ႏွင္းမိုး ရဲ့ ဘေလာ့ေလးမွ ၾကိဳဆိုပါတယ္...

Saturday 26 June 2010

ေျပာေပးၾကပါ…….


ကၽြန္မတို႔ကေတာ့ ေန႔တိုင္းသူနဲ႔ထိေတြ႔ေနရတဲ့ ပစၥည္းေတြေပါ့ ။ သူဆိုတာ အိမ္မွာေတာ့ မီးမီး လို႔ေခၚတယ္ ေက်ာင္းမွာဆို ႏွင္းမိုး ဆိုလား ဘာလားေပါ့ ၊ ျပီးေတာ့ သူက ဟိုတီဗီ လိုမ်ိဳးရယ္ ၊ ေအာက္မွာ လက္ေတြနဲ့ တေျဗာင္းေျဗာင္းရိုက္တဲ့ အျပားရယ္ ၊ ေဘးနားက ဟိုေရႊ႕ ဒီေရႊ႕ လုပ္လို႔ရတာၾကီးနဲ့ အျမဲတမ္းအလုပ္ရွဳတ္ေနတယ္..။ သူ႕ကိုသူလဲ ေျပာတယ္ ဘေလာ့ခါ ဆိုလား ဘလက္ဂါ ဆိုလားသိပါဘူး ။။
ကၽြန္မက သူလြယ္ေနတဲ့ အိတ္ေပါ့ ။ ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္းေတြက ကိုစတီးခ်ိဳင့္ရယ္ ၊ ကိုနီကို ဆိုတဲ့ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းထီး ရယ္ ၊ မပိုက္ဆံအိတ္ရယ္ ၊ သူရဲ့ လက္စြဲေတာ္ မအမ္ပီသရီး ဆိုတာရယ္ေပါ့ ။ ကၽြန္မတို႔အားလံုးက သူနဲ့ ေနတိုင္းထိေတြ႔ေနရတဲ့ သူေတြေလ ။ ကၽြန္မတို႔ အားလံုးေလ သူေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆို သိပ္ေပ်ာ္တာပဲ သိလား ။ ကၽြန္မတို႔ အားလံုးအနားရတယ္ေလ ။ သူ႔ေၾကာင့္စိတ္ညစ္ခဲ့ရတာေတြ ကေတာ့ မနည္းမေနာပဲ ။
ကၽြန္မက စျပီးရင္ဖြင့္မယ္ေနာ္..။ သူက ကၽြန္မထဲကိုေလ သူထည့္ခ်င္တဲ့ ပစၥည္းပစၥယေတြကို အကုန္ထည့္တယ္..။ တေန႔တေန႔ ကၽြန္မ ဘာမွမစားရပဲ ၀က္ျဖစ္ေနတယ္..။ လြယ္တာေတာ့ သူကလြယ္တာေပါ့ ။ ကၽြန္မထဲမွာလဲ ၾကည့္အံုး မပါမျဖစ္က ေက်ာင္းသားကဒ္ဆိုတာရယ္ ၊ ေဘာပင္ ခဲတံ ေပတံ စတဲ့သပဒံ ေပါင္းစံု ထည့္တဲ့  အိတ္တလံုးကပါေသးတယ္ ။ 991 es ဆိုတဲ့ ဂဏာန္းေပါင္းစက္ရယ္ ၊ ပိုက္ဆံအိတ္ရယ္ ၊ ထီးရယ္ ၊ ျပီးေတာ့ သူက အလွလဲၾကိဳက္တယ္ထင္တယ္ ဘီးရယ္ ၊ ႏွခမ္းနီ တေထာင့္ရယ္ ၊ အဆီစပ္္တစ္ရွဴးရယ္ ၊ ကလငး္ပတ္ဆိုလား ဟုိးအရင္တုန္းကေတာ့ မ်က္ႏွာေခ် လို႔ေခၚတဲ့ ဘူးရယ္..။ ဒါပင္မဲ့ အဲဒါေတြကိုေတာ့ သံုးလွတယ္မဟုတ္ဘူး ။ ရွိထားတယ္ ပါတယ္ဆိုရံုပဲ .. ။ ေက်ာင္းစာအုပ္ကေတာ့ အနည္းဆံုး ၄ အုပ္ပါတယ္ ၊ က်န္တာကိုေတာ့ လက္ကကိုင္ျပီး သူ႔ကိ္ုသူ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူဆိုတာ လူသိေစခ်င္လို႔နဲ့ တူတယ္ လက္ကကိုင္တယ္ေလ ။
ကၽြန္မထဲကိုလဲ ဘယ္ေတာ့မွ စီစီရီရီ မထည့္ဘူး သိလား ၊ ဟိုပစၥည္း ပစ္ထည့္ဒီပစၥည္းပစ္ထည့္ နဲ့ ေခါင္းကိုမူးေနတာပဲ ၊ ေန႔တိုင္းလံုး၀ မနားရဘူး ။ ျပီးေတာ့ ကၽြန္မမွာ ကၽြန္မနဲ႕ဆင္တူ သူငယ္ခ်င္းအိတ္ေတြရွိတယ္ ။ သူတို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆင္တူလြယ္ၾကတယ္ထင္တယ္ ၄ လံုးေတာင္ က်န္တဲ့သူေတြကေတာ့ နက္ျပာေတြေပါ့ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ထဲ အနက္ေရာင္ေလ..။ တျခားအိတ္ေတြဆို ခဏခဏ ပိုင္ရွင္မွားၾကတယ္..။ ကၽြန္မကေတာ့ တေယာက္ထဲဆိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မမွားဘူး …။ သူ႔ေက်ာင္းဆိုတာၾကီးကိုေရာက္တာနဲ့ ခံုေအာက္ထဲ ကၽြန္မကိုပစ္ထားေတာ့တာပဲ ။ ျပန္ခါနီးမွ ကၽြန္မကိုလာေခၚတယ္ ..။ စေန တနဂၤေႏြ ဆိုလဲ က်ဴရွင္ဆိုျပီး ကၽြန္မကိုေခၚျပန္တယ္..။ မလိုက္ခ်င္လဲ လိုက္ရေတာ့တာေပါ့ ။ ေက်းဇူးျပဳျပီး ကၽြန္မ ကိုယ္စားေျပာေပးၾကပါေနာ္ ကၽြန္မကိုလဲ တစ္ရက္ေလာက္ေတာ့ အနားေပးပါလို႔ တကိုယ္လံုးလဲ မိုးေရေတြထိလို႔ နံေစာ္ေနျပီ ၊ ကၽြန္မကို သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေပးမယ္ေတာ့ မစဥ္းစားဘူး ပရုပ္လံုးေတြ ပဲလွိမ့္ထည့္ေနတယ္..။
ခုရင္ဖြင့္မွာကေတာ့ ကိုစတီးခ်ိဳင့္ပါ ။ ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေန႔တိုင္းသူစားဖို႔ ထမင္းေတြ ၊ဟင္းေတြ သယ္ေပးေနရတဲ့ ေကာင္ေပါ့ ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႔အတြက္ ေန႔တိုင္း သူစားဖို႔သယ္ေပးေနပင္မဲ့ ကၽြန္ေတာ့ကို ဂရုမစိုက္ဘူးဗ် ။ မနက္တိုင္း သူ႔ေမေမကေတာ့ ထျပီးထမင္း ဟင္းခ်က္ လုပ္ရတယ္ ၊ သူကေတာ့ေအးေဆးပဲ ။ဒီလိုနဲ့ ေက်ာင္းသြားေရာ ကားေပၚေရာက္လို႔ ထိုင္စရာရတာနဲ့ ကၽြန္ေတာ့့္ကို ပစ္ထားလိုက္တာပဲ ..။ ဒါမွမဟုတ္ ထိုင္စရာမရဘူးဆိုရင္လဲ သူမ်ားကို မ်က္ႏွာလြဲခဲပစ္ေပးပစ္တယ္ေလ..။ ျပီးေတာ့ တခါတေလ ကားေပၚမွာ ဒါမွမဟုတ္ ေပးထားတဲ့ လူဆီမွာ ကၽြန္ေတာ့ကို ေမ့ထားခဲ့တယ္ဗ်ာ ေကာင္းၾကေသးရဲ့လား စဥ္းစားၾကည့္ ၊ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြက ျပန္လာေခၚရတယ္ေလ ကၽြန္ေတာ့ကို ။ အဲမေမ့ပဲ ေက်ာင္းခန္းထဲေရာက္ရင္လဲ မအိတ္လိုပဲ ပစ္ထားျပန္ေရာ …။ သူ႔ဗိုက္ဆာမွ သတိရတယ္..။  လမ္းေလွ်ာက္ရင္လဲ ဘယ္လိုေလွ်ာက္မွန္းမသိဘူး ။ ဟို၀င္တိုက္ ဒီ၀င္တိုက္နဲ့ ကၽြန္ေတာ့ တကိုယ္လံုးလဲ ဒါဏ္ရာ ဒါဏ္ခ်က္ၾကီးပဲ …။ ကၽြန္ေတာ့ ကိုယ္စားေျပာေပးပါ ကၽြန္ေတာ့ကို သူမ်ားလက္ထဲမွာ ခဏခဏ ေမ့မထားပါနဲ႔လို႔ ေနာ္…။ က်န္တာေတြကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ ရိုးဟိုးဟိုးးးးေနျပီမို႔ အေထြအထူး မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး ဗ်ာ။။။
ခင္ဗ်ားတို႔စဥ္းစားၾကည့္ဗ်ာ ..။ ကၽြန္ေတာ့္ သူ႔ကို ေနဒဏ္ မိုးဒဏ္က ကာကြယ္ေပးခဲ့တာ ၃ ႏွစ္ရွိျပီ . ကၽြန္ေတာ့ကို ပင္စင္ေပးသင့္ျပီလို႔ မထင္ဘူးလား ။ သူမ်ားေတြမ်ား တႏွစ္ကို တေခ်ာင္း ႏႈန္းကိုင္ေနၾကတာကို သူ႔က ကၽြန္ေတာ့ကိုပဲ သစၥာရွိတာလား ၊ ကပ္စီးနည္းတာလားေတာ့ မသိဘူး ၃ ႏွစ္ရွိျပီ ..။ ကၽြန္ေတာ္လဲ အေရာင္ေတာက္ေျပာင္မႈ မရွိေတာ့ဘူး ။ ဂ်ပန္က လာတာဆိုေတာ့  က်န္တဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတြက ေကာင္းေနတုန္းပဲ ဒါပင္မဲ့ ဟိုတုန္းကလိုေတာ့ ဘယ္သန္မာေတာ့မလဲ ဗ်ာ ။ ကၽြန္ေတာ့ကိုလဲ ေနပူ ၊ မိုးရြာ မေရွာင္ တရက္မွ အနားမေပးဘူး ။ ေက်ာင္းေရာက္လို႔ မအိတ္တို႔ ၊ ကိုစတီးခ်ိဳင့္ တို႔လိုနားရမလားမွတ္တယ္ ဘယ္သြားသြား ကၽြန္ေတာ္ပါတယ္ ။ ကင္တင္းဆိုတဲ့ မုန္႔သြားစားရင္လဲ ပါတယ္ ..။ အဲကိုစတီးခ်ိဳင့္လိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ကို မေမ့က်န္ခ့ဲဘူးဗ် ။ ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ကို သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ လက္ထဲဘယ္ေတာ့မွ ဌားတာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခဏပဲျဖစ္ျဖစ္ မထည့္ဘူးဗ် ..။ ခင္ဗ်ားတို႔ေကာ ကၽြန္ေတာ့ကိ္ု အနားေပးသင့္ျပီလို႔ မထင္ဘူးလား ။ လူလိုေျပာရရင္ေတာ့ ပင္စင္ေပါ့ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ့လို ထီးတေခ်ာင္းကို ၃ ႏွစ္အထိခိုင္းစားရ ေက်နပ္ေရာေပါ့ေနာ္…။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ နားခ်င္ပီ ။ အဲဒါ သူ႔ကိုေျပာေပးေနာ္…။
ကၽြန္မကေတာ့ သူဘယ္ေတာ့မွ မေမ႔က်န္ရဲတဲ့ ပိုက္ဆံအိတ္ ေျပာေျပာ ဘိုလို အေခၚ ေ၀ါလက္ ဆိုတာေပါ့ ။ ေျပာသာေျပာရတယ္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကၽြန္မက အခြံခ်ည္းလိုလိုကို ျဖစ္ေနတာ ေပါ့ ။ ဘယ္ေတာ့မွ ျခေသၤ့ေတြ ၊ ဆင္ေတြ ကို ၾကာၾကာမေနခိုင္းဘူး ။ ၀င္လုိက္ ထြက္လိုက္ပဲ ။ ျပီးေတာ့ ကၽြန္မရဲ့ အကန္႔ေလးေတြ ထဲမွာ ဘာစာရြက္ေတြ ၊ ဘာကဒ္ေတြ မွန္းေတာ့ မသိဘူး အျမဲတမ္းထည့္တယ္ ။ ေက်ာင္းက ခ်လံစာရြက္ေတြလို႔ေတာ့ေျပာတာပဲ အေပါင္ဆိုင္္ေဘာင္ခ်ာေတြလဲ ျဖစ္ႏိုင္တာပဲေနာ္.. ဟုတ္တယ္မလား ။ ေဖာင္းေနတယ္ဆိုျပီး အထင္မၾကီးလိုက္နဲ့ အဲဒါေတြေၾကာင့္ ေဖာင္းေနတာ မသိတဲ့သူကေတာ့ ပိုက္ဆံေတြ တထပ္ၾကီးပဲ ပါသလိုလိုနဲ့ ။ ကၽြန္မနဲ့ မသက္ဆိုင္တဲ့ ပစၥည္းေတြ ထည့္ထားတာကိုေတာ့ ဘ၀င္မက်ဘူး ။ ရွင္တို႔ပဲ စဥ္းစားၾကည့္ ဟန္ဆာပလက္စ္ ဆိုတဲ့ အနာကပ္ပလာစတာၾကီးကို ထည့္စရာလားေနာ္.. ျပီးေတာ့  တခုတေလမဟုတ္ဘူး အနည္းဆံုး ၅ ခုေလာက္ပါတယ္…။ လံုး၀ မေက်နပ္ဘူးေနာ္ အဲဒါၾကီးေတြကို မထည့္ဖို႔ ရွင္တိ္ု႔ ၾကည့္ေျပာေပးစမ္းပါေတာ္..။
ကၽြန္မကိုေတာ့ သူေတာ္ေတာ္ခ်စ္တယ္သိလား ။ ေသေသခ်ာခ်ာကိုင္တယ္ … ျပီးေတာ့ ဘယ္သူ႔မွ မဌားဘူး ။ ဒါပင္မဲ့ ကၽြန္မလဲ စိတ္ညစ္ရတာေတြရွိတယ္ သိလား ။ ကၽြန္မကို နားေထာင္ျပီဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ေအးေအးေဆးေဆး နားမေထာင္ဘူး ..။ ဟိုဖန္ရွင္ကလီ ဒီဖန္ရွင္ကလိနဲ့ ။ ျပီးေတာ့ သူ႔အမ၀မ္းကြဲဆိုတဲ့ တေယာက္ကတခါတေလ ယူနားေထာင္တယ္ …။ အဲခ်ိန္ဆို ပိုစိတ္ညစ္ရတယ္..။ သူ႔အမက  နားေထာင္ျပီးအိပ္အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္…။ sleep timer လဲမေပးထားဘူးေလ ကၽြန္မမွာ နားေထာင္တဲ့သူ မရွိလဲ တညလံုးေအာ္ ေနရတယ္…။ ကၽြန္မ ခႏၵာကိုယ္ထဲက အားေတြကုန္သြားမွာ နားရတယ္…။ တညလံုးေမာေရာပဲ…။ သူကေတာ့ အားျပန္ျဖည့္ေပးပါတယ္…။ ျပီးေတာ့ သူ႕မွာ ဘယ္သူမွ မသိတဲ့ အက်င့္တစ္ခုရွိတယ္  သူ႔အသံကို ရီေကာ္ဒင္းလုပ္တတ္တယ္ ..။ ေျပာတာေတြကေတာ့ အစံုပါပဲ ..။ ကၽြန္မကို ရင္ဖြင့္တယ္ေနမွာေပါ့ ေျပာခ်င္တာေတြေျပာတယ္.. တခါတေလ ေပ်ာ္စရာေတြေျပာတယ္ ၊ တခါတေလ ေက်ာင္းမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ့ ရန္ျဖစ္လာရင္လဲ သူမေက်နပ္တာေတြကို ကၽြန္မဆီမွာ ေျပာတယ္ ။ ေျပာျပီးျပန္နားေထာင္တယ္… အဲခဏေနလဲက်ေရာ သူေျပာထားသမွ်ေတြအကုန္ျပန္ဖ်က္ပစ္တယ္ေတာ့ ဘာသေဘာလဲေတာ့ မသိဘူး …။ တခါတေလ ကၽြန္မေလ သူ႔ကို ရူးမ်ားရူးေနသလားလို႔ ေတြးမိတယ္…။ ကၽြန္မမွာေတာ့ သူ႔ကို မေက်နပ္တာရယ္လို႔ေတာ့ ေထြေထြထူးထူးမရွိပါဘူး…။ သူရဲ့ ေပါေၾကာင္ေၾကာင္ႏိုင္တာကို အတင္းေျပာခ်င္လို႔ ၀င္ေျပာတာပါ…။
ကဲ ရွင္တို႔ မေက်နပ္တာရွိလဲ သူသိသြားေအာင္ ကၽြန္မတို႔နဲ႔ တခါတည္းေျပာလိုက္ သိလား..။ ဘာမွ အားနာေနစရာမလိုဘူး ။  မေျပာမျပီး မတီးမျမည္ တဲ့…။ သိေအာင္ေတာ့ေျပာရမွာပဲေလ မဟုတ္ဘူးလား ။
 ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္မ ႏွင္းမိုးမိုး ပါ ။

 

7 comments:

နတ္ဆိုးေလး said...

မိုက္တယ္
Presentation ေလး သေဘာက်တယ္

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ကၽြန္မကေတာ႕ ႏွင္းမိုးမိုး ဆိုတဲ႕ ဘေလာ႕ပါ.. ဒီဘေလာ႕ေလးမွာ ေဇတာရာဆိုတာနဲ႕ ႏွင္းမိုးမိုး တို႕၂ေယာက္ဟာ ေန႕တိုင္း သူတို႕ ေရးခ်င္တာေတြ ေရးၾကတယ္.. သူတို႕ရဲ႕စာေတြက ခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္.. ဒါေၾကာင္႕ ေန႕တိုင္း လာဖတ္သူေတြ ရွိေနတာေပါ႕.. ဟုတ္ဖူးလား..

ညီမႏွင္းေရ.. ဘေလာ႕ေလးအေၾကာင္းမပါလုိ႕ သူစိတ္ေကာက္ေနတယ္.. ဒါေၾကာင္႕ အစ္မ ျဖည္႕ေရးေပးသြားတယ္ .. ခိခိ

ခင္မင္စြာ

မာရ္နတ္ said...

ဟုတ္ပ မေၿပာမဆိုမတီးမၿမည္ေနာ႕
ေၿပာကိုမေၿပာခ်င္ပါဘူးဟယ္ ခြိခြိ

ေမာင္ ေလး said...

မိုက္တယ္ဗ်ို့၊အေရးအသားေလး၊စိတ္ကူးေလးက....

ကိုကိုးအိမ္(မႏၱေလး) said...

ႏွင္းမိုးေရ ႏွင္းမိုးရဲ႕အေရးအသားေလးေတြက အရမ္းခ်စ္ဖုိ့ေကာင္းပါတယ္။ ညီမေလးေအာင္ျမင္ တာေတြ႕ရေတာ့ အကိုအရမ္း၀မ္းသာပါတယ္ကြာ

ကိုကိုးအိမ္

Myanmar Good Knowledg Co., Ltd said...

ႏွင္းမိုးမိုးေရ
စိတ္၀င္စားေအာင္ေရးသြားတာက စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတယ္။
ခင္မင္လ်ွက္။

Anonymous said...

hee hee.hoat pa.ae lo pae ma kyay nat tar ko win pyaw lo ya till tal lar?dar so a ma lae win pyaw oo mal....:P

အားလံုးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေန႔ေလးကိုပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေစေနာ္...