၿဖဴကြတ္ ကိုေကၽြးလိုက္ ၊ ဒီအရိုးက ငမဲကိုေကၽြး ေရာ႕ ေဇပုဂံေဆး ၊ ေမၾကီးလာေဟ႕ ၊ ပုဂံေတြကိုခေလးေတြနဲ႕ ထားခဲ႕ ။ 

အဲဒါ ေန႕တုိင္း ထမင္းစားရင္းနဲ႕ ၾကံဳေတြ႕ရတဲ႕ၿပႆနာပါ ။ ေန႕တုိင္းဘဲ တခုမဟုတ္တခုနဲ႕ ၿပႆနာတတ္ပါတယ္ ။ စကားမ်ားတယ္ဆုိေပမဲ့လဲ အနိစၥလကၡဏာထင္ရွားေတာ႕ ထမင္းစား ခ်ိန္တတ္တဲ႕ၿပႆနာက ထမင္းစားပြဲသိမ္းတဲ႕အထိမခံပါဘူး ။ ထမင္းပြဲၿပီးတာနဲ႕ ရန္ပြဲလဲ အလိုလို ၿငိမ္းပါတယ္ ။ အဲဒီအသံ အဲဒီဂီတေတြ နားယဥ္လာလို႕ ျပည္ပေရာက္တဲ႕အခါမွာ ၿပႆနာတတ္ပါ တယ္ ။ ထမင္းစားရတာ ေၿခာက္ေတာက္ေတာက္ၾကီးမုိ႕ စားလုိ႕လဲမေကာင္းပါဘူး ။ အိမ္ကထမင္း၀ိုင္းကို ေတြးၿပီးလြမ္းမွိပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင္႔ ထမင္းစားခါနီး ၿပႆနာတခုကို အၿမဲရွာပါတယ္ ။ အနည္းဆုံး သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ဟုိလြန္ခဲ႕တဲ႕ရက္က အၿပစ္ေတြ အသုံးမက်တာေတြကို ထမင္းစုစားတဲ႕အခါ ေၿပာၿဖစ္ပါတယ္ ။ အပတ္စဥ္ ဗုဒၶဟူးေန႕တိုင္းမွာလဲ တေန႕စာ အစားအေသာက္ကို ခ်က္ၿပဳတ္ေကၽြးေမြးပါတယ္ ။ သူငယ္ခ်င္းေပါင္း ၆ ေယာက္တုိ႕ဟာလဲ အဆူခံ အဆဲခံခ်င္လြန္းလို႕လားမသိပါ ။ ကြ်န္ေတာ္မပါရင္ ထမင္းကို မစားေတာ႕ပါဘူး ။ ဗုဒၶဟူးေန႕ဆိုရင္ လူမရွိရင္ေတာင္ ထမင္းၿပန္လာမွ စားဘို႕ စာရြတ္ခ ေလးနဲ႕ အခန္း၀မွာခ်ိတ္္ဆြဲ သတိေပးထားခဲ႕ပါတယ္ ။ အမ်ိဳးသားစည္းကမ္းအစ စာသင္ေက်ာင္းကလို႕ ဆိုပါတယ္ ။ စာသင္ေက်ာင္းက သင္ေပးလိုက္တဲ႕စာထဲမွာ ထမင္းၿမိန္ေအာင္ စားေသာက္တဲ႕နည္းကို ထည္႕သြင္းသင္ၾကားေပးတာမရွိပါဘူး ။ ဒါေၾကာင္႔ အမ်ိဳးသားမ်ား တတ္အပ္တဲ႕ အဌာရႆ တဆယ္႕ရွစ္ပါးမွာ တဆယ္႕ကိုပါးေၿမာက္ အတတ္ပညာတခုအေနနဲ႕ ထမင္းၿမိန္ေအာင္ စားေသာက္တတ္ဘုိ႕ကို ထည္႕သြင္းသင္ၾကားေပးရင္ ေကာင္းလိမ္႕မယ္လို႕လဲေတြးမွိပါတယ္ ။ ဘယ္လုိဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ မိသားစုထမင္း၀ိုင္းဆိုတာ အတတ္ပညာ တခုခုကိုေသာ္လည္းေကာင္း ၊ အသိပညာ တခုခုကိုေသာ္လည္းေကာင္း ၿဖန္႕ၿဖဴးလို႕ရေကာင္းတဲ႕ ေနရာတခုၿဖစ္တယ္ဆိုတာ အားလုံးသတိထားမွိၾကမွာပါ ။

ဒါေၾကာင္႔ မိခင္ၿဖစ္တဲ႕အခါ အန္တီႏွင္းအေနနဲ႕ ခေလးေတြကို ေဒရွင္နယ္ရီၾကည္႕ခုိင္းမွာလား ၊ ထက္တို႕ မိသားစုလို တရားခံရွာမွာလား ။ ေဇတို႕မိသားစုလို လုပ္မွာလားလို႕ ေတြးၾကည္႕ေစလိုပါတယ္……………..။ ပရိတ္သတ္္မ်ား ခင္မ်ာ ။ ကြ်န္ေတာ္ မေရႊႏွင္းကိုသာ ေၿပာၿပေနၿခင္း ၿဖစ္ပါတယ္ ……..။

ကြ်န္ေတာ္ေဇတာရာပါခင္မ်ာ……..။