ႏွင္းမိုး ရဲ့ ဘေလာ့ေလးမွ ၾကိဳဆိုပါတယ္...

Friday 25 June 2010

စကားတခြန္းမွ အမွားမခံပါ


အေနအသြား ၊ အစားအ၀တ္ ၊ ႏုတ္လြတ္စကား ၊ တံခါးဖြင္႔ပိတ္ ၊ အအိပ္အရီ ၊ဤကိုးလီ၌ ေဒသအ လိုက္တန္ဘိုးထုိက္ေအာင္ ၊ လိုက္ေရာညီေထြ က်င္႔တတ္ေစလို႕ အရွင္မဟာရ႒သာရဆုံးမေတာ္မူ ခဲ႕ပါတယ္ ၊ အခုလကာၤေလးထဲမွာပါတဲ႕ ကိုးခုဟာ လူ႕ဘ၀တခုလုံးကို ခ်ဳံငုံၿပီး အဆင္႔အတန္းတ ရပ္လို႕သက္မွတ္လို႕ရေအာင္အထိ တြင္က်ယ္လွပါတယ္ ။

ဒီကိုးခုဟာ လူ႕ဘ၀ရဲ႕အဆင္႔တန္းတေနရာမွာပါ၀င္ေနတာလုံး၀အၿငင္းပြားစရာမလုိတဲ႕ကိစၥေတြပါ ေဇတို႕ဟာလူငယ္ေတြၿဖစ္လို႕ ၊ တရံတခါမွာလူငယ္အေလွ်ာက္ ေပါ႕ေပါ႕တန္တန္ေၿပာမွိပါတယ္ ေပါ႕ေပါ႕တန္တန္ စားမွိပါတယ္ ၊ ေပါ႔ေပါ႕တန္တန္၀တ္ခဲ႕မွိပါတယ္ ၊ ဒါေၾကာင္႔ေဆးရုံကိုေရာက္ခဲ႕ ဘူးသလို ၊ အရွက္လဲကြဲခဲ႔ဘူးပါတယ္ ။ တရံတခါမွာစကားကို လူငယ္ဆုိၿပီးေပါ႕ေပါ႕တန္တန္ေၿပာ ဆုိမိွပါတယ္ ၊ ေၿပာသင္႔မေၿပာသင္႔ကိုလဲမသိခဲ႕ပါဘူး အိမ္မွာထဲကခေလးလိုေနလို႕ အၿပင္ေရာက္ ေတာ႕လဲ ခေလးလိုဘဲၿဖစ္ေနပါတယ္ ၊ မိမိရဲ႕မိသားစုက ခြင္႔လြတ္ေပမဲ႕ အၿပင္ပတ္၀န္းက်င္ကခြင္႔ မလြတ္ပါဘူး ၊ ဒါေၾကာင္႔အဆင္မေၿပမႈေတြ စိတ္ညစ္ရတာေတြ အလုိမက်တာေတြဟာ ခဏတုိင္း ၾကဳံေတြ႕ေနရပါတယ္ ၊ အဓိကၿပႆနာကေတာ႕ စကားေၿပာတာပါ စကားဆိုတာ ႏုတ္ေကာင္းရင္ တုတ္တေခ်ာင္းလို႕ဆိုသလို ၊ ႏုတ္ေအာင္ရင္တုတ္ေတာင္ေဆာင္စရာမလိုလို႕ဆုိပါတယ္ ၊ ႏုတ္ခ်ိဳ ၿပန္ေတာ႕လွ်ိဳတပါးတဲ႕ ၊ အၿပင္မွာတကယ္တန္းခ်ိဳခ်ိဳသာသာေၿပာၿပန္ေတာ႕လဲ မိန္းခေလးနဲ႕တူတ ယ္လို႕သၿဂၤိဳလ္ပါတယ္ ၊ ဘုဆက္ဆက္ေၿပာေတာ႕ရိုင္းတယ္တဲ႕ ၊ ဘယ္လိုေနရမွန္းကိုမသိေလာက္ ေအာင္ကို အေနၾကပ္လွပါတယ္ ။

လူတိုင္းနဲ႕ရန္ၿဖစ္ရေအာင္လဲအခ်ိန္ကမရွိလုိ႕ ၊ ကိုယ္႕ကိုကိုယ္ဘဲ စာေတြအတိုင္းလိုက္က်င္႔ေနပါ တယ္ ၊ ၀ါသနာဘာဂီဆက္တုိင္းမွီ ေမြးသေႏၶေသမွေပ်ာက္ လို႕ဆုိထားတာမုိ႕အက်င္႔ကိုေတာ္ေတာ္ ၿပင္ေနရပါတယ္ ၊ တခါတရံလဲေၿဖမွိပါတယ္ ငါငယ္ပါေသးတယ္တေၿဖးေၿဖးၿပင္လာမွာေပါ႕လို႕ကိုယ္႔ ကိုကိုယ္ကိုယ္အားတင္းမွိပါတယ္ ၊ လူတစ္ေယာက္ၿဖစ္လာလို႕ လူထဲမွာေနတတ္ဘုိ႕ဟာ စကား ေၿပာတတ္ဘုိ႕လိုပါတယ္ ၊ ယေန႕ခ်ိန္ထိိစကားကို ေကာင္းေကာင္းမေၿပာတတ္ေသးပါ ၊ ကိုယ္ေၿပာ ခ်င္တာကိုဘဲေရွ႕တန္းတင္မွိပါတယ္ ၊ သူမ်ားေၿပာတာကိုနားေထာင္ဘုိ႕ထက္ ကိုယ္ေၿပာခ်င္တာ ကိုဘဲ သူ႕မ်ားကိုနားလည္ေစခ်င္ပါတယ္ ၊ ဒါဟာလူေတာ္ေတာ္မုန္းတယ္လို႕ အေတြ႕အၾကံဳရသိပါ တယ္ ၊ အသက္၂၀ဆိုတာမိန္းမေတာင္ယူလုိ႕ရတဲ႕အရြယ္ပါ ၊ သို႕ေသာ္လည္းယေန႕တုိင္စကားကုိ အၿမီးအေမွာက္တည္႕ေအာင္မေၿပာတတ္ေသးတာမို႕ မိန္းမလဲ မယူရဲေသးပါ ရီးစားေတာင္မထားရဲ ေသးပါ ၊ အိမ္မွာကေတာ႕ၿဖစ္ပါတယ္ ၊ တအိမ္လုံးကိုဘယ္သူ႕မွကရုမစိုက္တာမို႕ကိုယ္ေၿပာခ်င္တာ ကိုေၿပာလို႕ၿဖစ္ေနပါတယ္ ၊ အခုက်င္လည္ေနရတဲ႕ ဘ၀မွာေတာ႕ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုခတ္ခတ္ခဲခဲ ရင္ဆုိင္ေနရပါတယ္ ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕လဲ မတည္႕ပါဘူး တေန႕ကို စကား၂ၾကိမ္ေလာက္မွမမ်ား ရရင္ အိပ္လို႕လဲမေပ်ာ္သလို စားလို႕လဲမေကာင္းတတ္ပါဘူး ဒါမုိ႕လို႕ အေၿပာအဆုိကိုေတာ္ေတာ္ ေလးကိုဆင္ၿခင္ေနရပါတယ္ ။


သူခုိးေသေဖာ္ညွိတာေတာ႕မဟုတ္ပါဘူး ဘုရားေဟာဇာတ္ေတာ္ထဲက( ခုဒၵကနိကာယ္ ၊ ဧကနိပါတ္ ထဲက နဂၤလိသဇာတ္ေတာ္ကို) ၿမန္မာၿပန္ဖက္ဖူးပါတယ္ ၊ ဇာတ္ေတာ္ေလးကဒီလိုပါ ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္က အရွင္လာဠဳဒါယီမေထရ္ရွင္ဟာ အင္မတန္ စကားေၿပာပါသတဲ႕ ေၿပာရမဲ႕ေနရာ မေၿပာရမဲ႕ေနရာကိုလဲမသိဘူးတဲ႕ ၊ အလွဴအိမ္မွာ အသုဘနဲ႕စပ္စပ္တဲ႕စကားေတြကိုေၿပာသလို မဂၤလာေဆာင္အိမ္မွာ လဲ မသာတရားေတြေဟာပါသတဲ႕ ဒါနဲ႕ရဟန္းေတြဟာ ၿမတ္စြာဘုရားကို တိုင္ပါတယ္ ၿမတ္စြာဘုရားက ဒီအရွင္ဟာ ဒီဘ၀မွဒီလိုမအပ္စပ္တဲ႕စကားေတြေၿပာတာမဟုတ္ဘူး ဟုိတုန္းကလဲေၿပာဘူးတယ္ဆိုၿပီး အတိက္ဇာတ္ကိုလွန္ၿပီးေဟာေတာ္မူပါတယ္ ။

ဗာရာဏသီၿပည္မွာ ၿဗဟၼဒတ္မင္းၾကီးအုပ္ခ်ဳပ္စဥ္ကာလမွာ ဘုရားေလာင္းေတာ္ၿမတ္ဟာ တကၠသိုလ္ၿပည္မွာ တပည္႕၅၀၀ကိုပညာသင္ေပးရတဲ႕ ဒိသာပါေမာကၡဆရာၾကီးၿဖစ္ပါသတဲ႕ ၊ အဲဒီ တပည္႕ေတြထဲမွာ လာဠမာဏ၀ေခၚတဲ႕ တပည္႕တစ္ေယာက္ပါပါတယ္ သူဟာအင္မတန္ညာဏ္နဲ တဲ႕တပည္႕ၿဖစ္ပါတယ္ ၊ ဒါေပမဲ႕ သူဟာဆရာသမားကိုေတာ္ေတာ္ေလးေလးစားစားရွိတဲ႕တပည္႕ တဦးပါ တေန႕မွာ သူဟာ ဆရာကခုိင္းလို႕ ေညာင္းေစာင္းခင္းေပးတုန္း ေညာင္းေစာင္းရဲ႕ ေၿခေထာက္ တခုဟာ သူ႕ရဲ႕ ေၿခေထာက္ကိုပိေနပါတယ္ ဆရာကမသိဘဲနဲ႕ တတ္အိပ္လိုက္တာ တပည္႕ကနာ က်င္ေနေပမဲ႕ ၊ ေညာင္းေစာင္းကိုမလိုက္ရင္ဆရာႏုိးမွာဆုိးတဲ႕အတြက္ ေၾကာင္႔သူဟာ တ ညလုံးမအိပ္ ဘဲနဲ႕ ဒီအတုိုင္းရပ္ေနပါတယ္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဆရာသမားကႏုိးေတာ႕ ေမာင္ရင္ဘာ ေၾကာင္႔မအိပ္သလဲ လို႕ေမးေတာ႕တပည္႕ဟာ အေၾကာင္းက်ိဳးေတြေၿပာၿပေတာ႕ဆရာဟာအင္မ တန္တပည္႕ကိုသနားသြားၿပီးေမာင္ရင္ ၊ ယေန႕ကေနစၿပီးမင္းကိုစာမတတ္တတ္ေအာင္သင္ေပး မယ္ လို႕ကတိၿပဳပါတယ္ ၊ တစ္ဆက္တည္းဘဲဆရာဟာ ေတြးလုိက္မွိပါတယ္ ဒီသူငယ္ဟာအင္မ တန္ထုံထိုင္းတယ္ ၊ အဲေတာ႕သူမ်ားေတြလို သင္ပုန္းမွာေရးသင္ရင္တတ္မဲ႕လူမဟုတ္ဘူး တခုခုကို မွတ္သားခိုင္းၿပီး သင္ေပးတာဟာ ဒီေမာင္စာတတ္ဘို႕အတြက္အေထာက္ကူၿပဳလိမ္႕လို႕ ေတြးၿပီး ေမာင္ရင္နက္ၿဖန္ရြာထဲသြားပါ ေတြ႕တဲ႕ အရာတခုခုကိုမွတ္သားလာၿပီး ငါ႔ကိုၿပန္ေၿပာၿပပါ လို႕ဆရာကမွာလိုက္ပါတယ္ ။

ပထမေန႕မွာေမာင္ရင္ဟာ ရြာထဲကိုသြားပါတယ္ သြားရင္းနဲ႕ေၿမြတေကာင္ၿဖတ္ေၿပးတာကို ၿမင္ခဲ႕ ပါတယ္  ၊ အဲဒါကိုမွတ္သားၿပီးဆရာစီကို သူၿပန္လာပါတယ္ ဆရာကေမးေတာ႕ေၿမြေတြ႕ခဲ႕ပါတယ္ ဆရာလို႕ေၿဖပါတယ္ ၊ ေၿမြဟာဘာနဲ႕တူတုန္းေမာင္းရင္လုိ႕ေမးေတာ႕ ေၿမြဟာ လယ္ေတြကိုထြန္ တဲ႕ထြန္တုံးနဲ႕တူပါတယ္ ဆရာလို႕ေၿဖပါတယ္ ၊ ဆရာကသူမေၿပာတတ္လို႕ဘဲေနမယ္ လို႕ဆုိၿပီး ေၿမြကလဲရွည္တယ္ ထြန္တုံးကလဲရွည္တယ္ၿဖစ္ႏုိင္ပါတယ္ဆုိၿပီးဆရာဟာၿဖည္႕ၿမင္ေပးပါတယ္ ၊ ေနာက္တေန႕မွာ တခါသြားေတာ႕ဆင္ၾကီးကိုၿမင္လာပါတယ္ ဆရာေမးေတာ႕ဆင္ၿမင္လာေၾကာင္း ေၿပာပါတယ္ ၊ ဆင္ဘာနဲ႕တူလဲလို႕ဆရာကေမးေတာ႕ ထြန္တုံးနဲ႕တူေၾကာင္းထပ္ေၿပာပါတယ္ ၊ ဆရာဟာ ဒီသူငယ္ ဆင္ရဲ႕ႏွာေပါင္းကိုၾကည္႕ေၿပာတာနဲ႕တူပါတယ္ သူမေၿပာတတ္လို႕ေနမယ္ ဆို ၿပီးထပ္ၿပီးၿဖည္႕ၿမင္ေပးပါတယ္ ၊ ေနာက္တေန႕တခါသြားပါတယ္ ႏုိ႕ဆန္ၿပဳတ္ေသာက္ခဲ႕ပါတယ္ ဆရာကိုႏုိ႕ဆန္ၿပဳတ္ေသာက္လာပါေၾကာင္းေၿပာပါတယ္ အဲခ်ိန္မွာဆရာက ႏုိ႕ဆန္ၿပဳတ္ဘာနဲ႕တူ လဲလိုိ႕ေမးလိုက္တဲ႕အခါ လာဠမာဏ၀လုလင္ဟာ ႏို႕ဆန္ၿပဳတ္ဟာ လယ္ထြန္တဲ႕ထြန္တုံးနဲ႕တူ ေၾကာင္းေၿပာတဲ႕အခါ ဆရာဟာ စိတ္ညစ္သြားၿပီး ဂါထာေလးတပုဒ္ဆိုပါတယ္ ဂါထာလဲရဲ႕အဓိ ပၸါယ္က ။


ေမာင္ရင္ဟိုတုန္းက မင္းေၿမြကို ထြန္တုံးနဲ႕တူတယ္လို႕ေၿပာတယ္ ငါဟာ မင္းမသိဘူးထင္မွိလို႕ ၿဖည္႕ၿမင္မွိတယ္ ၊ ဆင္ကိုၿမင္ေတာ႕ထြန္တုံးနဲ႕တူတယ္လို႕ ေၿပာတုန္းကလဲ အဲလိုဘဲငါထင္ခဲ႕တယ္ အခုႏုိ႕ထမ္းဆုိတဲ႕ဟာကို မင္းထြန္တုံးလို႕ေၿပာတာေတာ႕ ၊ မင္းဟာမုိက္မဲလို႕သာေၿပာၿခင္းၿဖစ္ တယ္လို႕ ဂါထာေလးကိုဆိုပါတယ္ ။အဲဒီေနာက္တပည္႕ေတြထဲကေန သူ႕ကိုေမြးရပ္ကိုၿပန္လြတ္ လိုက္ပါတယ္   ။  

 ဇာတ္ေတာ္ကိုေပါင္းလိုက္တဲ႕အခါမွာ လာဠမာဏ၀လုလင္ ဟာလာဠဳဒါယီ မေထရ္ၿဖစ္ၿပီး ၊ ဒိသာပါေမာကၡဆရာၾကီးကေတာ႕ဘုရားၿဖစ္တယ္လို႕ ေရးထားပါ တယ္ ၊ ဒီဇာတ္ေတာ္ေလးကို ဖက္လိုက္ရေတာ႕ ဒီသာပါေမာကၡဆရာၾကီးဟာ ေဇတုိ႕ရဲ႕မိဘေတြနဲ႕ တူပါတယ္ ၊ အတဲ႕လုလင္ကေတာ႕ေဇတုိ႕နဲ႕တူတယ္ ၊ ရြာထဲကၿမင္ခဲ႕တဲ႕အေၾကာင္းအရာေတြက ေတာ႕ ေလာကၾကီးနဲ႕တူတယ္လို႕ခံစားမွိပါတယ္ ။

ဒါေၾကာင္႔အင္း၀ေခတ္စာဆုိေက်ာ္ အရွင္မဟာရ႒သာရဟာ (အေနအသြား ၊ အစားအ၀တ္၊နုတ္ လြတ္စကား ၊ တံခါးဖြင္႔ပိတ္ ၊ အအိပ္အရီ ၊ ဤကိုးလီ၌ ၊ ေဒသအလိုက္ ၊ တန္ဘိုးထိုက္ေအာင္ ၊ လိုက္ေရာညီေထြ ၊ က်င္႔တတ္ေစ)ဟု ေရးသားခဲ႕တာၿဖစ္ႏုိင္ပါေၾကာင္း မွန္းဆေရးသားလိုက္ပါ တယ္ ၊ စာရႈသူအားလုံးတုိ႕ႏွင္႔ ထပ္တူက်င္႔ၾကံႏုိင္ပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းရင္း ဟုတ္ကဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ေဇတာရာပါခင္မ်ာ….။

3 comments:

Myanmar Good Knowledg Co., Ltd said...

ေဇတာရာေရ
မဂၤလာပါ။
သိပ္မဖတ္ျဖစ္တဲ႔ ျမန္မာဆန္ဆန္စကားလံုးေတြကိုေတြ႕ရေတာ႕
ျမန္မာစာဖတ္ျဖစ္ရတာအတြက္ ေက်းဇူးတင္တယ္။
ခင္မင္လွ်က္

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ဒီပိုစ္႕ေလးက အစ္မအတြက္လဲ ဆင္ျခင္စရာပါ..
အစ္မလဲ စကားေျပာရင္ ဒုတ္ထိုးအိုးေပါက္ေျပာတတ္ေလ႕ရွိတယ္
စကားကို တန္ဆာဆင္တာေတြ လုပ္ေလ႕မရွိဘူး
ျပီးေတာ႕ မွန္တာကိုဘဲ ေျပာမိတတ္လို႕ပါ..

ေဗေဗ said...

ေမာင္ေဇ

ေလာကႀကီးထဲက အမတို႕ေတြ တက္ႏိုင္သေလာက္ လွပေအာင္ ဝိုင္းျဖည့္ေနထိုင္ၾကတာေပါ့..။

ငယ္လည္းငယ္ဘဝ.. ႀကီးလည္းႀကီးဘဝအေတြ႕ႈအႀကံဳေတြက ဘဝအတြက္ သင္ခန္းစာေတြျဖစ္သလို ကိုယ္တိုင္မႀကံဳေပမဲ့လည္း အခုလိုစာထဲကေန ယူတက္ေတာ့လည္း ျမတ္တာေပါ့..။

အဆင္ေျပပါေစ.. ေအာက္ကပို႔စ္ ၂ ခုလံုး အၾကမ္းပဲ ဖတ္ရေသးတယ္..ျပန္လာေျပာခ်င္တာ တခုရွိတယ္.. ေသခ်ာျပန္ဖတ္အံုးမယ္..။

မေဗဒါ

အားလံုးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေန႔ေလးကိုပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေစေနာ္...